بشنوید؛ داستان جنید بغدادی به روایت عطار نیشابوری

اثاثه داستان جنید بغدادی در Tzakr al -awwaliaAttar Nyshaburi تصویری روشن از رفتار معنوی ، فروتنی و دانش عرفای بزرگ قرنهای اولیه تصوف اسلامی ارائه می دهد. جنید ، یکی از بزرگان روشی که به عنوان سید التایف شناخته می شود ، نه تنها به عنوان محقق فقه ، بلکه به عنوان یک عارف معرفی می شود. علی رغم محیط اطرافش ، او ساکت ، مراقبه و نگاهی عمیق به حقیقت بود. عطار وی را نماینده “تصوف به قانون” می داند. تصوف ، که از افراط گرایی رفتاری جلوگیری می کند ، قدم زدن در مرز قانون و حقیقت را نشان می دهد.

به گفته بازتاب آنلاین ؛ در یکی از روایات معروف این یادداشت ، آتار از زمان حضور جنید در مجلس نمایندگان روایت می کرد ، اما به دلیل اشاراتی به سریال شیخ ، زندگی وی ناگهان زندگی او را تغییر داده است. جنید ، به مرجع خود ، تنها مانده بود و سالها او از گفتار خارج شد و با ریاضت و ریاضت اقتصادی به درجه ای رسید که او سزاوار آن بود که “از حقیقت” صحبت کند. این روایت نشان می دهد که رفتار صوفی نه با ادعای بلکه با سکوت ، تحمل و فروتنی در آتار آغاز می شود.

جنید همچنین نماینده تعادل در عرفان است. او به قانون و حقیقت پیروی کرد. گفته معروف او مبنی بر اینکه “راهی که ما در بندگی هستیم” به خوبی نشان می دهد که عرفان ترک ظاهر نیست بلکه عمیق شدن درونی در قلب قانون است. داستان او در Tzakr al -awwalia تصویری دقیق و انسانی از کسی که در قلب شلوغ قرن سوم آه ، در میان فقه ها و استاد بحث و گفتگو ، مسیر سکوت ، باطنی و عشق الهی را دنبال کرد و نمادی از عرفان پایدار شد.