برق را خاموش کردی، نمیدانی چگونه به مردم احترام بگذاری؟ آنها مسئول مدیریت انرژی بودند. بگو تو این سه سال که تهران برق نداره چیکار کردی!
عصر ایران; حسن ظاهری ما در سال 1403 هستیم یعنی یک سال قبل از پایان برنامه چشم انداز 20 ساله که در سال 1404 به پایان می رسد. شاید گفتنش آسان باشد اما باورش خیلی سخت است. ما در تهران، پایتخت ایران هستیم. یکی ما از بزرگترین کشورهای خاورمیانه برق نداریم.
جهان امروز در تلاش است تا به پاک ترین و بی ضررترین انرژی مولد روی بیاورد: برق. که حتی می توان پاک ترین انرژی های موجود در طبیعت مانند خورشید یا باد و حتی آب را در پاک ترین حالت ممکن تامین کرد. به همین دلیل است که تکنولوژی برق دائما در حال توسعه و پیشرفت است و به کوچکترین اجزای خانه نفوذ کرده است.
قطع برق در بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در سراسر جهان یک داستان قدیمی است. مردم امروزی که در رونق توسعه زندگی می کنند، حتی تصور درستی از قطعی برق ندارند. در این زمان در تهران و برخی شهرهای بزرگ ایران منتظر قرعه کشی قطع برق از طرف محله خود هستیم و فهمیده ایم که وقتی برق قطع می شود باید دو سه ساعت بی خیال زندگی کنیم. . آرام بمانیم تا گرمای بیش از حد تابستان حالمان را ده برابر بدتر نکند.
این روزها که وارد آسانسور می شویم استرس داریم. اگر از چاه آسانسور نیفتیم با قطع برق در آن گیر می کنیم و وزارت نیرو قطعاً به چاه آسانسور عذابی که ما متحمل می شویم اهمیتی نمی دهد. وقتی ماشین ما در پارکینگ است باید حواسمان باشد که در هنگام حرکت احتمال قطع شدن برق و از کار افتادن درب پارکینگ تمام برقی وجود دارد و شما با ماشین خود می مانید. حالا تصور کنید که صبح به محل کار دوستتان رفته اید و ماشین را در پارکینگ او رها کرده اید. ساعت 12 است و می خواهی بروی و برق نیست.
بسیاری از خانه ها دارای اجاق های برقی هستند. خوب، تکلیف روشن است، برقی وجود ندارد که بخواهید از آن استفاده کنید. به دلیل مدیریت ضعیف آب در ایران، بسیاری از خانه ها از پمپ آب برای حفظ فشار مطلوب استفاده می کنند. اگر برق قطع شود، آب نیز قطع می شود. کسانی که در برج ها و ساختمان های بلند زندگی می کنند شرایط استرس زاتری دارند. دیروز متوجه شدم در صورت قطعی برق بیش از یک ساعت و نیم که معمولا همینطور است، اینترنت گوشی هم قطع می شود. دکل های توزیع اینترنتی مجهز به UPS هستند، باتری قابل شارژی که پس از یک تا یک ساعت و نیم از کار می افتد.
تعداد زیادی بلایای ناشی از قطع برق وجود دارد و این ادعا که توسعه در چنین شرایطی اتفاق می افتد بسیار عجیب است. اما چیزی که از خاموشی بیشتر ناراحت کننده است، بی توجهی به زمان و زندگی مردم پایتخت ایران است. زندگی در تهران به اندازه کافی سخت است و این قطعی برق کار را سخت تر می کند. وزارت نیرو که در حال حاضر توسط دولت آقای رئیسی رهبری می شود، باید به مردم احترام بگذارد و به آنها بگوید چه زمانی و چه زمانی خاموش می شوند. قبل از آن و در زمان روحانی یکی دو سال خاموشی بود، اما جدول زمانی آن را تنظیم کرده بودند و در رسانه ها منتشر کردند. ماموریت مشخص بود و می دانستیم چه زمانی برق قطع می شود و زندگی خود را بر اساس آن برنامه ریزی می کردیم. ساده‌ترین مثالی که می‌توان زد این است که حداقل در آن نقطه، ما وارد آسانسور نمی‌شدیم تا دو ساعت و نیم در آن بمانیم.
احترام مسئولان به شهروندان اصلا مهم نیست. آقایان یک بار به رنجی که ما باید تحمل کنیم فکر کردند. پاسخ آنها البته این است که ما کمبود انرژی داریم. بله، در این حالت انرژی هدر رفته، عجیب است که اصلاً انرژی باقی مانده است. شما مسئول برنامه ریزی و مدیریت انرژی در ایران هستید. پس در طول سال چه کار می کنید؟ چه برنامه مدیریتی معقولی داشتید که در سال 2024 یا 1403 چنین روزهای فاجعه باری برای مردم اتفاق نیفتد؟
هیچ کاری نمی توان در مورد آب انجام داد. توسعه استفاده از انرژی های پاک مانند باد و خورشید را کامل نکرده اید (البته حق دارید و در شرایط تحریم نمی توان این کار را انجام داد). لااقل با مردم صادق باشید و به آنها بگویید در این سه سالی که وزارت نیرو تحت کنترل شما بود با مردم چه کردید که ما اکنون باید به عنوان یک خیریه برای کارهایی که شما انجام داده اید این قطعی های مکرر برق را نادیده بگیریم. یک بار با خودت گفتی: “اوه، چه فاجعه ای است، ما می خواهیم برق را قطع کنیم!” همانطور که در سال 1400 ساختمان عصر ایران در آتش سوخت. قطع برق باعث از کار افتادن کمپرسور شد یکی این آتش سوزی در تجهیزات خنک کننده الکتریکی واحدهای ساختمانی ایجاد شد و نزدیک به یک میلیارد خسارت وارد کرد. ساکنان شکایت کردند، اما هیچ کس در اداره انرژی مسئولیت آن را بر عهده نگرفت. حال فکر کنید چند خانه به سرنوشت ساختمان های دوران ایران دچار شده اند و وزارت نیرو مسئولیت آن را بر عهده نگرفته است؟!
