به گزارش خبرنگار پی ام آپ، با پایان یافتن فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۲ لیگ‌های فوتبال در اروپا و مشخص شدن قهرمانان هر کشور و تیم‌های راه یافته به رقابت‌های مختلف قاره‌ای و همچنین سقوط کرده به دسته پایین‌تر، اکنون تیم‌ها در روزهای استراحت و پیش فصل و تدارک برای فصل آینده قرار دارند. در روزهای گذشته شاهد جابه‌جایی بازیکنان بین تیم‌های مختلف بودیم و این روند تا پایان زمان نقل و انتقالات ادامه خواهد داشت.
در این نوشتار پرونده پنج لیگ معتبر فوتبال در اروپا را در فصلی که گذشت بررسی کرده‌ایم. کارنامه لیگ برتر انگلیس در دو بخش، مورد واکاوی قرار می‌گیرد که بخش نخست آن را امروز می‌توانید مطالعه کنید؛ جایی که باید گفت به تعبیر فوتبالی‌ها آسمان انگلیس تا اطلاع بعدی همچنان آبی است.
می‌گویند در ذات و سلایق برخی انسان‌ها فصل‌های بهار و تابستان نقش به سزایی در شادی و شور این دسته از افراد دارد به این خاطر که این دو فصل، طبیعت سرسبز و زیبایی را در خود جای داده و هوای مطبوع این دو فصل اجازه گردشگری در خیلی از جاهای زیبا را می‌دهد و فصل‌های پاییز و زمستان، غم را برای این افراد به ارمغان می‌آورد. اما این حس‌ها در بین بسیاری از انسان‌های طرفدار فوتبال کاملاً متفاوت است به این گونه که فصل تابستان حکم غم را برای این افراد دارد! فصلی که فصلِ پرماجرای فوتبالی در خیلی از نقاط دنیا به اتمام رسیده و در واقع هیجان را از عاشقان این ورزش گرفته است و اجازه پیگیری فوتبال در نقاط مختلف اروپا را از آنها می‌گیرد. حال آنها باید به انتظار پایان تابستان بنشینند تا آدرنالین خالصِ فوتبالی به خون آنها دوباره تزریق شود. این مقدمه‌ای بود برای پرداختن به آنچه که در فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۲ در فوتبال اروپا و به خصوص پنج لیگ معتبر اروپایی گذشت. قرار است در این شماره به نقل و انتقالات، شگفتی‌ها و قهرمانان لیگ برتر انگلیس بپردازیم.
هیجان انگیزترین لیگ داخلی اروپا به گفته خیلی از عاشقان فوتبال، لیگ برتر انگلیس است، لیگی که به واسطه سرمایه گذاران خارجی و حق پخش بالای تلویزیونی درآمد خوبی برای تیم‌های شرکت کننده در آن دارد و تیم‌ها به واسطه این درآمد ستارگان زیادی را به این لیگ هیجان انگیز اضافه می‌کنند. چند سال قبل‌تر در این لیگ معمولاً شش تیم نام و نشان دارتر از سایر تیم‌ها بودند که به آنها «Top Six» می‌گفتند.
این شش تیم بزرگ و برتر متشکل از «منچستر یونایتد»، «چلسی»، «آرسنال»، «لیورپول»، «تاتنهام» و «منچسترسیتی» بود که در این سال‌ها به این فهرست یکی دو مهمان اضافه شده است. «نیوکاسل» یکی از آن مهمان‌های جدید است که توسط دولت مردانِ عربستانی خریداری شد و با مدیریتی درست، نقش پررنگی در فصلی که در لیگ انگلیس گذشت ایفا کرد. همچنین اگر بخواهیم به این فهرست تیم‌هایی دیگر را اضافه کنیم می‌توان از نامی همچون «استون ویلا» نیز استفاده کرد. حتماً نباید صحبت از پول باشد تا در رده تیم‌های بزرگ قرار بگیرید شما می‌توانید «استون ویلا» باشید و با برنامه ریزی و به کار گرفتن کادری درست در بین تیم‌های بالانشین جدول قرار بگیرید.
رتبه اول: منچسترسیتی با قهرمانی سه گانه و دروی تمام جوایز
درخشش منچسترسیتی در فصلی که گذشت مانند فیلمی موفق بود که تمام جوایز ممکن را درو می‌کند! قهرمان سه گانه (لیگ قهرمانان اروپا، لیگ انگلیس و جام حذفی) عنوانی بود که قبلاً در انگلیس توسط «منچستریونایتد» به دست آمده بود و به دست آوردن این افتخار بزرگ نشان می‌دهد که آسمان منچستر و البته انگلیس تا اطلاع ثانوی آبی است. بهترین گل زن لیگ هم در حالی توسط «ارلینگ هالند» به دست آمد که فصل اول خود را در لیگ برتر انگلیس سپری می‌کرد! این اول ماجراجویی «هالند» معروف به «بچه غول نروژی» در لیگ برتر انگلیس است اما در این اول، سر از آخرِ ماجرا درآورد! یعنی شکستن رکورد بیشترین گل زده در یک فصل از لیگ برتر انگلیس که توسط «اندی کول» و «آلن شیرر» با ۳۴ گل به دست آمده بود که با ۳۵ گل زده «ارلینگ هالند» آن رکورد به فراموشی سپرده شد.
همان طور که متوجه شدید «ارلینگ هالند» با ۳۵ گل زده در یک فصل به بازیکنی تبدیل شد که در تاریخ لیگ انگلیس بیشترین گل را زده است. اما اگر از من بپرسید آیا این پایان ماجرای این بازیکن نابغه و ماشین گلزنی است، به شما «خیر» خواهم گفت! این بازیکن نه تنها به بهترین گلزن لیگ انگلیس تبدیل شد، بلکه با گرفتن کفش طلای لیگ قهرمانان نشان داد از چه حرص و طمع زیادی در گرفتن افتخارات برخوردار است. «ارلینگ هالند» با ۱۲ گل زده و یک پاس گل، بهترین گلزن چمپیونزلیگ نیز شد.
جایزه‌ای دیگر که در لیگ انگلیس به نام «منچسترسیتی» ثبت شد، آقای پاس گل است که «کوین دی بروینه» هافبک خوش فکر «بلژیکی» آن را با ۱۸ پاس گل به دست آورد. اما اگر دوباره از من بپرسید این مرد «بلژیکی» فقط این افتخار را به دست آورد؟ دوباره به شما «خیر» خواهم گفت. KBD یا همان «کوین دی بروینه» با خلق هفت پاس گل، بهترین پاسور گل در لیگ قهرمانان اروپا نیز شد. چه فصل فوق العاده ای؛ سه گانه اروپایی به همراه دو آقای گلی و دو آقای پاس گل معتبر.
کارگردان این فیلم ابرقهرمانانه کسی نبود جز «پپ گورادیولا». کسی که پازل‌های خوشبختی «منچسترسیتی» را با نیمکت پر و پیمانِ خود به خوبی و با دقت و وسواسِ زیاد چید. سرمربی که سیری ناپذیری را برای منچسترسیتی آورده است. از وقتی این نابغه اسپانیایی پا به لیگ برتر گذاشته است (شش سال) فقط دوبار قهرمان نشده است؛ یکی فصلِ اول حضورش بود که «چلسی» به همراه سرمربی موفق ایتالیایی خود یعنی «آنتونیو کونته» قهرمان شد و فصلِ دیگر، فصلی بود که «لیورپول» برای اولین بار در تاریخ لیگ برتر توسط «یورگن کلوپ» قهرمان لیگ انگلیس شد. به غیر از آن بازیکنان منچسترسیتی به همراه «پپ گواردیولا» کسانی بودند که کاپ قهرمانی لیگ برتر را در دست می‌گرفتند و با آن فخر می‌فروختند!
باید منتظر نشست و دید «سیتی زِن ها» که تا به این جای کار «ایلکای گودوغان» را به طور قطعی از دست داده و زمزمه‌های رفتن «برناردو سیلوا» و «کایل واکر» و «ریاض محرز» را می‌شنود در فصل نقل و انتقالات چه واکنشی نشان می‌دهد؛ آیا آنها به بازیکن جدیدی روی می‌آورند یا به نیمکت خود تکیه خواهند کرد؟ البته در این بین «متئو کواچیچ» از چلسی با مبلغ ۳۰ میلیون یورو به «سیتی زن ها» اضافه شده است اما با رفتن دو یا سه ستاره دیگر، مدیران این تیم قطعاً برای دفاع از قهرمانی‌های خود و برای تقویت ترکیب تیم به فکر فرو خواهند رفت.
رده دوم: آرسنال؛ تیمی «نَدار» که با «داراها» جنگید
«میکل آرتتا» زمانی که کار خود را در «توپچی‌ها» (لقب تیم آرسنال) شروع کرد، با انتقادات زیادی همراه شد تا جایی که خیلی از هواداران این تیم صبر و حوصله دیدن او را نداشتند و درخواست اخراج این سرمربی اسپانیایی را داشتند. اما مدیران تیم، گوش به اعتراضات هواداران تیم ندادند. چیزی نمانده بود که سرمربی اسپانیایی در همان فصل اول و در حالی که بسیار بد کار خود را آغاز کرده بود، سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد که این امر محقق نشد.
در فصل دوم یعنی فصلی که گذشت «آرسنال» کار خود را با خریدهای جدید خود یعنی «زینچنکو» و «گابریل ژسوس» بازیکن‌های سابق «منچسترسیتی» و خریدهای فصل قبلش یعنی «امیل اسمیت رو»، «بن وایت» و «مارتین اودگارد» به خوبی آغاز کرد. خیلی‌ها منتظر لغزش آرسنال قبل از نیم فصل بودند و ادعا داشتند تیم‌های بزرگی مثل «لیورپول»، «چلسی»، «من یو» (منچستر یونایتد) و حتی «تاتنهام» آرسنال را به رده‌های پایین‌تر خواهند آورد و نتایج به دست آمده کمی با چاشنی شانس همراه است.
اما هر چه گذشت کلمه «شانس» کمرنگ شد و جای خود را به «پدیده» داد. آرسنال تیمی «نَدار» بود که با «داراها» جنگید؛ تیم‌های بزرگی که یکی پس از دیگری به زانو در می‌آمدند و کلمه «قهرمانی» برای آرسنالی‌ها رنگ بویی جدی تر می‌گرفت. باور کنید که قرار بر شکل گرفتن عجیب‌ترین شگفتی تاریخ لیگ برتر انگلیس بود اما غافل از چند مسئله!
۱- یک یا تک ترکیبه بودن آرسنال باعث شد آنها به رکورد منفی و عجیبی دست پیدا کنند. ۲۴۸ روز صدرنشینی و کسب نکردن قهرمانی در آخر فصل در لیگ برتر انگلیس باعث شد آنها به بزرگترین ناکام تاریخ این لیگ تبدیل شوند. آرسنال بازیکنان بزرگی روی نیمکت و حتی درون زمین نداشت. هزینه زیادی در تابستان و زمستان آنها صورت نگرفته بود و ذخیره‌های این تیم قدرت لازم در زمان گره خوردن بازی و باز کرده گره را نداشتند و ستاره‌هایی کم فروغ به حساب می‌آمدند.
۲- عدم تغییر سیستم بازی توسط «میکل آرتتا» و اصرار این سرمربی نیز باعث شد در برخی از بازی‌ها ضدتاکتیک سیستم ثابتش، کار را به تساوی و بعضاً باخت (مانند باخت یک بر صفر آرسنال مقابل ناتینگهام فارست) بکشاند. این ممکن است درسی بزرگ برای این سرمربی برای فصل ۲۰۲۴-۲۰۲۳ باشد که می‌تواند آن را سرلوحه کار خود قرار بدهد.
۳- مصدومیت «گابریل ژسوس» که حدود سه ماه به طول انجامید نیز باعث شد آرسنال در خیلی از بازی‌ها نبود یک تمام کننده قهار را حس کند. البته در چند بازی در زمان غیبت «گابریل ژسوس» جانشین وی یعنی «ادی انکتیا» درخششی موقت از خود بر جا گذاشت اما کافی نبود. مصدومیت فقط در خط حمله گریبانگیر آرسنال نبود زیرا این تیم از زمان مصدومیت مدافع خود یعنی «سالیبا» متحمل شکست‌هایی دور از انتظار شد (مانند باخت سه بر صفر در خانه به برایتون و تساوی دور از انتظار سه بر سه مقابل تیم ته جدولی و سقوط کرده ساوتهمپتون) که خلأ وی را بیش از پیش یادآور می‌شد.
اما غافل نشویم از درخشش فوق العاده چند بازیکنان مثل: «مارتین اودگارد» که از «رئال مادرید» مورد بی مهری‌های «زین الدین زیدان» قرار گرفته و به آرسنال پناه آورده بود که در این تیم نشان داد می‌تواند چقدر خوب مسئولیت خط میانه یک تیم بزرگ را برعهده بگیرد. «اودگارد» در فصلی که گذشت به عنوان کاپیتان «توپچی‌ها» پا به درون میدان می‌گذاشت.
«اوکساندر زینچنکو» نفر بعدی است؛ او که از تیم قهرمان یعنی «منچسترسیتی» آمده بود در خیلی از مقاطع فصل از تجربه به دست آمده و گرانبهای خود در تیم سابقش، استفاده کرد و عملکرد متوسط رو به بالا از خود ارائه داد. قطعاً او در آینده برای جلو بردن این پروژه جذاب نقشی مهم را ایفا خواهد کرد.
«گابریل ژسوس» هم که به عنوان یکی از ارکان اصلی پروژه جدید آرسنال، پا به این تیم گذاشته بود با گلزنی‌های پیاپی نشان داد که در تیم جدیدش هم می‌تواند به خوبی راه باز کردن دروازه حریفان را پیدا کند.
نفر بعد، «ارون رمزدیل» است؛ با ثبات، کم اشتباه و شگفت انگیز! همین سه کلمه باعث شد نه تنها به یکی از بهترین دروازه‌بانان لیگ برتر انگلیس تبدیل شود، بلکه جایگاه خوبی در تیم ملی انگلیس کنار «جردن پیکفورد» نیز پیدا کند که این خیزش می‌تواند چشمکی به آینده برای به دست آوردن پیراهن شماره یک انگلیس نیز باشد. «رمزدیل» بازی با پای خوبی دارد و جای گیری‌های او در مواقع حمله حریف باعث می‌شد که با بازی خوانی خوب، عملکردی واقعاً خیره کننده از خود بر جا بگذارد.
از «لیاندرو تروسارد» بگوییم؛ وینگر بلژیکی که به همراه «جورجینیو» در نقل و انتقالات زمستانی به «آرسنال» ملحق شد. اما تفاوت این دو بازیکن مانند فاصله زمین از هواست! درخشش و اثربخشی سریع او به خوبی نشان می‌دهد که چه آینده درخشانی در انتظار این بازیکن خلاق «بلژیکی» است. ۱۲ پاس گل فقط در نیم فصل! هموطن او یعنی «کوین دی بروینه» ۱۶ پاس گل را در یک فصل ثبت کرد. کیفیت و عیار این بازیکن بر همگان عیان شده است. «تروسارد» در همین مدت کوتاه نیز توانست ۸ گل هم به ثمر برساند و در نیم فصل تأثیرگذاری روی ۲۰ گل نوید روزهایی خوش به آرسنال در خط حمله را می‌دهد.
آرسنال در بازار نقل و انتقالاتی تا به این جای کار، موفق به جذب «کای هاورتز» از «چلسی» و «دکلان رایس» از «وستهم» ۲ شاه مهره نقل و انتقالات لیگ انگلیس شده است و قطعاً به این دو بازیکن اکتفا نخواهد کرد و البته ممکن است شاهد خروجی‌هایی از این تیم نیز باشیم.
رده سوم: منچستریونایتد؛ پایان شب سیه، سپید است!
باخت‌های عجیب و سنگین «شیاطین سرخ» (لقب تیم منچستریونایتد) در دو هفته اول ابتدایی لیگ برتر انگلیس زنگ خطری پر سر و صدا برای این تیم بود که با کمک بازیکنان و سرمربی بادانش خود به حالت سکوت درآمد. باخت دو بر یک در هفته اول و در زمین خود یعنی «اولدترافورد» به «برایتون» و باخت سنگین و عجیب چهار بر صفر در زمین «برنتفورد» در شأن این تیم بزرگ نبود اما با گذشت چند هفته، اوضاع بر وفق مراد هواداران این تیم و در نهایت به کسب جایگاه سوم لیگ و کسب سهمیه لیگ قهرمانان این تیم ختم شد؛ مصداق ضرب المثل پایان شب سیه، سپید است!
«اریک تن هاخ» با ۲۳ برد (پنج برد کمتر از تیم قهرمان) از ۳۸ بازی خود عملکردی قابل قبول را ارائه داد تا احتمالاً در شروع فصل جدید، حمایت بیشتری از هواداران تیفوسی این تیم را در پشت خود ببیند.
۲۳ برد فقط عملکرد درخشان «تن هاخ» نبود. «داوید دخیا» دروازه بان اسپانیایی تیم «من یو» توانست با وجود مشکلات زیاد این تیم در خط دفاع و وجود گلزنی قهار به نام «مگوایر» (البته در امر گل زنی به تیم خودی!) دستکش طلایی لیگ برتر را از آنِ خود کند که قطعاً کسب این عنوان به تاکتیک‌های «اریک تن هاخ» نیز برمی گردد که ممکن است با تقویت تیم خود در تابستانِ پیش رو در خط دفاع این آمار را بهبود ببخشید. در زمزمه‌ای عجیب خبر خروج «داوید دخیا» دروازه بان موفق اسپانیایی این تیم شنیده می‌شود که باید دید در صورت خروج این دروازه بان، کدام گزینه مدنظر مدیران و سرمربی این تیم است.
منچستر یونایتد در فصلی که گذشت موفق به جذب «کریستین اریکسن» هافبک موفق «دانمارکی» شد که بعد از حمله قلبی موفق شده بود مجوز بازی در لیگ برتر انگلیس و تیم «برنتفورد» را بگیرد، و این بازیکن نیز سرمربی خود را ناامید نکرد و عملکردی تقریباً قابل قبول را از خود بر جا گذاشت.
دیگر خرید بزرگ و البته پر سر و صدای این تیم مربوط می‌شود به «آنتونی» بازیکن «برزیلی» و سابق باشگاه «آژاکس» که با رقم سرسام آور ۹۵ میلیون یورو به این تیم پیوست. «آنتونی» عملکردی تقریباً افتضاح نشان داد و فوتبال دوستان او را یک خرید ناموفق می‌دانند! درخشش شاگرد «اریک تن هاخ» در «آژاکس» باعث شد این سرمربی با اصرار به مدیران «من یو» این خرید را به سرانجام برساند در حالی که این اصرارها به ثمر ننشست و این بازیکن در فصل اول حضورش در لیگ انگلیس، برعکس «ارلینگ هالند» با چهار گل و دو پاس گل رقم نقل و انتقالاتی خود را زیر سوال ببرد!
اما خرید هوشمندانه و عالی این تیم کسی نبود جز «کاسمیرو» از تیم «رئال مادرید»؛ بازیکنی که از تیم قهرمان فصلِ قبل چمپیونزلیگ آمد و کمربند «شیاطین سرخ» را بیش از پیش محکم کرد تا نقشی مهم در «کلین شیت» های این تیم داشته باشد (بسته نگه داشتن دروازه در هر بازی را کلین شیت می‌گویند). نکته جالب «کاسمیرو» گرفتن اولین کارت قرمز خود در دوران فوتبالی‌اش بود که در «من یو» رقم خورد. این بازیکن در طول دوران بازی اش در «رئال مادرید» هرگز کارت قرمز دریافت نکرده بود. بازیکنی که با ۵ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا پا به تیمِ قرمز شهر منچستر گذاشت.
با توجه به حضور «شیاطین سرخ» در فصلِ پیش روی لیگ قهرمانان اروپا این تیم نیازِ مبرم به خرید یک مدافع و مهاجم دارد. در خط دفاع، دفاعِ مورد نظر این تیم «کیم مین جائه» بازیکن موفق ناپولی است و مهاجم مد نظر کسی نیست جز «هری کین» موفق ترین مهاجم انگلیسی فعلی لیگ برتر. خبرهای خوبی از انتقال مدافع کره‌ای از «ناپولی» تا به این لحظه نیست اما در مورد انتقال «هری کین» گفته می‌شود مدیران این تیم به مهاجم مدنظر خود گفته اند به باشگاه فشار بیاورد و در تمرینات حاضر نشود تا مدیران تیم از مواضع بلندی که برای فروش بازیکن خود در نظر گرفته اند، کوتاه بیایند. امکان خروج چندین بازیکن از تیم «منچستر یونایتد» نیز وجود دارد.
«میسون گرینوود» مهاجم جوان این تیم که به دلیل مسائل حاشیه‌ای از تیم کنار گذاشته شده بود و به تازگی مجوز بازی را گرفته، ممکن است در این تابستان به صورت قرضی به باشگاهی دیگر واگذار شود. از طرفی ممکن است «آماد دیالو»، «آنتونی مارسیال»، «وخهورست»، «آنتونی الانگا»، «دونی فن د بیک»، «فِرِد» و «مگوایر» از فهرست این فصل «منچستریونایتد» خط بخورند و به فروش برسند.
رده چهارم: نیوکاسل؛ «نه» به سرگذشت پاری سن ژرمن!
بعد از خرید نیوکاسل توسط مالکان عربستانی خیلی‌ها بر این باور بودند که این تیم‌ها مانند همسایه عربستان یعنی قطر، خریدهای پر سر و صدایی خواهد داشت که از همان روزهای اول نام‌های بزرگی به این باشگاه لینک می‌شد، اما خبری از خریدهای بزرگ و پر سر و صدا نبود و به نوعی این تیم به سرگذشت پاری سن ژرمن «نه» گفت. زمانی که «ادی هاو» سرمربی سابق «بورنموث» که هدایت «کلاغ ها» (لقب نیوکاسل) را برعهده گرفت کمتر کسی تصور می‌کرد که این تیم به لیگ قهرمانان اروپا صعود کند. حتی خود این سرمربی موفق بعد از قطعی شدن صعود تیمش به این تورنمنت بزرگ در مصاحبه اش اعلام کرد که اصلاً تصور این را که به چمپیونزلیگ (یا همان لیگ قهرمانان اروپا) صعود کند نمی‌کرد و وقتی عزم خود و تیمش را جدی کرد که به خودباوری بیشتری رسیده بودند.
«نیک پوپ» دروازه بان، «فابیان شار» مدافع وسط، «کایران تریپیه» دفاع راست، «برنو گیمارش» هافبک وسط، «میگل آلمیرون» هافبک هجومی و مهاجم دوم، «کالوم ویلسون» و «الکساندر ایساک» مهاجمان این تیم نقش پررنگ‌تری نسبت به هم رزم‌های خود در مستطیل سبز در شکل گرفتن این نیوکاسل شگفت انگیز داشتند. در نقل و انتقالات فصل آینده هم همچنان سیاست این باشگاه بر خریدهای ضروری و اصولی بنا شده است. «کلاغ ها» توانستند «ساندرو تونالی» هافبک موفق و آینده دار «آث میلان» را با مبلغ ۸۰ میلیون یورو به «سنت جیمز پارک» (ورزشگاه خانگی نیوکاسل) بیاورند و کمربند میانی خود را بیش از پیش استحکام ببخشند.
همان طور که در اخبار نقل و انتقالاتی «منچستریونایتد» گفتیم، خبرهای خوبی از انتقال «کیم مین جائه» به گوش نمی‌رسد زیرا «نیوکاسل» هم برای جذب این بازیکن اهل «کره جنوبی» پا به رقابت گذاشته و با توجه به داشتن پروژه ورزشی مشخص‌تر و آینده روشن‌تر، ممکن است این مدافع به پیراهن سیاه و سفید «نیوکاسل» چراغ سبز نشان دهد.«جیمز مدیسون» ستاره تیم سقوط کرده «لسترسیتی»، «نیمار» ستاره ناراضی «پاری سن ژرمن»، «تئو هرناندز» ستاره اول «آث میلان» و «رافینیا» بازیکن فعلی «بارسلونا» هم از اهداف نشانه گذاری شده این باشگاه هستند که باید دید در آینده چقدر این شایعات رنگ واقعیت به خود می‌گیرند. قطعاً بعد از صعود به لیگ قهرمانان اروپا این تیم نیاز مبرم به بازیکنانی دارد که میدان بزرگ عرصه اروپایی را لمس کرده باشند و از تجارب خوبی در این زمینه برخوردار باشند.