حامد وکیلی فعالیت خود را در عرصه تئاتر آغاز کرد و با بازی در سریال های مختلف به نامی شناخته شده تبدیل شد. بازی وکیلی در فیلم های «تهران شماره یک» و «خندوانه» یکی از به یاد ماندنی ترین بازی های او در سال های اخیر بود. وکیلی با بازی در نقش جهانگیر در سریال لالایی اولین قدم خود را در عرصه کودک و نوجوان برداشت و تجربه خوبی در این زمینه کسب کرد. با این بازیگر خندوانه درباره فعالیت های این روزهایش و تجربیاتش در حوزه کودک و نوجوان گفت وگو کرده ایم که در ادامه می خوانید.
شما کار خود را از تئاتر شروع کردید و برخی فکر می کنند کسانی که از صحنه تئاتر می آیند بازیگران موفق تری هستند؟
برای من تئاتر مادر بازیگری است. درست مثل دو و میدانی، مادر همه رشته ها در ورزش. معتقدم کسانی که از تئاتر شروع می کنند، بازیگران موفق تری هستند. اتفاقاً نمی توان گفت صد در صد مطمئن است کسانی که در تئاتر موفق هستند در فیلم هم موفق هستند و بالعکس. تئاتر به بازیگر کمک می کند تا خودش را بشناسد و همچنین مدیون همه اساتیدم هستم که در موفقیت من در عرصه سینما سهیم بودند.
در مورد تفاوت های مطالعات برای کودکان و نوجوانان و مطالعات ویژه برای بزرگسالان بگویید. کدام یک به نظر شما جذاب تر است؟
نمی توان مقایسه کرد چون هر کدام جذابیت خاص خود را دارند اما کار در حوزه کودک و نوجوان بسیار خاص است. راستش من نزدیک به 20 سال در جشنواره های تئاتر کودک و نوجوان شرکت کردم و خیلی دوستش داشتم، اما سریال «لالایی» اولین کاری بود که برای بچه ها و جوانان این حوزه انجام دادم، تفاوت ها و جذابیت هایی داشت. برای من کار بزرگسالی وجود ندارد. داشتن طرفداران از گروه سنی جوان تر، از سن شش سالگی به بعد، بسیار خوب است. ابراز احساسات کودکان به دلیل فطرت پاکشان فوق العاده واقعی و زیباست و هیچ چیز جایگزین آن نمی شود.
بیشتر کارهایی که اجرا کردید کمدی بود. آیا این نوع کارها را بیشتر دوست دارید یا پیشنهادهای شغلی شما را به این سمت سوق داد؟
من ژانر کمدی را خیلی دوست دارم، اما فقط کمدی کار نکردم، در حوزه تئاتر و سینما هم کارهای بسیار جدی انجام دادم، اما احتمالاً کار کمدی من موفقیت بیشتری داشت که منجر به پیشنهادهایی شد. در چند سال اخیر به طور جدی به پیشنهادهای غیر کمدی فکر کردم و سعی کردم به صورت موردی آنها را انجام دهم، اما کارهای کمدی بیشتری به من پیشنهاد شده است زیرا احساس می کنم در این کار موفق تر هستم. البته بازیگر باید بتواند در ژانرهای مختلف بازی کند، اما فعلاً نقشه ما کمدی است.
چه عواملی باعث شد در سریال «لالایی» با داریوش فضیایی کار کنید؟
سریال لالایی نقطه عطفی در کارنامه من است و از همکاری با احمد درویش علیپور به عنوان کارگردان بسیار خوشحالم. داریوش فزادی واقعا یکی از اولین و بهترین ها در اخلاق و هنر. من قبلا با این تیم آشنایی نداشتم اما کارهای قبلی آنها را دیده بودم و از طرفی احمد درویش علیپور بازی من را قبلا دیده بود به همین دلیل شخصیت «جهانگیر» را برایم در نظر گرفت. من در اولین ملاقاتمان که سر کار رفتم با عزیزم رابطه خوبی برقرار کردم و همان شب قرارداد بستیم.
برای بازی در نقش «جهانگیر» با چه چالش هایی مواجه شدید؟
روز اول کارگردان فیلم «لالایی» به من گفت که نقش شاه کار، شخصیت منفی و شیطانی را به تو می دهم. خیلی به این شخصیت فکر کردم و با توصیه هایی که از دوستانم دریافت کردم، متوجه شدم که اگر خیلی منفی باشم، بچه ها از من متنفر می شوند، بنابراین سعی کردم شیرین و ناز بازی کنم. بچه ها با دیدن شخصیت شرور در بازی های شخصیت لبخند می زنند. باید بگویم که شخصیت را خیلی راحت با کمک دوستانم پیدا کردم.
نویسنده و کارگردان اثر چقدر به شما اجازه ایفای نقش و همراهی را دادند؟
خالق اثر هنگام نوشتن نمی دانست چه کسی نقش شخصیت «جهانگیر» را بازی می کند، اما واژه های شیرین و بامزه ای مانند «جارو را جارو می کنم» را گنجانده و شخصیت جالبی را در کل داستان خلق کرده است. روزهای اول با دقت پیش رفتیم و کارگردان با وسواس و دقت ایده من را دنبال کرد. من هم در کارم وسواس داشتم و هر زمان که دیالوگ می‌کردم از خلاقیت استفاده می‌کردم، گاهی اوقات بداهه می‌گفتم. زمانی که نقش را بهتر شناختم و آن را به دست آوردم، دوستانم مرا تشویق کردند که این شخصیت را به تصویر بکشم و به من انرژی دادند تا بداهه های متفاوتی برای بهبود کارم خلق کنم.
لالایی چه ویژگی های متفاوتی دارد که می تواند نظر مخاطب امروزی را به خود جلب کند و با چه ابزاری سعی کرد جای خود را در دل مخاطب باز کند؟
مهمترین ویژگی سریال لالایی این است که کودکان و جوانان را هدف قرار می دهد. در این تحقیق پیرامون محیط زیست یکی یکی از مهم ترین دغدغه های دنیاست و درباره آن صحبت می شود و به بچه ها یادآوری می شود که باید از سنین پایین مراقب محیط زیست باشند. در این مجموعه که اشعار پرمحتوای داریوش فضیایی اجرا می شود، به مخاطب نیز یادآوری می شود که حضور کودکان تا چه حد می تواند در زندگی همه مردم موثر و جذاب باشد.
کودکان و نوجوانان امروزی دائماً در معرض عناصر فرهنگی هستند که ممکن است برای آنها مناسب نباشد و در نهایت به دلیل حضور پررنگ رسانه های مختلف در زندگی آنها به نتیجه ای ضد فرهنگی منجر می شود. برای جلوگیری از این اتفاق چه باید کرد؟
متأسفانه در حال حاضر این مشکل وجود دارد و دسترسی کودکان به اینترنت، ماهواره و هر چیز دیگر رایگان و فراوان است، از طرفی نمی توان کودکان را از این حوزه دور کرد، اما مطالعات فرهنگی می تواند به این موضوع کمک کند. تولید آثار مثل لالایی است که بچه ها خیلی دوستش دارند. ما سال هاست که در این شرایط و به این شکل در تلویزیون و تریبون های برنامه های خانگی در معرض کودکان کار قرار نمی گیریم، اگر بچه ها به این کارها علاقه نشان دهند و از اینجا می توانیم فرهنگ درست را به بچه ها آموزش دهیم. تنها راه مقابله با این موضوع، تولید و پرداخت آثار جذابی است که محدود به جلوه های بصری نیست و شامل تئاتر و موسیقی به خصوص برای کودکان می شود. متأسفانه در حال حاضر برای کار بزرگسالان هزینه زیادی دارد، اما برای کار کودکان نه و این خیلی بد است. امیدوارم مسئولان و مدیران مربوطه به این موضوع توجه کنند.
تاکنون چه بازخوردی از بینندگان دریافت کرده اید؟
بازخوردی که از گروه های مختلف در حوزه های مختلف دیده ام به نوعی کار را توصیف می کند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید عده ای این سریال را برای بچه هایشان می بینند اما بعد از چند قسمت خودشان تمایل بیشتری به تماشای آن دارند چرا که این اثر شریفی است که حاصل تلاش بسیار است و کار درستی است. تلاش گروهی