رهایی از بیماری های خطرناک با ورزش

به گفته محققان دانشگاه UniSA استرالیای جنوبی، ورزش باید به عنوان یک درمان اولیه برای افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان در نظر گرفته شود. جامع ترین مطالعه در مورد سلامت روان نشان می دهد که علائم خفیف تا متوسط ​​افسردگی، اضطراب و پریشانی روانی را می توان با افزایش فعالیت بدنی درمان کرد و تحقیقات آنها نشان می دهد که ورزش 1.5 برابر بیشتر از توصیه های پزشکی و داروها از نظر درمانی مؤثر است.

این مطالعه نشان داد که گنجاندن ورزش در برنامه روزانه به مدت 12 هفته یا کمتر به طور قابل توجهی علائم اختلالات سلامت روان را کاهش می دهد. اختلالات سلامت روان یکی از علل اصلی مشکلات سلامت در سراسر جهان است و بر سطح کلی رفاه فردی و اجتماعی تأثیر می گذارد. به طوری که تحقیقات اخیر نشان داده است که از هر 5 نفر در میانسالی 1 نفر سطح بالایی از ناراحتی روانی را تجربه می کند.

مطالعات قبلی نشان داده است که بیماران مبتلا به افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالات روانی ممکن است از ورزش به اندازه روان درمانی یا دارو سود ببرند. البته اگرچه دلایلی برای اثبات اثربخشی ورزش برای سلامت روان وجود دارد، اما هنوز به عنوان یک درمان اولیه به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته است.

سینگ و همکارانش در UniSA مطالعه بزرگ تری به نام مرور جامع انجام دادند تا چگونگی تأثیر انواع ورزش بر درمان افسردگی، اضطراب و پریشانی روانی در بزرگسالان را ارزیابی کنند. این بررسی جامع شامل تمام مطالعاتی است که به تأثیر فعالیت بدنی در درمان افسردگی می پردازند. به بیان ساده، این مطالعه به طور جامع تمام مطالعات را پوشش می دهد تا یک ایده یکپارچه در مورد موضوع ارائه دهد.

هنگامی که آنها اثربخشی ورزش را در درمان بیماری‌های روانی با سایر درمان‌های رایج مانند گفتار درمانی یا دارو مقایسه کردند، دریافتند که ورزش علائم افسردگی، اضطراب و ناراحتی روانی را بیش از یک و نیم برابر بهبود می‌بخشد.

سینگ گفت: «ما همچنین دریافتیم که انواع فعالیت‌های بدنی و ورزش، از جمله ورزش‌های هوازی مانند پیاده‌روی، تمرینات مقاومتی، پیلاتس و یوگا، در بهبود سلامت روان مفید هستند.

به نظر می رسد برخی از انواع ورزش به روش های مختلف کمک کننده است. به عنوان مثال، یوگا و سایر تمرینات ذهن و بدن بیشترین کمک را در کاهش اضطراب داشتند. تمرین مقاومتی بیشترین کمک را در درمان افسردگی داشت.

سینگ توضیح داد که تمریناتی که نیاز به تلاش زیاد دارند و نتایج رضایت بخشی را در مدت زمان کوتاهی می دهند در درمان اضطراب و افسردگی موثرتر از تمریناتی هستند که به زمان زیاد و تلاش کمی نیاز دارند. زنان باردار، افراد مبتلا به افسردگی، افراد مبتلا به HIV، بیماران کلیوی و حتی افراد سالم بیشترین سود را از ورزش منظم خواهند برد.

به گفته محققان، این یافته ها نشان می دهد که افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب ممکن است سطح فعالیت بدنی کمتری داشته باشند و بنابراین شانس بیشتری برای بهبود سلامت روان خود نسبت به افرادی که تحت مراقبت مستقیم پزشکی نیستند، دارند.

لازم به ذکر است که اکثر شواهد موجود افسردگی خفیف تا متوسط ​​را با تحقیقات کمتری در مورد اضطراب و پریشانی روانی توصیف می‌کنند. تحقیقات بیشتر در زمینه های مختلف سلامت روان ممکن است به نتایج دقیق تری منجر شود. نتایج، اثربخشی این روش درمان با دارو و درمان با متخصص سلامت روان را انکار نمی کند. اما تحقیقات نشان می دهد که ورزش نیز مهم است و مستحق تمرکز مجدد است.

در نهایت، محققان اضافه کردند که نشان داده شده است که ورزش علائم افسردگی، اضطراب و غم را در طیف وسیعی از بزرگسالان از جمله افراد سالم، افراد مبتلا به اختلالات سلامت روان و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن بهبود می‌بخشد.