بعدی- آنالیسا باربیری، نویسنده گاردین، این سوالات را برای تقویت ارتباط ما با افرادی که برای ما مهم هستند، پیشنهاد می کند.
به گزارش گاردین؛ دوستی در واقع یک رابطه عاشقانه بین دو نفر است. متمایزترین خصوصیاتی که یک دوست را تعریف می کند شامل مهربانی و امانتداری است. آنالیسا باربیری این سوالات را به هر کسی که به بهبود روابط دوستانه خود فکر می کند توصیه می کند.
آیا این دوستی حالم را بهتر می کند؟
همه ما حداقل یک بار احساس ناامیدی، عصبانیت یا حتی تخلیه کامل از انرژی ذهنی و عاطفی به یک موقعیت اجتماعی پایان داده ایم. ممکن است خودتان یا طرف مقابل را سرزنش کنید، اما اغلب ترکیبی از این دو یا چیزی است که هر کدام در دیگری به ارمغان می آورد. شما فقط می توانید مسئولیت اعمال خود را بپذیرید، پس مراقب پاسخ های خود باشید. آیا شما می توانید پاسخ دهید و وضعیت را بدتر کنید؟ این سوالات به این معنی نیست که شما نباید تلافی کنید، بلکه باید جایگاه خود را در همه چیز ببینید. اگر رابطه ای به شما احساس بهتری می دهد، برای آن ارزش قائل شوید و اگر اینطور نیست، به این فکر کنید که چرا هنوز در آن هستید.
آیا من کاملاً مسئول هستم و اگر از تلاش دست بردارم چه؟
در هر رابطه دوستی گاهی می‌توانیم کم و بیش بدهیم و بگیریم، اما به مرور زمان باید این رابطه یکسان شود وگرنه رنجش و عصبانیت ایجاد می‌شود. برخی افراد در برقراری ارتباط بهتر از دیگران هستند. بیشتر اوقات تعداد افرادی که نمی خواهند ارتباط برقرار کنند کمتر است و تعداد افرادی که اعتماد به نفس برقراری ارتباط ندارند بیشتر است. با این حال، اگر شما همیشه سعی در برقراری ارتباط دارید، بهتر است از دوستان خود بخواهید تا بخشی از مسئولیت را به اشتراک بگذارند. اگر اطرافیان شما آمادگی انجام این کار را ندارند، بهتر است برای شکستن این دوستی آماده باشید. اما مهمتر از همه، با خودتان صادق باشید. گاهی اوقات ممکن است احساس کنیم که داریم همه کارها را انجام می دهیم، اما وقتی به گذشته نگاه می کنیم، مانند بقیه از مسئولیت ها و قرار ملاقات ها اجتناب می کنیم.
آیا من الگوهایی را تکرار می کنم که از دوران کودکی به من کمک نکرده است؟
تغییر الگوهای خانواده بسیار دشوار است، اما با پشتکار امکان پذیر است. در «مثلث درام» نقش ها معمولاً به این صورت ساخته می شوند: قربانی، ناجی و ظالم. نقش شما و سایر اعضای خانواده را در نظر بگیرید. آیا خواهر و برادرهای شما هرگز درگیر نبودند؟ آیا شما قربانی کنترل والدینی هستید که زندگی آنها یک کابوس طولانی است؟ آیا شما کسی هستید که همیشه برای کمک به والدین خود قدم می گذارید، اگر این کار را نمی کردید چه می شد؟ آیا همیشه همه چیز تقصیر شخص دیگری است؟ به موقعیت خود در موقعیت های مختلف نگاه کنید. الگوهای دوران کودکی می‌توانند در دوستی‌ها نیز نمایان شوند: اگر به طرد شدن عادت کرده‌ایم، دوستی که می‌گوید دو بار متوالی سرم شلوغ است، ممکن است به این معنا باشد که «از من متنفر است»، بنابراین قبل از اینکه طرد شود، او را قطع کنید. در این مواقع از خود بپرسید: آیا این رویداد معنای عمیق تری در زندگی من دارد؟ آیا من نسبت به آنچه واقعاً اتفاق افتاده یا به آنچه می ترسم اتفاق بیفتد واکنش نشان می دهم؟
آیا من از این دوستی انتظار زیادی دارم؟
برخی از مردم شنوندگان خوبی هستند، برخی در کمک کردن عالی هستند. همانطور که امیدوارید دیگران شرایط شما را در نظر بگیرند، شما نیز باید شرایط دیگران را در نظر بگیرید. اما اگر دائماً چیز مهمی را در رابطه از دست می دهید، از خود بپرسید که چرا به دوستی خود ادامه می دهید. نوستالژی؟ ترس؟ شما نیازی به خراب کردن رابطه ندارید، اما گاهی اوقات پس از یک استراحت به موقع می توانید دوستان بهتری در آینده و در زمان بهتری باشید.
آیا ما با هم رشد می کنیم یا جدا؟ اگر دومی باشد، چه چیزی کم است؟
تجربیات مشترک افراد را دور هم جمع می کند، اما این تجربیات نباید جدید باشند. مهم این است که به زندگی یکدیگر علاقه مند باشیم. روابط خانوادگی از طریق پیوندهای خونی و گفتگو با سایر اعضای خانواده بر این مشکل غلبه می کند. اگر شما و دوستانتان دیگر چشم در چشم نمی بینید، ممکن است احساس گوشه گیری کنید یا چیز زیادی برای گفتن با یکدیگر نداشته باشید. میخوای درستش کنی؟ آخرین باری که با هم خوش گذشت را به یاد می آورید؟ آیا می توانید کاری انجام دهید که شما را دور هم جمع کند؟