“هنگامی که ترمیم بناهای تاریخی منجر به کمترین تعداد مناقصه می شود ، نتیجه چیزی بیش از تخریب تدریجی هویت معماری ایرانی نخواهد بود.” مرمت بناهای تاریخی ، درباره خسارات ناشی از فرآیندهای معیوب انتقال پروژه های رستوران ، گفت. از مناقصه گرفته تا چهره های غیرواقعی گرفته تا پروژه های بدون مستندات و آسیب شناسی. این کارشناس ترمیم می گوید: “در چنین شرایطی ، نه تنها نمی تواند منحصر به فرد باشد ، مانند مسجد شیخ لوتف الله ، بلکه در مورد موج گسترده ای از سلیقه ها و ترمیم های ناکارآمد در سراسر کشور نیز نگران است.”
به گفته ایسنا ، داوود اسد الله واش ، مرمت بناهای تاریخی ، با موضوع حفظ و مرمت وضعیت بناهای تاریخی در ایران ، گفت: درست است که در سالهای اخیر خبرهای نگران کننده ای در مورد ترمیم بناها وجود داشته است ، اما اجازه دهید من به این نکته بروم. ما یک کلمه به نام “محافظت و ترمیم” داریم. در حقیقت ، هدف اصلی ما در این فرایند محافظت است و این محافظت از هر اقدام دیگری انجام می شود. این مسیر دارای پیش نیاز است که اولین آن مستند است. به محض اینکه با یک بنای تاریخی روبرو شدید – فرض کنید بنایی که تاکنون ضبط نشده است – اولین کاری که باید انجام دهید ، مستند سازی آن است. عکس ، نقشه ، عکاسی و هر داده ای را که می تواند وضعیت کار را ثبت کند ، تهیه کنید.
وی ادامه داد: “از این نقطه ، روند ترمیم آغاز می شود.” مراحل بعدی تکمیل این مسیر محافظ خواهد بود. برای محافظت از یک بنای تاریخی ، مجموعه ای از فعالیت ها به عنوان پله انجام می شود. اولین قدم مستند سازی است. سپس آسیب شناسی ، برنامه نوسازی ، اجرای طراحی و در نهایت ترمیم ساختمان که می تواند برای استفاده مشخص انجام شود ، از جمله تبدیل آن به یک موزه ، یک مرکز بازدید عمومی یا هرگونه استثماری که بقای کار را تا حدی تضمین می کند و آن را به نسل های آینده منتقل می کند. هر اقدامی که برای محافظت از بناهای تاریخی صورت گرفته است از اهمیت زیادی برخوردار است. من به عنوان کسی که سالها در این زمینه فعال بوده است ، به یاد می آورم که در گذشته ، حتی در بین دانش آموزان معماری و ترمیم ، هیچ حساسیتی به بناهای تاریخی اعم از خانه های باستانی و قدیمی وجود نداشت. اما امروز ، خوشبختانه ، فضای عمومی جامعه تغییر کرده است. شما هر صفحه را در فضای مجازی یا سایت های خبری مشاهده خواهید کرد که مردم نگران این هستند که “این بنای یادبود نابود شده است ، چرا با آن برخورد نمی کنید؟” این نگرانی اجتماعی امیدوار است. مردم نسبت به بناهای تاریخی حساس تر هستند و این یک گام مثبت است.
اسد الله وش افزود: مرحله دوم این است که آیا این داوری ها و نگرانی ها بر اساس اطلاعات دقیق و تخصصی است. بعضی اوقات کسی که اخبار را منتشر می کند یا یک رستوران را داوری می کند ، هیچ تخصصی در این زمینه ندارد. باید بپرسید که آیا این خبر تأیید شده است؟ چندین بار بوده است که دوستان از من سؤال کرده اند ، “آیا این اخبار مرمت را دیده اید؟ نظر شما چیست؟” من ، زیرا من با کسانی که در آن پروژه ها درگیر هستم ، اطلاعات دقیق تری دارم و چیزهای زیادی را دیده ام که اساساً منتشر نشده است.
ترمیم کننده افزود: “به عنوان مثال ، چند سال پیش ، یک قطعه کوچک از کاشی های کاخ گلستان فرو ریخته بود ، کسی عکسی را منتشر کرد و این خبر به سطح وزیر میراث فرهنگی رسید. بعداً مشخص شد که کاشی مربوط به ترمیم اخیر و موضوع است ، همانطور که فکر می کرد ، نگران کننده است. نبودبشر البته این حساسیت ها مفید هستند ، اما مهم است که ببینید آیا این حساسیت درست است یا خیر.
وی گفت: “حتی می توانم بگویم که ما در مقایسه با کشورهای همسالان خود ، از جمله مصر ، ترکیه و چین مکان بسیار خوبی داریم.” در یکی رئیس ایتالیایی بارها و بارها از ترمیم های اصلی ایران در کنفرانس های ایران مانند ایتالیا ، روسیه ، چین ، مصر و Türkiye یاد کرد. شایان ذکر است که ما اصول ترمیم را تا حد زیادی از ایتالیایی ها آموخته ایم. بسیاری از شرکت های مرمت ایتالیایی قبل از انقلاب در ایران فعالیت می کردند و تأثیر زیادی بر طعم رستوران در کشور ما داشتند. البته خطاهای مرمت ، به ویژه در استانهایی که از مرکز دور هستند ، نمی توان نادیده گرفت. حتی در مرکز چنین خطاهایی رخ داده است. یکی یکی از مشهورترین نمونه ها ، مرمت گنبد شیخ لوتف الله یا مسجد عباس در اصفهان است. اینها نباید اتفاق می افتاد اما نکته مهم این است که جامعه از این خطاها آگاه است و آنها را اشتباه می داند. این بدان معنی است که فرهنگ محافظت در کشور ما در حال رشد بوده و هنوز در حال انجام است.
اسد الله و وضعیت اقتصادی کشور یکی یکی دیگر از دلایل بحران مرمت گفت: “متأسفانه ، ما در وضعیت اقتصادی قرار نداریم که حرکات اصلی ترمیم راه اندازی شود.” تعداد بناهای تاریخی ما به حدی بزرگ است که اگر دولت بخواهد فقط اسناد اولیه را انجام دهد ، باید تمام فعالیت های دیگر را رها کند. طبیعی است که در چنین شرایطی ، خبرهای بد زودتر از خبرهای خوب منتشر می شود. به عنوان مثال ، ترمیم وکیل کرمان کاروانسرای که چند سال پیش انجام دادیم ، مورد استقبال خوبی قرار گرفت ، اما بسیاری از مردم از آن بی خبر هستند. در مقابل ، خطای ترمیم مسجد شیخ لوتف الله هنوز در ذهن است.
وی در مورد نقاط ضعف ترمیم و راه های جبران آنها توضیح داد: مرمت یک فرایند راه پله است که با مستندات و آسیب شناسی آغاز می شود ، سپس یک برنامه ترمیم و در نهایت اجرای آن را تهیه می کند. اگر هر یک از این مراحل به درستی تکمیل نشود ، نتیجه مطلوب حاصل نمی شود. بیشتر خطاهای مرمت ناشی از مراحل اولیه است. اگر مواد ، خسارت ها و مبانی نظری کار به خوبی مشخص نباشد ، هیچ برنامه نوسازی مناسبی وجود نخواهد داشت ، و اگر این پروژه قبل از شروع عمل به خوبی نوشته و تجزیه و تحلیل نشده باشد ، تصمیمات آنی و با طعم و مزه جایگزین کار علمی خواهد شد.
این ترمیم کننده همچنین در مورد دیدگاه میراث فرهنگی در مورد این مرمت گفت: “از آنجا که گردشگری برای وزارتخانه گنجانیده شده است ، نوعی رویکرد صورت گرفته است.” هنگامی که این بنای تاریخی را صرفاً به منظور بهره برداری از گردشگری بازیابی می کنید ، سلیقه ها وارد می شوند. هدف از ترمیم دیگر محافظت صرف نیست بلکه برای جذب گردشگران است. این دیدگاه می تواند بر جهت گیری رستوران تأثیر بگذارد. در مورد “مافیای مرمت” ، باید به وضوح بگویم که من از سال 5 در این زمینه کار کرده ام و هرگز چیزی به نام مافیای ترمیم ندیده ام. آنچه بعضاً به مافیا گفته می شود بیشتر مربوط به سوء تفاهم در روند انتقال پروژه ها یا ضعف های اطلاعات است. کسانی که وارد پروژه های رستوران می شوند ، بیشتر با سرمایه شخصی و انگیزه فرهنگی کار می کنند و نیازی به مافیا ندارند. متأسفانه ، وزارت میراث فرهنگی در سالهای اخیر در رسانه ها فعال نبوده است. این همیشه اینگونه است یکی او نگرانی های شخصی بنده بوده است. سوالی وجود دارد که وقتی یک برنامه تاریخی در حال انجام است ، چرا مستند نمی شود؟ چرا از این پروژه ها فیلم تولید نمی کنیم؟ این وزارتخانه نباید با ساختن کلیپ های تبلیغاتی از بناهای تاریخی مانند تاج و تخت ، فعالیت رسانه ای خود را محدود کند. وزارت میراث فرهنگی باید همه را از کوچکترین اقدامات در موزه ها گرفته تا مهمترین فعالیت در اماکن تاریخی مستند و منتشر کند. علاوه بر فرهنگی ، این عمل می تواند تصویری روشنی از عملکرد سازمان در مقابل موج اخبار منفی ارائه دهد.
وی همچنین در مورد چگونگی انتقال پروژه های مرمت به پیمانکاران اظهار داشت: باید خاطرنشان کنم که این موسسه در ابتدا یک مأموریت خاص داشته است ، حمایت از ساختمانهای تاریخی از طریق انتقال آنها به بخش خصوصی برای مرمت و بهره برداری ، تحت نظارت دولت. این مکانیسم همچنین به حفظ ساختمان و فواید معقول برای سرمایه گذار کمک کرده است. با این حال ، در سالهای اخیر ، متأسفانه ، مأموریت این صندوق منحرف شده است. فعالیت هایی از قبیل فرش و صنایع دستی درج شده است و در برخی موارد ، به جای پرداخت دستمزد ، به شرکت های دولتی برای تعمیر شرکت ها داده شده است. همچنین قراردادهایی با رقم های بسیار کم وجود دارد که با واقعیت های میدانی مطابقت ندارند. به عنوان مثال ، در یکی از مناقصه ها ، هزینه طراحی ترمیم یک بنای تاریخی در حدود یک میلیارد تومانس تخمین زده شد ، تعداد منطقی از متخصصان با چندین دهه تجربه در این زمینه. اما سرانجام یک تیم دو یا سه نفری با پیشنهاد 2 میلیون دلار این مناقصه را به دست آورد. طبیعی است که چنین تیمی نمی تواند تمام مراحل لازم مانند مستند سازی ، آسیب شناسی ، طراحی ، گزارش و جلسات تخصصی را به درستی انجام دهد. این روش مناقصه به طور مستقیم تأثیر منفی بر کیفیت ترمیم دارد.
وی افزود: برای ساختمانهایی مانند مسجد شیخ لوتف الله ، رویکرد مناقصه مناسب نیست. ” این منحصر به فرد است و نمی تواند به قیمت گذاری منتقل شود. وزارت میراث فرهنگی باید به صورت حضوری عمل کند و استادان برجسته کاشی کاری را برای انجام این پروژه با بالاترین دقت و احترام دعوت کند. چنین رویکردی همچنین باید به عنوان سایر آثار بی نظیر مانند گنبد مسجد امام (عباس) در نظر گرفته شود.
اسد الله و اش گفتند: “به طور کلی ، فرآیندهای انتقال پروژه های رستوران در حال حاضر در مشکلات جدی قرار دارند.” تعیین سقف های غیرواقعی برای قراردادها و وجود افراد بی تجربه در مناقصه منجر به کاهش قابل توجه در کیفیت شده است. تازه واردانی که در این زمینه آمده اند ، نمی توانند اسناد ، اسناد و برنامه های با کیفیت و با کیفیت را ارائه دهند. در نتیجه ، طراحی نهایی فاقد پشتی فنی برای اجرای است. هنگامی که قیمت واقعی یک فعالیت نوسازی 4000 Tomans (به عنوان مثال) است ، نمی توان انتظار داشت با 4000 تومانس همان کیفیت را داشته باشد. این فرایند در نهایت تأثیر مستقیمی بر کیفیت کار دارد.