پدر ها و مادرها این مطلب را از دست ندهند! /با کودکان بد تغذیه چگونه رفتار کنیم؟

دوران کودکی، یک دوره مهم و بحرانی از رشد و تکامل برای کودکان محسوب می‌شود که تغذیه در آن نقش جدی و حیاتی در سلامت و رفاه کودکان دارد.

در مطالعه اخیر منتشر شده در مجله Appetite، محققان تغذیه سفت و سخت را به عنوان یک مشکل رایج دوران کودکی و اثرات بالقوه دراز مدت آن بررسی کردند. این عادات که اغلب سوء تغذیه دوران کودکی نامیده می شود، شامل رفتارهایی مانند امتناع از خوردن برخی غذاها، تنوع غذایی محدود و بی میلی به امتحان کردن غذاهای ناآشنا است که در آن فرد از غذاهای جدید که به عنوان بیزاری از غذا شناخته می شود، اجتناب می کند.

به گزارش همشهری آنلاین، بی اشتهایی با ترکیبی منحصر به فرد از عادت آهسته غذا خوردن و احساس لذت کمتر از غذا خوردن و احساس سیری سریعتر مشخص می شود. با توجه به اینکه رشد و دفاع ایمنی کودکان تا حد زیادی به تغذیه کافی بستگی دارد، سوء تغذیه می تواند موانعی ایجاد کند.

این رفتار می تواند منجر به مصرف غیرعادی شود زیرا کودکان میوه، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین کمتری مصرف می کنند. در عوض، رژیم غذایی آنها ممکن است تحت سلطه تنقلات باشد.

محققان تصمیم گرفتند پیامدهای چنین محدودیت های غذایی را بررسی کنند. آنها خاطرنشان کردند که از جمله عوارض این محدودیت ها در مصرف مواد غذایی، کمبود مواد معدنی و ویتامین یا یبوست است.

جالب اینجاست که محققان دریافتند که این نوع تغذیه با رشد کودکان تغییر می کند. تحقیقات نشان می‌دهد که بیش از یک چهارم کودکان دو ساله را می‌توان افراد حساس نامید، اما این تعداد تا سن ۶ سالگی به ۵۰ درصد کاهش می‌یابد. اما آنهایی که در ترجیحات غذایی خود ثابت می مانند، «بدخوران همیشگی» نامیده می شوند.

در حالی که برخی از کودکان این رفتار را به طور موقت نشان می دهند، برخی دیگر ممکن است بعداً آن را بروز دهند یا در طول زندگی خود ادامه دهند. مطالعات گذشته به اثرات بلندمدت این نوع تغذیه اشاره کرده و ارتباط بین این رفتار اولیه دوران کودکی و سوءتغذیه، کاهش وزن و توقف رشد در دوران نوجوانی را نشان داده است.

محققان خاطرنشان کردند: نتایج نشان می دهد که عادات غذایی در کودکان خردسال با نوع غذا خوردن مرتبط است. محققان بر اهمیت رسیدگی و اصلاح عادات غذایی نادرست در اسرع وقت تاکید می کنند، زیرا با این کار می توانیم راه را برای تغذیه سالم در دوران کودکی و بزرگسالی هموار کنیم.

نکته مهم این است که استراتژی ها نه تنها باید کودک را هدف قرار دهند، بلکه باید رژیم غذایی والدین را نیز در نظر بگیرند، که ممکن است به طور ناخواسته بر رفتار کودک تأثیر بگذارد. با تحقیقات بیشتر، امید به درک بهتر و پرداختن به این موضوع گسترده وجود دارد.