با این راهکارها سریع‌تر از آنچه که فکرش را میکنید چربی‌های شکمتان را از بین ببرید! | جزئیات
با توجه به نتایج بررسی‌های علمی، تجمع چربی دور شکم و اضافه‌وزن ممکن است نشانه‌هایی از مشکلات جدی‌تری مانند بیماری‌های قلبی باشند.
چربی احشایی که به عنوان چربی «فعال» شناخته می‌شود، در عمق حفره شکمی و در نزدیکی بسیاری از اندام‌های حیاتی مانند کبد، روده و پانکراس ذخیره می‌شود و می‌تواند مشکلات جدی سلامتی را به دنبال داشته باشد. در حالی که چربی زیر جلدی قابل لمس است، چربی احشایی نزدیک به اندام‌های حیاتی قابل مشاهده نیست ولی بر عملکرد هورمون‌ها تأثیر می‌گذارد.
بیشتر شدن میزان این نوع چربی، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲ و سندرم متابولیک را افزایش می‌دهد. در بانوان، افزایش این نوع چربی با خطر ابتلا به سرطان سینه و بیماری‌های کیسه صفرا مرتبط است. بنابراین، توصیه می‌شود که به دنبال کاهش چربی دور شکم و حفظ وزن سالم با شیوه‌های سالم زندگی و تغذیه مناسب باشیم.
چربی احشایی به بسیاری از اندام های حیاتی مانند کبد، روده و لوزالمعده نزدیک است و هر چه میزان آن بیشتر باشد، خطر ابتلا به دیابت نوع 2، بیماری قلبی و سندرم متابولیک بیشتر می شود. افزایش این نوع چربی در زنان با خطر ابتلا به سرطان سینه و بیماری های کیسه صفرا مرتبط است.
یکی از دلایل مضر بودن چربی احشایی این است که در نزدیکی ورید باب قرار دارد. این نوع رگ خون را از روده به کبد می برد. مواد آزاد شده از چربی احشایی از جمله اسیدهای چرب آزاد وارد این سیاهرگ شده و به کبد می رود. چربی احشایی به طور مستقیم با افزایش کلسترول بد یا LDL و کاهش کلسترول خوب یا HDL و همچنین خطر مقاومت به انسولین مرتبط است.
مقاومت به انسولین، عارضه‌ای است که در آن سلول‌های بدن قادر به پاسخ مناسب به انسولین نیستند و این اختلال باعث کاهش جذب گلوکز می‌شود. در نتیجه، قند خون افزایش می‌یابد. مقدار تولید انسولین در بدن در این حالت عادی است و حتی ممکن است بیشتر از حالت عادی باشد، اما مشکل در پاسخ‌دهی سلول‌ها به انسولین است. تشدید مقاومت به انسولین معمولا باعث بروز دیابت نوع ۲ می‌شود.
روش‌های متعددی برای تسهیل در بهبود مقاومت به انسولین وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به ورزش منظم و کافی، همراه با رژیم غذایی سالم و متعادل اشاره کرد. بنابراین، تغذیه سالم یکی از اصلی‌ترین عوامل در کنترل و بهبود مقاومت به انسولین است. پس فراگیری رژیم غذایی بهینه، بهمراه ورزش و فعالیت بدنی، می‌تواند به بهترین نتیجه در این زمینه منجر شود. همچنین، کم کردن چربی اشباع شده و بیشتر شدن مصرف آب و مواد خوراکی کامل‌تر، از دیگر روش‌های مفید در کاهش مقاومت به انسولین هستند.
مصرف پروتئین کافی: پروتئین مهمترین ماده مغذی برای از بین بردن چربی احشایی است. این ماده مغذی به تقویت متابولیسم کمک کرده و باعث کاهش وزن و در نتیجه کاهش چربی احشایی می‌شود. مصرف پروتئین باعث تولید بیشتر هورمون لپتین یا هورمون سیری در بدن شده و میل به پرخوری را کاهش می‌دهد.
_میوه و سبزیجات تازه: افزایش مصرف فیبر یکی از مهم ترین مراحل از بین بردن چربی احشایی است. برای افزودن فیبر به رژیم غذایی خود، میوه ها و سبزیجات تازه بیشتری مصرف کنید.
_غلات کامل: غلات کامل باعث کاهش وزن می شود. این نوع غلات به آرامی در بدن هضم می شوند و در اثر مصرف آنها، فرد برای مدت طولانی احساس سیری می کند. غلات فرآوری شده مانند نان سفید، برنج سفید، پاستا غلات کامل یا دسرها چربی احشایی را افزایش می دهند.
تخم مرغ: تخم مرغ سرشار از پروتئین، چربی های سالم و بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری است. تخم مرغ کالری زیادی ندارد و مصرف آن باعث کاهش اشتها می شود.
_ چای سبز: چای سبز می تواند به کاهش وزن در کنار ورزش کمک کند. محققان می گویند مواد موجود در چای سبز برای تشویق بدن به سوزاندن کالری و افزایش چربی شکمی شناخته شده است.
فعالیت بدنی کافی: ورزش با شدت بالا و سخت، می‌تواند باعث افزایش سرعت از بین رفتن چربی‌ها در بدن و کاهش نرخ تجمع چربی‌های احشایی در طول سال‌ها شود. بر اساس نتایج تحقیقات، ورزش هوازی شدید به مدت ۳۰ دقیقه در روز به مدت ۴ روز در هفته به شدت مفید است. استفاده از دوچرخه ثابت یا تردمیل نیز می‌تواند مفید باشد. ورزش با شدت متوسط که شدت ضربان قلب را افزایش می‌دهد، می‌تواند سرعت تجمع چربی‌های احشایی را کاهش دهد. لازم نیست حتما به باشگاه ورزشی بروید، به فعالیت‌های روزانه با شدت بیشتری بپردازید. تمرکز بر ورزش‌های خاص شکم برای انقباض و تنگ کردن آنها را فراموش کنید، زیرا هیچ ورزش خاصی نمی‌تواند به تنهایی باعث از بین رفتن چربی‌های احشایی شود.
بهبود کیفیت خواب: خواب خوب شبانه در تنظیم وزن بسیار موثر است. افرادی که 6 تا 7 ساعت در شب خوب می خوابند، در طول 5 سال چربی احشایی کمتری نسبت به سایرین ذخیره می کنند.
منبع: ایتنا
