بعدی- سریال عزازیل به کارگردانی حسن فتحی و بازی پیمان معادی در نقش سرگرد بهروز شریفی. یکی یکی از موردانتظارترین آثار نمایش خانگی در سال 1403 می باشد.این سریال با داستانی پیچیده و بازی های درخشان مخاطب را به دنیای پر رمز و راز خود می برد.
خلاصه داستان سریال عزیزیل
بر اساس گزارش فردا، «ازازیل» روایتی از زندگی دکتر شوکا مهرجویی با بازی پریناز ایزدیار پزشک متخصص زنان و زایمان و همسرش مانی پاشایی با بازی بابک حمیدیان است. زندگی آرام این زوج در شب تولد مانی با ناپدید شدن مرجان یکی از همسایگانشان خراب می شود.
سرگرد بهروز شریفی با بازی فوق العاده پیمان معادی بازپرس این پرونده متوجه می شود که ناپدید شدن مرجان ممکن است مربوط به دو پرونده مشابه دیگر باشد. اما این تنها آغاز داستان است. کشف جسدی در نزدیکی محل سکونت این زوج، پرونده را وارد مرحله پیچیده و مرموز می کند. در سرتاسر سریال، اسرار تاریک شخصیت ها یکی پس از دیگری باز می شود و بیننده را به سفری هیجان انگیز و پرتنش می برد.
آیا سریال عزیزیل ترسناک است؟
همانطور که مشخص است سریال عزیل در ژانر پلیسی و معمایی ساخته شده و ممکن است برخی از صحنه های آن ترسناک باشد، بنابراین تماشای این سریال برای افراد زیر 15 سال توصیه نمی شود.
عزازل یعنی چه؟
عزازیل کلمه ای عربی است که در اصل به معنای «شجاع»، «شجاع» یا «قهرمان» است. این واژه بیشتر در متون اسلامی و عرفانی به کار رفته است. اما در برخی منابع، ازازل به عنوان فرشته ای که خدا را بندگی می کرد نیز شناخته شده است.
«ازازل» بنابر برخی متون، نام یکی او یکی از سه فرشته ای است که از جانب خداوند به زمین فرستاده شد تا مانند انسان زندگی کند. پس از مدتی این فرشته از ادامه این مأموریت خودداری کرد، اما دو فرشته دیگر در امتحان سختی گرفتار شدند و به عنوان مجازات تا روز قیامت در چاه بابل معلق خواهند ماند. انتخاب این نام برای سریال با توجه به فضای مرموز و روانی آن کاملا هوشمندانه بوده است.
ریشه شناسی کلمه عزازل
کلمه عزازیل از دو قسمت اذا و ذیل تشکیل شده است. «ازا» به معنای قدرت و جلال و «زیل» به معنای رتبه و مقام است. پس عزازل به کسى اطلاق مى شود که از مقام و منزلت والا برخوردار باشد.
کلمه عزازل در گیلیکی
عزازل در زبان گیلیک به معنای شیطان و شیطان است.
کاربرد در ادبیات
در ادبیات فارسی و عربی، «عزازیل» ممکن است برای توصیف افراد یا موجوداتی با قدرت و منزلت خاص به کار رود، اگرچه کاربرد آن در متون کلاسیک به ندرت دیده می شود.