با توجه به اینکه ویتامین B2 به تجزیه پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدرات ها کمک می کند. نقش مهمی در حفظ انرژی بدن دارد.
به گزارش همشهری، همچنین به تبدیل کربوهیدرات ها به آدنوزین تری فسفات (ATP) کمک می کند. بدن انسان ATP را از غذا تولید می کند و ATP زمانی که بدن به آن نیاز دارد انرژی تولید می کند.
ویتامین B2 یا ریبوفلاوین
آریا سیفی متخصص تغذیه درباره ویتامین B2 می گوید: این ماده اغلب در غذاهای گیاهی و حیوانی یافت می شود. باکتری‌های روده می‌توانند مقادیر کمی ریبوفلاوین تولید کنند، اما برای تامین نیازهای مواد مغذی کافی نیست. ریبوفلاوین اغلب بلافاصله استفاده می شود و در بدن ذخیره نمی شود، بنابراین مقادیر اضافی آن از طریق ادرار دفع می شود.
ریبوفلاوین اضافی در رژیم غذایی، معمولاً از مکمل ها، می تواند باعث زردی ادرار شود. کوآنزیم های ویتامین B2 همچنین برای متابولیسم ویتامین B3 (نیاسین)، ویتامین B6 و اسید فولیک مورد نیاز هستند.
مقدار مورد نیاز ویتامین B2
به گفته این متخصص تغذیه، میزان مورد نیاز ویتامین B2 برای مردان بالغ، RDA روزانه، 1. 3 میلی گرم است. برای زنان بالغ، RDA روزانه 1 است. این مقدار 1 میلی گرم است. در دوران بارداری دوز توصیه شده روزانه 1.4 میلی گرم و در دوران شیردهی 1.6 میلی گرم است.
علائم کمبود ویتامین B2 عبارتند از: خستگی، تورم گلو، تاری دید، افسردگی، گلودرد، پرخونی (افزایش جریان خون بافت)، ترک خوردگی پوست و خارش، ریزش مو و تورم در ناحیه گلو. علاوه بر این، کمبود ریبوفلاوین اغلب با سایر کمبودهای تغذیه ای همراه است. در عین حال، کمبود شدید ریبوفلاوین می تواند متابولیسم ویتامین B6 را مختل کند.
بیماری هایی مانند سرطان، بیماری های قلبی، دیابت شیرین و مشکلات تولید مثل می توانند از پیامدهای کمبود ویتامین B2 (ریبوفلاوین) در بدن باشند.
چه کسانی در معرض خطر کمبود ویتامین B2 هستند؟
آریا سیفی می گوید: به طور کلی گروه های خاصی مانند افراد مسن و زنان باردار بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین B هستند. در واقع، آنها به مقادیر بیشتری از برخی از انواع ویتامین های B نیاز دارند و برخی شرایط پزشکی مانند بیماری کرون، بیماری سلیاک، اچ آی وی و سوء مصرف الکل می توانند از جذب موثر ویتامین های B توسط بدن جلوگیری کنند و خطر کمبود را افزایش دهند.
به طور کلی، با این حال، کمبود ویتامین B2 (ریبوفلاوین) بسیار نادر است. زیرا بسیاری از غذاها مانند شیر و غلات کامل با این ویتامین ها غنی شده اند.
نقش ویتامین B2 در سلامتی
این ویتامین به شما کمک می کند انرژی به دست آورید، از میگرن و کم خونی جلوگیری کنید (به جذب آهن کمک می کند) و از بینایی شما محافظت می کند.
بدن برای تجزیه کربوهیدرات های غذا به ویتامین B2 (ریبوفلاوین) نیاز دارد. این فرآیند به سلول های ما کمک می کند تا انرژی مورد نیاز خود را برای عملکرد دریافت کنند.
تاثیر ویتامین B2 بر میگرن
به گفته این متخصص تغذیه، ریبوفلاوین برای کاهش التهاب اعصاب ناشی از آن استفاده می شود یکی یکی از علل سردردهای میگرنی است. همچنین برای فعالیت های طبیعی میتوکندری مورد نیاز است.
با توجه به اینکه گاهی اوقات علت میگرن به دلیل ناهنجاری های میتوکندری در مغز است. بنابراین، ریبوفلاوین به عنوان یک عامل پیشگیری از میگرن مورد مطالعه قرار گرفته است.
در یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده، 55 بزرگسال مبتلا به میگرن روزانه 400 میلی گرم ریبوفلاوین یا دارونما دریافت کردند و به مدت چهار ماه تحت نظر قرار گرفتند. مشخص شد افرادی که ویتامین B2 مصرف می‌کردند نسبت به افرادی که دارونما مصرف می‌کردند، ماهانه کمتر میگرن داشتند. نویسندگان دریافتند که اثرات مفید ریبوفلاوین تنها پس از ماه اول شروع شد و حداکثر سود را پس از سه ماه استفاده نشان داد.
به طور کلی، آزمایش های مختلف نشان می دهد که ویتامین B2 می تواند بر میگرن تأثیر بگذارد و درد ناشی از آن را تسکین دهد.
بیماری های قلبی عروقی
آریا سیفی می گوید: از آنجایی که ریبوفلاوین از بسیاری از آنزیم ها در عملکردهای مختلف روزانه در سراسر بدن پشتیبانی می کند، کمبود آن می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود.
مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که بیماری‌های مغزی و قلبی و همچنین برخی سرطان‌ها می‌تواند ناشی از کمبود طولانی‌مدت ریبوفلاوین باشد. ریبوفلاوین سطح گردش خون هموسیستئین (اسید آمینه ای که از غذاهای پروتئین حیوانی مانند گوشت وارد رژیم غذایی می شود) را تنظیم می کند. سطوح بالای هموسیستئین در خون یک عامل خطر برای بیماری قلبی عروقی (CVD) است. ریبوفلاوین با سایر ویتامین های B مانند B6، اسید فولیک و B12 برای تجزیه هموسیستئین در بدن کار می کند.
این ویتامین همچنین نقش مهمی در محافظت از بینایی دارد. رژیم غذایی غنی از ویتامین B2 و سایر ویتامین های B می تواند خطر ابتلا به بیماری آب مروارید را کاهش دهد.
منابع غذایی سرشار از ویتامین B2
بادام و سایر مغزها، گوشت گاو، سینه و کله پاچه مرغ، شیر و محصولات لبنی مانند ماست و پنیر، تخم مرغ، پودر شیر، ماهی مانند سالمون، سبزیجات مانند اسفناج، قارچ و غلات و نان غنی شده؛ آنها منابع غذایی خوبی برای جذب ویتامین B2 هستند.