درد یک پدیده مهم فیزیولوژیک است که از لحظه تولد تا آخرین مراحل زندگی وجود دارد و یکی از عوامل اصلی مراجعه بیمار به درمانگاهها و مراکز درمانی است.
علی فرخانی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی گفت: درد یک پدیده مهم فیزیولوژیکی است که از بدو تولد تا آخرین مراحل زندگی وجود دارد. یکی یکی از این عوامل مراجعه بیمار به کلینیک ها و مراکز درمانی است.
به گزارش بازتاب آنلاین به نقل از سلامت نیوز، درد علل مختلفی دارد و افراد به این احساس واکنش های مختلفی نشان می دهند. اگرچه تجربه درد از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما می توان انواع درد را طبقه بندی کرد. دردهای مهمی هستند که نباید نادیده گرفته شوند و کنترل آنها یکی این یکی از بزرگترین چالش های کارشناسان است.
عدم کنترل صحیح این دردها باعث می شود بیماران بیشتر در بیمارستان بمانند، هزینه های درمانی بیشتری را به بیماران و بیمارستان ها تحمیل کنند، از روش درمانی پزشک ناراضی شوند و برای کنترل درد مکرر به پزشکان مختلف مراجعه کنند.
انواع درد
رایج ترین انواع درد عبارتند از:
درد حاد
درد حاد به این معنی است که درد مختصر است (به طور نسبی) و از چند دقیقه تا حدود سه ماه (گاهی تا شش ماه) طول می کشد. درد حاد همچنین با آسیب بافت نرم یا بیماری گذرا همراه است. بنابراین، معمولاً پس از بهبود جراحت یا فروکش بیماری فروکش می کند. درد حاد ناشی از یک آسیب می تواند به درد مزمن تبدیل شود اگر آسیب به درستی درمان نشود یا اگر درد نشان دهنده اختلال عملکرد باشد. به طور ناگهانی شروع می شود و معمولاً کوتاه مدت است.
درد مزمن
درد مزمن بیشتر طول می کشد. ممکن است پیوسته یا متناوب باشد. به عنوان مثال، سردرد ممکن است به عنوان درد مزمن در نظر گرفته شود که بیش از چندین ماه یا سال طول بکشد، حتی اگر درد همیشه وجود نداشته باشد. درد مزمن اغلب به دلیل شرایط پزشکی مانند آرتریت، فیبرومیالژیا یا بیماری ستون فقرات ایجاد می شود. بنابراین به زمان بیشتری برای بهبودی نیاز دارد، معمولاً بیش از سه ماه.
درد عصبی
درد نوروپاتیک ناشی از آسیب به اعصاب یا سایر قسمت های سیستم عصبی است. این درد اغلب به صورت تیراندازی، چاقو زدن یا سوزش یا احساس سوزن سوزن شدن توصیف می شود. همچنین می تواند بر حساسیت لمس تأثیر بگذارد و احساس گرما یا سرما را برای فرد دشوار کند. درد نوروپاتیک یک نوع شایع درد مزمن است. ممکن است متناوب و آنقدر شدید باشد که فعالیت های روزانه را دشوار کند. همچنین می تواند منجر به مشکلات حرکتی شود زیرا درد می تواند حرکت طبیعی را مهار کند.
درد رادیکولار
درد رادیکولار نوع خاصی از درد است که می تواند زمانی رخ دهد که عصب نخاعی فشرده یا ملتهب شود. در امتداد ستون فقرات و ریشه عصب نخاعی از پشت و ران تا داخل ساق پا پخش می شود. افراد مبتلا به درد رادیکولار ممکن است احساس سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف عضلانی را تجربه کنند. دردی که از پشت و پاها منتشر می شود رادیکولوپاتی نامیده می شود و به عنوان سیاتیک شناخته می شود. زیرا این درد ناشی از تحت تاثیر قرار گرفتن عصب سیاتیک است. این نوع درد معمولاً ثابت است و افراد می توانند آن را در عمق پا احساس کنند. پیاده روی، نشستن و برخی فعالیت های دیگر می تواند درد سیاتیک را بدتر کند. این یکی این یکی از رایج ترین اشکال درد رادیکولار است.
درد ناشی از آسیب بافتی
بیشتر درد ناشی از آسیب بافتی است. این درد در اثر آسیب به بافت های بدن ایجاد می شود. این آسیب می تواند به استخوان، بافت نرم یا اندام ها وارد شود. آسیب به بافت بدن می تواند ناشی از بیماری هایی مانند سرطان یا آسیب فیزیکی مانند بریدگی یا شکستگی استخوان باشد. ممکن است ناگهان بیاید یا بهبود یابد. درد ناشی از آسیب بافتی می تواند حاد باشد. به عنوان مثال، آسیب های ورزشی، مانند پیچ خوردگی مچ پا، اغلب نتیجه آسیب بافت نرم است یا ممکن است مزمن باشد، مانند آرتریت یا سردرد مزمن.
درد فانتوم
درد فانتوم یا درد پس از قطع عضو نیز وجود دارد یکی این یکی از دردهای رایج ناشی از درد در اندامی است که دیگر وجود ندارد.
دردهای با اهمیت
درد مزمن یکی از اولین دردهای مهم است، مثلاً دردهایی مانند سیاتیک، کمردرد یا سردرد نباید طولانی باشد، در این صورت می تواند علامت مهمی باشد و مراجعه به پزشک ضروری است. موضوع دوم مدت و شدت درد است. به عبارت دیگر درد به سه قسمت خفیف، متوسط و شدید تقسیم می شود و در این تقسیم بندی باید به درد متوسط و شدید اهمیت داد. درد مکرر نیز مهم است.
تشخیص علل درد
پزشک بسته به شرایط هر بیمار روش های تشخیصی مختلفی را توصیه می کند. آنها همچنین سوالاتی در مورد علائم و سابقه پزشکی شما خواهند پرسید. پزشک شما را معاینه می کند و ممکن است آزمایش خون یا عکس برداری با اشعه ایکس را تجویز کند. آزمایش هایی که به تعیین علت درد کمک می کنند عبارتند از:
سی تی اسکن
ام آر آی
بلوک عصبی
دیسکوگرافی
میلی گرم
EMG
اسکن استخوان
اسکن با امواج فراصوت
زمان مراجعه به پزشک است
اگر هر یک از مشکلات زیر را تجربه می کنید، باید با پزشک یا متخصص طب فیزیکی مشورت کنید:
اگر درد شما را از زندگی و فعالیت های روزمره باز می دارد.
درمان های معمولی و مسکن ها درد را تسکین نمی دهند.
اگر برنامه درمانی ارائه شده توسط پزشک مراقبت های اولیه کارساز نباشد.
اگر درد مزمن بیش از سه ماه طول بکشد.
اگر درد غیر قابل تحملی را تجربه می کنید.
روش های درمان درد
انواع مختلفی از درمانها وجود دارد که متخصص درد از آن استفاده میکند:
درمان های محافظه کارانه
تعدادی گزینه درمانی مختلف برای افرادی که از درد مزمن و علائم ناراحتی، درد مداوم یا درد مداوم رنج می برند وجود دارد. خط اول درمان شامل استفاده از درمان های محافظه کارانه یا غیر تهاجمی است. این روش های درمانی شامل فیزیوتراپی، گرما درمانی، یخ درمانی و استراحت دادن به ناحیه آسیب دیده است.
هر یک از این درمان ها را می توان بدون یا با استفاده از دارو اعمال کرد. سایر درمان های خط اول شامل داروهای خوراکی برای تسکین درد است. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن در این دسته قرار می گیرند.
روش های مداخله ای
اگر بیمار به درمان های غیر تهاجمی پاسخ ندهد، پزشک درد ممکن است روش های تهاجمی بیشتری را توصیه کند. معروف ترین درمان تهاجمی جراحی است. اما پزشکان تا حد امکان از این کار اجتناب می کنند. فقط پزشک درد شما می داند که چه زمانی انجام عمل جراحی برای شما مناسب است. در مراحل اولیه، پزشک درد شما ممکن است استفاده از مسکن های خوراکی قوی تر، مانند مواد افیونی را برای کنترل کوتاه مدت علائم شما توصیه کند. زمانی که برای کنترل درد تجویز می شوند، باید تحت نظر پزشک باشید.
علاوه بر این، سایر روشهای مداخلهای ممکن برای درمان درد ممکن است شامل تزریق اپیدورال باشد که در آن یک داروی مسکن مستقیماً به ناحیه آسیبدیده تزریق میشود. این تزریق ها معمولاً شامل داروهای ضد اضطراب، بیهوشی یا داروهای ضد التهابی استروئیدی است. آنها کمترین تهاجم را برای اکثر بیماران دارند. اما آنها موثرتر و ایمن تر هستند.
درمان های جایگزین
بیمارانی که مدیریت درد را دریافت می کنند ممکن است برای ارزیابی بیشتر به روانشناس یا روانپزشک ارجاع داده شوند. علاوه بر این، پزشک درد ممکن است بیمار را واجد شرایط دریافت درمان از طریق روشهای جایگزین دیگر بداند. این روش ها عبارتند از:
ورزش درمانی
داروهای هومیوپاتی
طب سوزنی
مراقبت های کایروپراکتیک
درمانهای روانشناختی (تغییر رژیم غذایی یا سبک زندگی و کاهش استرس)