به گزارش بازتاب آنلاین، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: اطلاعات حادثه اردبیل که باکو ذکر کرده نشان می دهد که اولاً این حادثه بیش از یک توهین به مقامات باکو بوده و ثانیاً توهین بیش از یک توهین سیاسی و اخلاقی و بی ادبانه بوده است. توهین . انسانی و حتی خلاف شرع است.
ماجرا از این قرار است که مراسم بزرگداشت شهدای جنگ چالدران و شهدای مقاومت در اردبیل برگزار شد که با پخش زنده از جمهوری اسلامی ایران همراه بود. در این مراسم که با حضور مداحی از تهران برگزار شد، یک مداح اردبیلی درباره برخی از نقاط جمهوری آذربایجان سخنرانی کرد و روابط غیرقانونی و نامشروع با خانواده های مقامات جمهوری آذربایجان را محکوم کرد.
متأسفانه بخش مربوط به اعطای روابط غیرقانونی به مقامات کشور همسایه به قدری زشت و غیراخلاقی است که از درج صیغه های مربوطه در روزنامه در امان هستیم، اما در حاشیه این ماجرا لازم می دانیم نکاتی اساسی را مطرح کنیم. سوالاتی را مطرح کنید و از مسئولان محلی و کشوری کشورمان بخواهید که به این سوالات پاسخ دهند تا در جهت بازنگری و اجرای اقدامات لازم برای جلوگیری از چنین اتفاقات پیچیده ای اقدام شود.
سوال اول این است: آیا اصل برگزاری رویدادها نباید دارای شرایط چارچوب مشخصی باشد که منافاتی با نیاز جامعه و مصالح عمومی نداشته باشد؟ برگزاری مراسم یادواره شهدای جنگ چالدران با چه نیازهای جامعه در شرایط کنونی سازگار است؟ آیا صرف این که تعدادی از قربانیان جنگ چالدران در پنج قرن پیش در جوار مقبره شیخ صفی الدین اردبیلی دفن شده اند، برگزاری چنین مراسمی را در اردبیل ایجاب می کند؟
سوال دوم این است که چرا مقامات محلی بر محتوای این گونه مراسم نظارت نمی کنند؟ چرا امام جمعه اردبیل که وظیفه اش تنظیم سیاست های فرهنگی استان است بر محتوای اینگونه مراسم ها نظارت نمی کند؟ چرا رسانه ملی چنین مراسمی را به صورت زنده پخش می کند؟
سوال سوم این است که با توجه به حساسیت‌هایی که در منطقه وجود دارد، مقامات سیاسی داخلی می‌دانند عناصری از دشمنان منطقه‌ای و بین‌المللی ما در سطوح مختلف حکومت جمهوری آذربایجان نفوذ کرده‌اند و منتظرند تا بهانه‌ای برای آن پیدا کنند. اقدامات آنها از طریق تحریکات مورد نظر، چرا اقدامات حساسی انجام می دهند؟ آیا در حوزه مسئولیت خود کنترلی ندارند؟
این احتمال وجود دارد که مقامات محلی دلایلی مانند ناتوانی در کنترل جریان های مربوط به برخی نهادها و مؤسسات را ارائه دهند و از این بهانه برای تبرئه خود استفاده کنند. این گونه توجیهات به هیچ وجه قابل قبول نیست زیرا مسئولیت کنترل سیاسی، فرهنگی، امنیتی و اجتماعی هر استان بر عهده مسئولان ارشد آن استان است و همه نهادها و ارگان ها باید با آنها هماهنگ باشند. هر چیز دیگری نشانه ضعف مقامات عالی محلی است.
و سوال چهارم: سیاست خارجی کشور ما کجا و زیر نظر چه کسی تدوین می شود؟ آیا مداحان باید هر چه می خواهند بگویند، به هرکسی که می خواهند توهین کنند و سیاست های داخلی و خارجی کشور را تعیین، تنظیم و شکل دهند؟
نام نظام سیاسی این کشور جمهوری اسلامی ایران است نه جمهوری ماداگاسکار. چرا یک روز با حمله تهاجمی به شخصیت های داخلی و روز دیگر با حمله به مقامات کشورهای دیگر، چند لابی خاص در سیاست دخالت کرده و هزینه های هنگفتی را به کشور تحمیل می کنند؟ مداحان در طول تاریخ همواره در خدمت تعلیمات دینی بوده‌اند و عموم مردم ایران به خاطر سلامت معنوی‌شان به آنها احترام می‌گذاشتند. امروز هم مؤمنان زیادی با همین ویژگی ها هستند، اما منزوی هستند. نظام جمهوری اسلامی باید سیاست های عقلانی را در پیش گیرد و به دخالت تعداد معدودی مبلغی که با ورود به عرصه سیاست هزینه هایی را به کشور تحمیل می کنند و به اعتقادات دینی مردم آسیب می زند پایان دهد.
23302