روزنامه Kayhan نوشت: “قهوه پدر” پس از فیلم “9 صبح” و برنامه های اسکار و Goliapuch یک شکست جدید در آلبوم Mehran Modiri است.
کارگردان و بازیگر چندین سال در حاشیه بوده اند و فعالیتهای آنها جدی نیست و به جای طنز و کمدی ، او با مخاطب شوخی می کند ، که این یک شوخی سرگرم کننده است.
هنرمندان ، مهم نیست که چقدر قوی و با طعم خوب مانند ورزشکاران ، نیاز به تمرین ، به روزرسانی و بازسازی مداوم بدن و فکر و همچنین استراحت به موقع دارند. مهران مودی نمونه ای از هنرمندی است که استعداد و مهارت زیادی دارد ، اما به دلیل اینکه بازسازی نشده است و به روز نشده است ، به نظر می رسد که از هوش و اشتیاق خالی بوده است.
کار اخیر او دقیقاً این فرسودگی است. حتی در این اجرا ، مهران هیچ مدیر دیگری از مدیر سابق ندارد و در هر فیلم یا سریال ، یکی از عوامل ضعیف آن نقش دارد.
در شرایط فعلی ، مدیر فقط یک مجری طبقه دوم است. نه مدیر و نه بازیگر تأثیرگذار! هنرمندی که استعداد دارد اما نمی تواند یک اثر هنری خوب ایجاد کند ، یعنی سبک زندگی و ماهیت هنری شر و باید راه خود را تغییر دهد.
“کافه پدر” یک مدیر در اوج تجربه و بلوغ هیچ جهت ندارد. به نظر می رسد که یک مدیر 5 ساله بوده و بیش از 5 سری ، فیلم و برنامه را کارگردانی کرده است. زیرا محصول جدید آن ، مانند قهوه ای سرد ، کشته نشده است.
“قهوه پدری” شروع بسیار ضعیفی داشت و ناامید کننده ترین پیشرفت.
یکی یکی از مزایای سریال Mehran Modi این بود که او شخصیت های ویژه و محبوب را ایجاد کرد و موقعیت های کمدی بر اساس این شخصیت ها ساخته شده بود. اما یکی یکی از مشکلات اصلی “قهوه پدری” این است که شخصیت های جذاب وجود ندارد و همه شخصیت ها دافع هستند! به ویژه ، شخصیت اصلی ، که خود مهران یک مدیر است ، از ویژگی های خودش دور می شود و به یک شخصیت سطحی ، بی حس و حال تبدیل می شود.
یکی یکی دیگر از مهمترین مشکلات این سریال ، سردی آن است. بر خلاف آثار قبلی مدیر ، که پر از لحظات جذاب ، شرایط انرژی و کمدی بود ، در “قهوه پدری” به نظر می رسد که شخصیت ها و داستان ها در یک فضای خالی حرکت می کنند.
این سردی نه تنها در روابط بین شخصیت ها بلکه در فضا و دیالوگ ها احساس می کند. در بسیاری از موارد ، حتی صحنه های کمدی ، به جای خندیدن ، آنقدر ناکارآمد هستند که تماشاگر داستان را لاستیک می کند. “قهوه پدری” در ایجاد موقعیت های کمدی بسیار بد عمل می کند. موقعیت های کمدی ، به طور کلی مبتنی بر تضادها ، خطاها و سوء تفاهم ها ، در این سری بسیار تکراری و قابل پیش بینی هستند. علاوه بر این ، شوخی ها و دیالوگ ها اغلب ضروری و غیرقابل مقایسه هستند ، بنابراین بیننده به سختی می تواند به آنها پاسخ دهد.
سرانجام ، “قهوه پدری” به عنوان یک کمدی تلویزیونی نتوانسته است انتظارات طرفداران و هواداران مهران مودی را برآورده کند. این سریال با روایتی ضعیف ، شخصیت های بدون محدودیت و موقعیت های کمدی ، نه تنها نتوانست تجربه جدید و جذاب را برای مخاطبان داشته باشد ، بلکه یک شکست دیگر در حرفه مهران مودی است. این کار به وضوح نشان می دهد که کمدی های خوب نیاز به نوآوری جذاب ، خلاقیت و تعامل بین شخصیت ها دارند ، چیزهایی که در این سری به طرز چشمگیری کم رنگ هستند.