یک مطالعه مشاهده‌ای روی نزدیک به 150000 نفر مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) نشان داد که افرادی که این دارو را مصرف کرده‌اند شانس بقای کمی در طول دوره مطالعه دو ساله نسبت به افرادی که دارو مصرف نکرده‌اند، بیشتر است.
محققان به سرپرستی مؤسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد اذعان کردند که مطالعه آنها برای تفکیک علت و معلول طراحی نشده است. با این حال، با توجه به محدودیت ها، آنها پیشنهاد می کنند که مدیریت علائم مختلف ADHD، که می تواند شامل تکانشگری و برنامه ریزی ضعیف باشد، ممکن است خطرات مرتبط با تصمیمات عجولانه را کاهش دهد.
بنابراین، داروهای ADHD می توانند با کاهش علائم اصلی ADHD و اختلالات روانپزشکی مرتبط، خطر مرگ ناشی از علل غیرطبیعی را کاهش دهند که منجر به بهبود کنترل تکانه و تصمیم گیری و در نهایت کاهش فراوانی تصادفات مرگبار، به ویژه در میان حوادثی می شود. رخ می دهد مسمومیت های تصادفی ایجاد شده است. .
آنچه زمانی عمدتاً به عنوان بیقراری و بی پروایی نوجوانان نادیده گرفته می شد، اکنون به طور فزاینده ای به عنوان مقوله ای از عملکرد مغز پذیرفته شده است که همه را از پیر و جوان تحت تأثیر قرار می دهد.
اگرچه میزان این رفتارها از فردی به فرد دیگر متفاوت است، ADHD می تواند کارهای روزمره ای را که نیاز به تمرکز و آمادگی دارند به طور قابل توجهی چالش برانگیزتر کند.
در بیشتر موارد، اینها به دلیل ناراحتی یا افزایش استرس است. با این حال، هرازگاهی یک عمل تکانشی یا لحظه ای از دست دادن تمرکز، خطر فاجعه را به همراه دارد. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده نشان داده‌اند که درمان‌های دارویی برای علائم ADHD می‌تواند صدمات، تصادفات رانندگی و حتی احتمال ارتکاب جرم را کاهش دهد.
از سوی دیگر، چنین داروهایی ممکن است به خودی خود بدون خطر نباشند. اکثر تحقیقات نتوانسته اند ارتباط واضحی بین داروهای ADHD پیدا کنند که می توانند فشار خون و ضربان قلب را افزایش دهند و بیماری های قلبی عروقی.
با این حال، یک مطالعه در سال 2023 نشان داد که استفاده طولانی مدت از داروهای ADHD با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، به ویژه فشار خون بالا و بیماری های شریانی مرتبط است و خطرات سلامتی مرتبط با مصرف این داروها به روش های دیگری نیز وجود دارد. وجود داشت.
برای شناسایی اثرات نامحسوس درمان‌های ADHD بر مرگ و میر، محققان به ثبت ملی سلامت سوئد مراجعه کردند و 148578 فرد 6 تا 64 ساله را شناسایی کردند که بین سال‌های 2007 تا 2018 مبتلا به ADHD بودند.
بیش از نیمی از این افراد شناسایی شده اند یکی از 6 داروی تایید شده برای این بیماری استفاده شد.
محققان با ردیابی داده های هر فرد به مدت دو سال (تا زمانی که مردند یا کشور را ترک کردند)، دریافتند که از 10000 نفری که یک دارو مصرف می کردند، 17 نفر در آن دوره به دلایل طبیعی جان خود را از دست دادند. جان خود را به طور غیر طبیعی از دست داده اند. این در حالی است که از هر 10000 نفری که دارو مصرف نکرده بودند، حدود 32 نفر قربانی شدند.
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که مصرف داروهای ADHD به طور قابل توجهی با میزان کمتر مرگ ناشی از علل غیرطبیعی نسبت به علل طبیعی در مردان در تمام سنین مرتبط است. در زنان، شروع درمان با مرگ و میر کمتر به دلایل طبیعی همراه بود، اما نه از علل غیرطبیعی.
در حالی که مطالعات قبلی افزایش خطر مرگ زودرس خودکشی با ADHD درمان نشده را نشان داده است، محققان شواهد محدودی را یافتند که این یک عامل مهم است.
لازم به ذکر است که برای نتیجه گیری از این مطالعه باید اعداد کم آن را در نظر داشت و توجه داشت که تفاوت در میزان مرگ و میر اگرچه قابل توجه است، اما همچنان در گروه کوچکی مورد بررسی قرار گرفت و جای حدس و گمان وجود دارد. در مورد آنچه اتفاق می افتد
البته، این مطالعه نمی تواند به طور قطعی به ما بگوید که چرا این ارتباط وجود دارد، اما ممکن است مصرف دارو بتواند به برخی افراد کمک کند تا تصمیمات بهداشتی ایمن تر یا بهتری اتخاذ کنند که می تواند خطر مرگ در اثر بیماری های طبیعی را کاهش دهد.
تفاوت بین مردان و زنان در این مطالعه را می توان به این معنا تفسیر کرد که مردان بیشتر مستعد تصمیم گیری عجولانه با پیامدهای تغییر دهنده زندگی هستند.
به گفته محققان، این نتایج نیاز به بررسی بیشتر در مورد هر گونه تفاوت جنسیتی در ارتباط بین درمان ADHD و مرگ و میر را برای اطلاع رسانی مداخلات هدفمند برای بهینه سازی نتایج برای مردان و زنان مبتلا به ADHD نشان می دهد.
این تحقیق در مجله JAMA منتشر شده است.