خبرگزاری فرانسه وی از وضعیت افغانستان تحت رژیم طالبان و امارت اسلامی افغانستان گزارش داد.
عصر ایران در این گزارش با عنوان “سه سال پس از بازگشت طالبان به قدرت، افغانستان از فقر رنج می برد.”
سه سال پس از بازگشت طالبان به قدرت، افغانستان از رکود اقتصادی کامل رنج می برد در حالی که مردم آن در میان یک بحران انسانی بدون امید به بهبود در آینده در فقر فرو می روند.
زمانی که طالبان کنترل کابل را به دست گرفتند، ساختار حکومت کنونی را از مقامات قبلی به ارث بردند. از آن زمان، قیمت ها کاهش یافته است. پول ملی در برابر فشار مقاومت کرده است، فساد دیگر مانند گذشته گسترده نیست و مالیات ها بهتر دریافت می شود.
نیروهای طالبان در افغانستان
مهمتر از همه، امنیت به کشور بازگشته و فضای مساعدی برای تجارت ایجاد شده است. پس از سال ها جنگ، مردم و کالاها می توانند با خیال راحت در سراسر کشور از کابل به هرات در غرب و از مزار شریف در شمال تا جلال آباد در شرق حرکت کنند.
با این حال، بر اساس گزارش بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی در سال های 2021 و 2022 به میزان 26 درصد کاهش خواهد یافت. بانک جهانی هشدار داد: رشد اقتصادی در سه سال آینده صفر خواهد شد و درآمد سرانه تحت فشار جمعیتی قرار خواهد گرفت.
اگرچه هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نمی شناسد، اما کمک های خارجی متوقف شده است. یک سوم از جمعیت 45 میلیونی افغانستان در حال حاضر با نان و چای زندگی می کنند و عمدتاً بیکار هستند.
افغانستان دارای منابع عظیم معدنی و پتانسیل کشاورزی است، اما از فرار مغزها، کمبود زیرساخت ها و از دست دادن کارشناسان و منابع مالی خارجی رنج می برد.
سلیمان بن شاه، که معاون وزیر تجارت در دولت قبلی افغانستان بود و اکنون مشاور سرمایه گذاری است، به خبرگزاری فرانسه گفت: ستون اصلی جنگ یافتن شرکای استراتژیک است.
کابل موفق بود و احمد زاهد، معاون وزیر تجارت و صنعت گفت: “ما به طور فشرده با روسیه، چین، پاکستان و ایران کار می کنیم.”
افغانستان و چین دومین معدن بزرگ مس جهان، پروژه میس عینک را دوباره راه اندازی کردند. این معدن در سال 2008 فعالیت خود را متوقف کرد.
بن شاه، معاون وزیر تجارت در دولت سابق افغانستان، گفت که خروج از عقب ماندگی مستلزم «بازگشایی کانال‌های بانکی» است که با تحریم‌های غرب و مسدود کردن سپرده‌های خارجی توسط بانک مرکزی متوقف شد.
چند تن از ساکنان کابل، هرات و غزنی (مرکز) با خبرگزاری فرانسه شرایط زندگی خود را توضیح دادند.
رضایت صاحب کارگاه زعفران
عزیزالله رحمتی (54 ساله) که یک کارگاه تولید زعفران را اداره می کند، از شرایط موجود ابراز رضایت کرد و گفت که امسال تولید خود را دو برابر خواهد کرد.
او گفت: “ما قبلا می خواستیم در خارج سرمایه گذاری کنیم، اما با بازگشت تسهیلات امنیتی و صادراتی، ترجیح دادیم در افغانستان سرمایه گذاری کنیم.”
کارگاه وی با نام “شرکت زعفران سرخ” فعالیت می کند. رحمتی، مالک این شرکت، گفت که قبلا محافظان امنیتی را برای اسکورت محموله تا میدان هوایی هرات استخدام کرده است، اما “اکنون مشکلی وجود ندارد.”
شرکت زعفران رحمتی به ۲۷ کشور جهان زعفران صادر می کند.
کارگاه شرکت زعفران طلای سرخ – هرات، افغانستان – خبرگزاری فرانسه
در کارگاه او، زنان مشغول چیدن نخ های ادویه های گرانبها از گل ها با دست هستند. اما تنها 50 درصد کارفرمایان در افغانستان زنان را استخدام می کنند. کشوری که اقتصاد آن از محدودیت های طالبان برای تحصیل و فعالیت زنان رنج می برد. طالبان زنان را از ادامه تحصیل پس از دبستان و کار کردن منع کرده اند.
انتقال پول بین افغانستان و خارج از کشور یک مشکل واقعی است. رحمتی گفت: ما باید پول خود را از کشورهای دیگر از طریق صرافی های دبی وارد کنیم.
وی ادامه داد: اگر به موقع و یا اصلا روادید حضور در نمایشگاه های بین المللی را نگیریم، تمام جایگاه خود را در بازار جهانی از دست خواهیم داد.
عزیزالله رحمتی (54 ساله) یک کارگاه تولید زعفران را در هرات افغانستان اداره می کند
نوازنده بیکار
وحید نکزی لوگری، نوازنده دو ساز موسیقی سنتی افغانستان، هارمونیوم و ساریندا، عضو ارکستر ملی کشورش بود و حتی در هند کنسرت برگزار کرد.
این مرد 46 ساله افغان در خانه ساده خود در حومه کابل گفت: “من از تمام خانواده ام مراقبت کردم.”
«با تأسیس امارت اسلامی[Taliban-Regierung]موسیقی ممنوع شد. حالا من بیکار هستم.»
نوازنده بیکار در خانه نزدیک کابل
او گاهی برای خرج خانواده هفت نفره اش رانندگی می کند و ماهیانه فقط 5000 افغانی درآمد دارد. این معادل یک پنجم درآمد او از کنسرت های قبلی است. (هر هزار افغانی معادل یک میلیون تومان)
او توضیح داد: «طالبان خانه من را مانند تمام خانه‌های کابل تفتیش کردند. آلات موسیقی مرا پیدا کردند. به آنها گفتم که دیگر نمی نوازم، بنابراین سازها را از بین نبردند.»
او آهی کشید: “هیچ کس به ما نگفت که موسیقی را متوقف کنیم… اما ما راهی برای حمایت از خانواده خود خواهیم یافت.”
آرایشگاه های مخفی زنانه
سال گذشته، طالبان دستور بستن تمام آرایشگاه های زنانه در افغانستان را صادر کرد.
این آرایشگر که از نام مستعار استفاده می کرد، گفت که دستور تعطیلی آرایشگاه های زنانه در سال گذشته “دلش را شکست” اما چهار ماه پیش به بخش دیگری از کابل نقل مکان کرد.
این جوان 21 ساله توضیح داد: «ما این مکان را اینجا پیدا کردیم. او گفت که مکان جدید را به شرطی راه اندازی خواهد کرد که مشتریان با دقت زیادی مراجعه کنند.
وی ادامه داد: تعدادی از کارمندان ما اینجا می خوابند تا همسایه ها فکر کنند خانواده ای اینجا زندگی می کند.
طالبان افغانستان آرایشگاه های زنانه را تعطیل کردند
این آرایشگر افزود: روزی بین 30 تا 40 مشتری داشتیم اما الان فقط 6 تا 7 مشتری داریم.
اما او 25 قدرت خود را حفظ کرد تا “همه درآمد داشته باشند.”
فروش این آرایشگاه یک سوم کاهش یافت. درآمد یک آرایشگاه نیز از 25000 افغانی به 8000 به 12000 افغانی کاهش یافته است.
وی گفت: ما در خفا به کار خود ادامه می دهیم بی آنکه بدانیم این وضعیت تا کی ادامه خواهد داشت.
وی در ادامه گفت که پلیس قبلاً «چند آرایشگاه مخفی زنانه را ردیابی کرده، تجهیزات را تخریب کرده و با کارمندان زن بدرفتاری کرده است. پلیس این آرایشگاه ها را جریمه کرده است.»
مجاهد کارمند دولت شد
«آرزوی چهار ساله عبدالولی شاهین این بود که در صفوف طالبان «شهید» شود. خودش اینو میگه
پس از تسلط طالبان بر کشور، او راکت انداز را پشت سر گذاشت و پشت یک میز و کامپیوتر در ریاست رسانه و فرهنگ غزنی نشست.
این مجاهد 31 ساله گفت: هیچ وقت بیشتر از امروز نگران نبودم. وی ادامه داد: ما هر کاری کردیم جهاد بود. اکنون کار دشوارتر شده است.»
او ماهانه 10000 افغانی درآمد دارد که برای خرج خانواده پنج نفره اش کافی است.
وی ادامه داد: من به امارت اسلامی (دولت طالبان) در سه سال گذشته از 10 نمره 10 می دهم، همه چیز خوب است و ما به آینده امیدواریم.
او کار دولت طالبان را ستایش می کند: بازگشت امنیت، که به نظر او “موفقیت بزرگ” است، و بازگرداندن زمین ها و ساختمان های عمومی مصادره شده غیرقانونی.
با این حال، نماینده طالبان وجود مشکلات و شکاف‌ها را در حکومت طالبان تأیید می‌کند، اما امیدوار است که این شکاف‌ها «اصلاح شود».
وی در پایان گفت: صلح باید ادامه یابد.