به گزارش بازتاب آنلاین، ساکنان مجتمع آپارتمانی Champlain در خواب بودند که در ساعات اولیه صبح روز 24 ژوئن 2021، زمانی که بخش هایی از ساختمان 12 طبقه در حومه میامی، فلوریدا فرو ریخت، تراژدی رخ داد. در مجموع 98 نفر جان خود را از دست دادند. ساختمان به طور کامل ویران شد. یک قاضی به قربانیان و خانواده های آنها بیش از یک میلیارد دلار غرامت پرداخت کرد.
تحقیقات در مورد علت فاجعه پیچیده بود. سهل انگاری در ساخت بنا در اوایل دهه 1980، اضافه شدن یک طبقه به ساختمان و استقرار زمین محلی به عنوان عوامل احتمالی شناخته شد. زمین شناسان در این مورد از کلمه “سکونتگاه” استفاده می کنند.
مطالعه جدیدی در مجله Earth and Space Science از داده های رادار ماهواره ای استفاده می کند تا نشان دهد که ممکن است آسمان خراش های بیشتری در ساحل وجود داشته باشد. میامی متاثر از این پدیده ملاقات است.
مهدی معتق، استاد ایرانی مرکز تحقیقات علوم زمین آلمان و یکی یکی از نویسندگان مقاله به اشپیگل گفت: «این اندازه‌گیری‌ها یک هشدار است، ساختمان‌های آسیب‌دیده اکنون باید به دقت بررسی شوند.»
این تیم تحقیقاتی با استفاده از یک بسته نرم افزاری در دسترس عموم که توسعه دادند، بیش از 300 داده ماهواره ای را از سال 2026 تا 2023 تجزیه و تحلیل کردند. از 197 ساختمان مورد بررسی، 35 ساختمان در معرض خطر اشغال بودند. در برخی موارد، خانه‌ها تا هشت سانتی‌متر عمیق‌تر از ابعاد اولیه ساخته شده‌اند. ساحل شمالی ساحل میامی، مانند ساحل سانی آیل، بال هاربر و سرفساید، به ویژه تحت تأثیر قرار گرفت. Surfside خانه مجتمع Champlain بود.
بیشتر بخوانید:
نتایج تحقیق دو محقق ایرانی در انتشار جهانی/ میزان سقوط در یکی استان ها به عنوان “وحشتناک” تعریف شدند.
مهدی موتگ
چه عواملی نقش داشتند؟
عوامل مختلفی می توانند در این امر نقش داشته باشند، اما عامل اصلی به گفته متق، زمین شناسی است. وی در گذشته نیز به دلیل برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی در تهران، پایتخت ایران، فرونشست شدید زمین را نشان داده بود.
در مورد میامی، ویژگی‌های زمین‌شناسی زیرزمین بخش مهمی از مشکل به نظر می‌رسد. به ویژه تغییرات تدریجی در لایه های ماسه ای محبوس شده در زیرساخت های آهکی منطقه. یکی یکی از دلایل این پدیده فشار ناشی از وزن ساختمان‌های جدید است که می‌تواند باعث تغییر شکل لایه‌های شن و ماسه شود و باعث جابجایی و فشرده شدن دانه‌های شن – حتی سال‌ها پس از اتمام ساخت‌وساز شود.
آب باران همچنین می تواند لایه های زیرزمین را تغییر دهد زیرا این آب کلسیم را در خاک حل می کند و در غیر این صورت آن را تثبیت می کند. تغییرات جزر و مدی که به زیر خاک فشار وارد می کند نیز می تواند تأثیر بگذارد. به گفته مهدی موتگ، افزایش سریع تر سطح دریا تاثیر مستقیم دارد که حتی زودتر در میامی نیز قابل مشاهده است – به طوری که طی چهار دهه اخیر میزان افزایش سطح دریا در این منطقه به طور متوسط بیش از 20 سانتی متر بوده است. این نقش در ایجاد نشست سازه ها مهم نیست زیرا این ساختمان ها از ابتدای ساخت به طور کامل از آب اشباع شده اند.
ماهواره های رادار ماهواره ای اروپایی مانند Sentinel-1 یا ماهواره آلمانی TerraSAR-X امکان اندازه گیری مستقل جابجایی زمین را ارائه می دهند. با استفاده از تداخل سنجی ماهواره ای می توان جابجایی اجسام را در محدوده میلی متر تا سانتی متر تعیین کرد.
با این روش، منطقه مورد نظر روی زمین حداقل از دو مکان مختلف در اتاق تصویربرداری می شود. سپس تغییر فاصله بین موقعیت ماهواره و هدف زمینی با پردازش راداری در هر دو موقعیت اندازه‌گیری می‌شود – اگرچه در عمل همیشه اینطور نیست: برای مثال، تغییرات در مجموعه Champlain در دوره قبل از فروپاشی آن یافت نشد. در داده ها . محققان بر این باورند که قسمت فروریخته ساختمان به دلیل زاویه خاص سنسور رادار به درستی شناسایی نشده است.
بخشی از این پروژه تحقیقاتی توسط وزارت حمل و نقل فدرال تأمین مالی شد که در آن بسته نرم افزاری به نام SARvey توسعه یافت. این نرم افزار هم اکنون به صورت رایگان و بدون هیچ هزینه ای در دسترس همگان قرار گرفته است.
این روش همچنین می تواند برای نظارت بر زیرساخت های حمل و نقل قدیمی آلمان، مانند پل ها، از فضا مورد استفاده قرار گیرد. در پاسخ به سوال اشپیگل، معتق پاسخ داد: «تیم متخصصانی که او نظارت می‌کند، به خوبی برای این کار آماده هستند.»
منبع: نگهبان
۴۷۲۳۲