محمدامین حیات مقدم – محقق نوشت: در متون حقوقی از کلاهبرداری به عنوان کلاهبرداری و از کلاهبردار به عنوان محتل یاد شده است.
کلاهبرداری عبارت است از تصرف بدخواهانه اموال شخص دیگری با استفاده از روش ها و معاملات متقلبانه.
کلاهبرداری عبارت است از حیله و کلاهبرداری که منجر به فریب شخص دیگری و گرفتن مال او می شود.
کلاهبرداری رایانه ای، گرفتن اموال شخص دیگری با تقلب یا مختل کردن سیستم های رایانه ای و مخابراتی است.
می توان گفت در کلاهبرداری رایانه ای بر خلاف کلاهبرداری ساده نیازی به فریب قربانی نیست و انجام معاملات متقلبانه و وقفه های رایانه ای یا مخابراتی برای وقوع جرم ضروری است.
امید دادن به دیگران برای چیزهایی که واقعیت ندارند یکی از راه های تقلب است. کلاهبردار علاوه بر استرداد مال به صاحبش به حبس از یک تا هفت سال و جزای نقدی معادل وجهی که دریافت کرده محکوم می شود.
جرم کلاهبرداری یک جرم مرکب مشتمل بر دو جزء است که رکن مادی آن توسل به وسایل کلاهبرداری و تصرف در مال دیگری است.
ماده یک قانون که رکن قانونی جرم کلاهبرداری است، تشدید مجازات مرتکبین جرایم ارتشا، اختلاس و کلاهبرداری را شامل می شود.
صرف شهادت دروغ یا سوگند دروغ در دادگاه جرم محسوب می شود و نیازی به مجرم یا بی گناه شناخته شدن در نتیجه این رفتار نیست.
تاجرانی که دست به ترازو بزنند و فروش کمتری داشته باشند، کلاهبردار محسوب می شوند.
فرار بی مورد راننده تاکسی و گرفتن هزینه بیشتر از مسافر طبق تاکسی متر را می توان کلاهبرداری نامید.
مقصود از غیر واقعی چیزهایی است که در حال حاضر واقعیت ندارند و وقوع آنها غیرممکن است یا از نظر منطقی غیرعملی یا غیرقابل تحقق هستند و یا احتمال وقوع آنها ناچیز است.
مثالی از کلاهبرداری با مواد غیراصیل:
زمانی که فردی از ابزارهای متقلبانه استفاده می کند تا دیگران را امیدوار کند که سوالات امتحانی را برای او به دست آورده و در نتیجه از آنها پول دریافت می کند.
منبع: Dr. توضیح جامع حقوق جزای خاص نوشته بهزاد ستاری