محمدامین حیات مقدم، تحلیلگر سیاسی نوشت:
استفاده کننده مالک حقوق انتفاع نیست.
حق انتفاع می تواند از طریق عقد به شخص اعطا شود.
سه نوع حق انتفاع وجود دارد.
یک: عمری
دو: رقابتی
سه: اقامتگاه
بین حق انتفاع و اجاره تفاوت است.
مبلغی برای اجاره تعیین می شود، اما ممکن است مبلغی برای انتفاع وجود نداشته باشد.
مصداق انتفاع زمانی است که صاحب خانه به دیگری بگوید که مدت معین یا نامعلومی در آن خانه سکونت داشته است ولی ذی نفع حق ندارد منفعت مال را بدهد.
این کلمه در لغت به معنای سود بردن، سود بردن و کسب سود است.
اگر مدت حق انتفاع مفتوح باشد به آن حق رقابت می گویند.
حق انتفاع از طریق عقد ناشی می شود.
موضوع حق انتفاع عین منقول یا غیر منقول است.
شرایط اساسی صحت عقد باید انتفاع باشد.
طرفین قرارداد باید نسبت به حق انتفاع قصد و رضایت داشته باشند.
حق انتفاع می تواند به صورت رایگان یا با معاوضه برقرار شود.
مالک حق انتفاع ذینفع نامیده می شود و باید در تمام مدت عقد حضور داشته باشد.
انتقال حق انتفاع به جنین صحیح است البته اگر جنین زنده به دنیا بیاید قابل استفاده است.
اگر حق انتفاع منقضی شود، این حق از بین می رود.
در لیزینگ مالکیت ایجاد می شود، در حق انتفاع فقط حق انتفاع و منفعت ایجاد می شود.
عقد اجاره لازم است و حق انتفاع فقط در صورت استمرار مطلق جایز است.
در صورت اجاره، مستاجر می تواند اجازه دهد اما حق انتفاع ندارد.
اجاره به معنای مالکیت یا مالکیت واقعی است.
اجاره باید سررسید داشته باشد اما برای وام و حق انتفاع الزامی نیست.
اجاره عقد لازم است ولی قرض گرفتن جایز است.