غزل: اگر ساعت ها برای پیاده روی برای جنگل های جدید کالدونیا می روید ، می توانید به ارواح بین درختان برسید. البته آنها احساس راحتی می کنند ، این موجودات ارواح واقعی نیستند ، بلکه پرندگانی هستند که به آن کاگو گفته می شوند که در منطقه واقع شده اند. پرندگانی که پرواز نمی کنند ، اما با شخصیت منحصر به فرد خود مورد توجه قرار می گیرند و در کشور خود “شبح جنگل” خوانده می شدند.
COGS اکنون نماد رسمی این مجمع محسوب می شود. نکته جالب در مورد این گونه پرنده ، ویژگی عجیب و بی نظیر اوست که در هیچ پرنده ای شناخته شده دیگر یافت نشده است.
ویژگی شگفت انگیز COGS
ویژگی عجیب این پرندگان ساختارهای شاخک مانند بینی آنها است. این بدان معنی است که پسوندهای پوستی که سوراخ بینی کاگو را پوشش می دهد.
این ویژگی آنقدر عجیب است که حتی بخشی از نام علمی شما (Rhynochetos Jubat) از این ویژگی گرفته شده است (کلمه Rhynochetos ترکیبی از کلمات یونانی است ، که به معنی “بینی” و “شاخ” است).
به نظر می رسد پرده های بینی محموله برای جلوگیری از ورود خاک و ذرات به بینی خود هنگام جستجوی لایه های برگ روی زمین یا کشف صخره ها ، تعیین کننده است. این پرندگان زیبا از حشرات ، حلزونها و مارمولک هایی که معمولاً روی زمین یا زیر جلدی زندگی می کنند تغذیه می کنند.
کاگو یکی از گونه های انقراض
اما متأسفانه این پرنده عجیب و زیبا اکنون در معرض خطر نابودی حیات وحش جهان است. دلیل نام کاگو در لیست گونه های در معرض خطر ، از بین بردن این روش از طریق تکامل نیست ، بلکه وضعیتی مستقیماً به دلیل اختلالات انسانی است.
البته باید بدانیم که شرایط COG ها بسیار تاریک تر از امروز بودند. در اواخر قرن نوزدهم ، در همان زمان که اروپایی ها شروع به تأسیس در مجمع کالدونیا کردند ، جمعیت این گونه پرندگان به پایان انقراض رسیده بودند. از آنجا که چشمه های تاج آنها یک تزئین شیک و محبوب برای کلاه های ثروتمندان در آن زمان بود.
خوشبختانه ، این تواضع خیلی زود به پایان رسید. با این حال ، تهدیدهای مربوط به COGS ادامه داشت: شکار سایر سگهای غیر محلی و تخریب زیستگاه آنها یکی از دلایل اصلی کاهش جمعیت آنها در طول سالها و دهه ها بود.
طبق تخمین ها و تخمین ها ، فقط 2 تا دو هزار کاگو در طبیعت باقی مانده است. در هر صورت ، این امید وجود دارد که شما را نجات دهید. فعالان محیط زیست سعی کرده اند این مسیر را از طریق برنامه های کشاورزی Kugar تا دهه ها نجات دهند.
COG ها ممکن است کاملاً عاری از خطر نباشند ، اما به نظر می رسد این تلاش ها انجام می شود. به گفته ژان مارک ماریو ، مدیر پارک Blu Rivier در سال ، فقط 5 کاگو در پارک وجود داشت. اما در سال دوم این تعداد به بیش از هزار نفر رسید.
وی گفت: “امروز ما مناطقی در جنگل داریم که COG های جدید در آن زندگی می کنند.” “
منبع: بی پروایی
۲۲۷۲۲۷