استقبال از یلدا به فرهنگ های مختلف

ستاره ها در پایان هر سال نقش بسیار مهمی دارند و با انقلاب زمستانی مرتبط هستند که هزاران سال است بر تخیل، باورها و زندگی فرهنگ های مختلف از جمله رومیان باستان، ایرانیان، وایکینگ ها و اسلاوها تأثیر گذاشته است. لحظه انقلاب زمستانی توسط این فرهنگ ها به روش های مختلف جشن گرفته می شود و بازگشت نور را جشن می گیرند.

به گزارش ایمنا، انقلاب زمستانی کوتاه ترین روز و طولانی ترین شب سال در نیمکره شمالی کره شمالی را نشان می دهد و رسماً آغاز فصل جدید است که پس از آن روزها طولانی تر و شب ها کوتاه تر می شود. این انقلاب به طور سنتی نشان دهنده زمان تجدید عهد و تشریفات برای مردم در سراسر جهان است.

دسامبر یا انقلاب زمستانی چیست؟

انقلاب دسامبر لحظه ای است که خورشید دقیقاً بالای برج جدی است. در نیمکره شمالی، این وضعیت به عنوان انقلاب زمستانی نیز شناخته می شود، زمانی که کوتاه ترین روز و طولانی ترین شب سال به طور همزمان رخ می دهد. بر اساس بسیاری از فرهنگ ها، در انقلاب دسامبر، خیر و زندگی بر شب، شر و مرگ غلبه می کند. این زمان جادویی هزاران سال است که به طرق مختلف جشن گرفته شده است.

انقلاب دسامبر چه زمانی رخ خواهد داد؟

انقلاب زمستانی در پایان دسامبر رخ می دهد، زمانی که خورشید باید در استوایی برج جدی و در اوج خود باشد. این تاریخ به طول سال شمسی و وقوع سال های کبیسه بستگی دارد. بر اساس تقویم جولیان، انقلاب دسامبر در نیمکره شمالی در 20 دسامبر 2024 (30 دسامبر 2024) رخ می دهد. آذر 1403) این روز ویژه توسط رومیان باستان، ایرانیان، اسلاوها، مردمان آلمانی، سلت ها، وایکینگ ها و مسیحیان جشن گرفته می شد. سنت های این روز شامل موارد زیر است:

Saturnalia

Saturnalia توسط رومیان باستان در حدود قرن هفتم قبل از میلاد اختراع شد. این جشن به افتخار زحل، الهه کشاورزی، ثروت و آزادی، و به عنوان جشنواره برابری شناخته می شد. از 17 تا 23 دسامبر، بردگان توانستند از آزادی خود لذت ببرند و نقش آنها با صاحبانشان عوض شد. در این مدت هیچ کس کار نکرد، در عوض جمعیتی شاد برای زحل فداکاری کردند، به راهپیمایی های شاد رفتند و نبردهای گلادیاتورها را تماشا کردند.

یلدا

جشن یلدا که با نام شب یلدا نیز شناخته می شود، نمونه ای از فرهنگ باستانی ایران در انقلاب آذرماه بود و اکنون توسط مردم ایران، افغانستان، تاجیکستان، آذربایجان، ازبکستان و ارمنستان و همچنین مردمان این فرهنگ ها جشن گرفته می شود. قرن ها جهان در انقلاب زمستانی گرد هم می آیند تا یلدا را جشن بگیرند که به معنای تولد دوباره است. ایرانیان بر این باور بودند که این روز تولد الهه خورشید میترا است و در عین حال تاریک‌ترین شب سال نیز نیروهای شیطانی را به خود جذب می‌کند، از این رو مردم تا طلوع خورشید دور آتش جمع می‌شوند و به نگهبانی می‌پردازند.

یلدا زمانی است که دوستان و آشنایان گرد هم می آیند تا شب با هم غذا بخورند، بنوشند، شعر بخوانند و به خورشید سلام کنند. آجیل و میوه هایی مانند انار و هندوانه نمادین هستند زیرا رنگ قرمز آنها نماد طلوع و زندگی و البته پیروزی نور بر تاریکی است.

سول اینوکتوس

در حدود قرن های سوم تا چهارم پس از میلاد، رومی ها سول اینوکتوس را در 25 دسامبر، روز خورشید شکست ناپذیر جشن می گرفتند. این سنت به خدایان خاورمیانه مانند میترا، الگابالا و بعل اشاره می‌کرد که در سایر بخش‌های امپراتوری نقش مهمی داشتند. هنگامی که مسیحیت در میان رومیان رایج شد، جشن تولد و Sol Innoctus با هم جشن گرفتند. سپس، در سال 350 پس از میلاد، پاپ ژولیوس اول تصمیم گرفت که کریسمس باید در 25 دسامبر جشن گرفته شود.

کولیادا

در کوتاه ترین روز سال، اسلاوهای اولیه کولیادا را جشن می گرفتند که به آن کولدا نیز می گفتند، به عنوان نمادی از پیروزی الهه خورشید سواروگ بر تاریکی. بسیاری از آداب و رسوم مرتبط با کولیادا، مانند 12 غذا در شب کریسمس، قرار دادن یونجه زیر میز یا فال سال نو، هنوز در سنت کریسمس وجود دارد. اسلاوها با هم آواز می خواندند، لباس های نو می پوشیدند، شادی می کردند و به مناسبت انقلاب دسامبر به یکدیگر هدایایی می دادند.

یول

برای هزاران سال، آلمانی ها و اسکاندیناوی ها کریسمس یا ژول را جشن می گرفتند، جشن بازگشت نور و گرما که به نام تولد دوباره خورشید یا تعطیلات زمستانی شناخته می شود. این جشن از اواخر دسامبر (20 دسامبر) تا اوایل ژانویه ادامه داشت. نام ژول اکنون برای روز کریسمس در دانمارک، سوئد و نروژ استفاده می شود. در کشورهای دیگر، بسیاری از سنت های کریسمس جاری ریشه در باورهای باستانی فرهنگ های آلمانی و اسکاندیناوی دارد، مانند آویختن دارواش، هدیه دادن و تزئین درخت کریسمس. یول یا ژول کوتاه ترین روز سال، پایان هبوط به تاریکی و آغاز بازگشت نور است.

در اصل یولد یکی این یکی از هشت روز تعطیل یا سبت مهم است که یک سال را به آغاز و اوج هر فصل تقسیم می کند. برای هر تعطیلات آیینی وجود دارد که بر آنچه در طبیعت و در نتیجه در زندگی مردم اتفاق می افتد تمرکز دارد. مردم در این موقع از سال اوج تاریکی، معرفت و امید به بازگشت نور و گرما را همزمان تجربه می کنند.

در این جشن شرکت کنندگان به صورت دایره ای جمع می شوند و مجریان مراسم با قدم زدن در دور دایره، آواز خواندن و پاشیدن نمک و آب فضا را تغییر می دهند. به دنبال آن چهار عنصر آب، آتش، هوا و خاک که اغلب برای نشان دادن آتش شمع، آب صدف، پرها برای هوا و کریستال برای زمین استفاده می‌شوند، انجام می‌شود.

ارواح برای کمک به مراسم به این حلقه دعوت می شوند و معتقدند که همیشه مراقبه ای در رابطه با تعطیلات و تغییراتی که در این زمان از سال در طبیعت رخ می دهد وجود دارد. این جشن همیشه دارای آتش یا چراغ هایی است که نماد بازگشت خورشید است و از شرکت کنندگان خواسته می شود لباس های براق بپوشند. آنها به طور نمادین بخشی از بازگشت نور هستند. مدیتیشن در آیین های کریسمس معمولاً به تاریکی زمستانی اشاره دارد که مردم در این زمان از سال تجربه می کنند. مراسم با پایکوبی و آواز به پایان می رسد.

دونگجی

دونگجی در زبان چینی به معنای فرا رسیدن زمستان است یکی یکی از اصطلاحات شمسی در تقویم سنتی این کشور است. این مناسبت نقطه عطفی در سالی است که انرژی یین با طولانی شدن روزها به انرژی مثبت یانگ تبدیل می شود. Dongzhi به طور سنتی به عنوان جشن برداشت محصول در زمان سلسله هان جشن گرفته می شد و امروزه زمان مهمی برای گذراندن وقت با خانواده و خوردن یک وعده غذایی دلچسب از tangyuan (کوفته) است.

موقت

انقلاب زمستانی در پرو در ماه ژوئن جشن گرفته می شود و الهه خورشید اینکا، اینتی (که در زبان کچوا به معنای خورشید است)، مورد احترام ترین الهه در دین اینکاها گرامی داشته می شود. این جشنواره که در سال های اولیه حکومت اسپانیا در پرو ممنوع بود، احیا شد و اکنون در شهر کوسکو، زمانی مرکز امپراتوری اینکاها برگزار می شود. جشن ها شامل اعیاد و قربانی های ساختگی برای گرامیداشت آیین های تاریخی است.

سوال

برای قبیله سرخپوستان هوپی، مراسم Suyal یکی این یکی از مهمترین مراسم سال به حساب می آید زیرا دسامبر ماهی است که ارواح نگهبان خورشید به نام کاتسیناس را از خواب طولانی بیدار می کند. این مراسم که تا 16 روز به طول می انجامد شامل هدیه دادن، پا زدن و قصه گویی است و عمدتاً در اتاق های مقدس زیرزمینی به نام کیواس برگزار می شود. این جشن، زمان نماز و طهارت است.

توجی

انقلاب زمستانی در ژاپن با چندین آیین برای استقبال از بازگشت خورشید همراه است. یکی یکی از آداب و رسوم چند صد ساله، حمام آب گرم با میوه های یوزو و مرکبات است که به دلیل خواص درمانی آن مشهور است. سنت های دیگر شامل خوردن کدو حلوایی زمستانی به نام کابوچا و غذاهای حاوی صدای “N” است، زیرا اعتقاد بر این است که آنها خوش شانس هستند.