به گزارش مانیبان به نقل از تجارت نیوز، ایستگاه ها از امکانات رفاهی مناسبی مانند نمازخانه، اتاق مادر و کودک و… برخوردار هستند اما برای برخی از مسافران این سوال پیش می آید که چرا با وجود عدم احساس نیاز هیچ کدام از این ایستگاه ها وجود ندارد؟ و نیاز به خدمات بهداشت عمومی؟
گاز متان و خطر انفجار در ایستگاه ها
شایعات و شایعات زیادی درباره عدم وجود سرویس بهداشتی عمومی در ایستگاه های مترو وجود دارد. به عنوان مثال، برخی تجمع گاز متان را عامل خطر انفجار و آتش سوزی می دانند، زیرا آنها بین 15 تا 45 متر زیر سطح زمین قرار دارند. برخی معتقدند ورود آب به زیر خطوط مترو عامل فرونشست زمین است. اما آیا شما واقعاً استدلال می کنید؟ نبود آیا توالت های عمومی در داخل ایستگاه های مترو وجود دارد و احتمال چنین خطراتی وجود دارد؟ رضایی ملک بدون رد کامل این سوال می گوید: دلایل فنی، بهداشتی و زیست محیطی زیادی برای پاسخ به این سوال وجود دارد.
اولین نکته ای که رضایملک به آن اشاره کرد و مانع اصلی ساخت سرویس های بهداشتی عمومی در ایستگاه هاست، بحث زیست محیطی است. می گوید: ایجاد سرویس بهداشتی عمومی در داخل ایستگاه ها به دلیل حجم بالای بازدید امکان پذیر نیست، ساخت سرویس های بهداشتی نیازمند چاهی است که ساخت آن به محیط زیست، آب و خاک مترو تهران آسیب وارد می کند مبنی بر عدم آسیب رساندن به محیط زیست است و شعار آن حمل و نقل سبز است، اما اداره محیط زیست از آن جلوگیری می کند.
پایین ترین سطح متر از سطح سیستم Ego
شاید برای شما هم این سوال پیش بیاید که چرا فاضلاب حمام عمومی مترو را به فاضلاب شهری یا ایگو وصل نمی کنند و به محیط زیست آسیب نمی رسانند. مدیر فنی و مهندسی شرکت مترو می گوید: سامانه ایگو حداکثر در عمق 15 متری زمین قرار دارد اما ایستگاه های مترو گاهی در عمق 20 متری و حتی کمتر از آن قرار دارند. به عبارت دیگر، سطح ایستگاه های مترو از سطح Ego پایین تر است. برای انتقال فاضلاب سنگین با دبی بالا باید از پمپ های بسیار قوی استفاده کرد که به سیستم ایگو آسیب وارد می کند و علاوه بر تمام عوارض و مشکلات فنی، اداره آب و فاضلاب به ما اجازه پمپاژ فاضلاب سنگین با دبی بالا را داده است. جریان نرخ نمی دهد.”
چند مشاهده دیگر …
مدیر فنی و مهندسی شرکت مترو تهران دلایل دیگر طراحی و اجرای سرویس های بهداشتی در ایستگاه های مترو را نیز بیان می کند: در کنار این موارد وجود سرویس های بهداشتی عمومی ملاحظات دیگری نیز دارد که مانع از نصب آنها در ایستگاه ها شده است. بوی نامطبوع در فضای ایستگاه، وجود حیوانات و حشرات مانند موش، سوسک، مگس و پشه که علاوه بر مشکلات سلامتی، برای مسافران نیز آزاردهنده خواهد بود، احتمال انفجار و آتش سوزی وجود دارد در صورت انباشت گاز متان از سوی دیگر، ساخت حمام در داخل مترو تقریباً 50 برابر گرانتر از خدمات عمومی در زمین است.
در تمامی ایستگاه های مترو تعدادی سرویس بهداشتی کوچک برای استفاده کارکنان وجود دارد اما به دلایل ذکر شده امکان ایجاد توالت عمومی با ظرفیت زیاد وجود ندارد.
در این شرایط بهترین راه حل ایجاد سرویس بهداشتی در فاصله مناسب در اطراف ایستگاه ها به ویژه در ایستگاه های تقاطع است که توسط شهرداری های مناطق قابل اجرا است. در حال حاضر، توالت های عمومی در نزدیکی برخی از ایستگاه ها وجود دارد.
ایستگاه هایی که توالت های عمومی در اطراف آن قرار دارند: 30 ایستگاه
خط 1: 9 ایستگاه: تجریش/ سعدی/ شوش/ ترمینال جنوب/ شهرری/ پالایشگاه/ شهید/ باقرشهر- شهید/ حرم مطهر/ فرودگاه امام خمینی (ره)
خط 2: ایستگاه 4: صادقیه / امام خمینی (ره) / فدک / دانشگاه علم و صنعت
خط 3: 5 ایستگاه: نوبانیاد / شهید زین الدین / میدان جهاد / میدان حضرت ولیعصر / آزادگان
خط 4: یک ایستگاه: ابن سینا
خط 5: 9 ایستگاه: گلشهر/ محمدشهر/ کرج/ اتمسفر/ گرمدره/ وردآورد/ ایران خودرو/ چیتگر/ ورزشگاه آزادی
خط 6: 2 ایستگاه: دولت آباد/ شهید ستاری