از تفل تا حافظ یکشنبه 25 آذر 1403; خادم حدیث به سراغ سرو و گل و لاله می رود..

بعدی- فال گرفتن از آثار ادبی یکی از باورهای قدیمی این کشور است. با گذشت زمان، ساکنان این سرزمین ها به نویسندگانی روی آوردند که فکر می کردند کلمات درستی دارند. اما با گذشت زمان تنها تفل و حافظ در فرهنگ عامه ما ماندگار شد.

بنده حدیث با سرو و گل و لاله می رود
وین به مناظره با ترینیتی می رود

گفته می شود که نوواروس چمن در سلامت کامل به سر می برد
کار این بار به سمت صنعت کارگزاری می رود

باشد که همه طوطی های هند قدردان باشند
زین قند ایرانی به بنگال می رود

مکان و زمان را در سراسر شعر ببینید
کین پسر یک ساله یک شبه ناپدید می شود

آن چشم جادویی فریبنده است
کاروان سحر دنبال می شود

دست از خواستگاری دنیا بردار این پیرمرد
قرقره می نشیند و جدا می شود

باد بهاری از گلستان شاه می وزد
باد بر جام لاله تگرگ می بارد

حافظ ز شوق مجلس سلطان غیاث مذهب
حواستان نباشید که شغل خود را از دست می دهید

فرهنگ لغت: ژاله: خام

تعبیر عرفانی:

1- حضرت حافظ در بیت سوم تا ششم می فرماید:

همه طوطی های هند دندان های خود را با این آب نبات شیرین که در فارسی هند است، آغشته می کنند.

* در رفتار شعر در زمان و مکان مشاهده کنید که این پسر یک سال سفر را در یک شب طی کرده است.

* بنگر که چشم دلربای معشوق را که پرهیزگاران را به بیراهه می کشاند که کاروان و کاروان سحر به دنبال او می آیند.

* فریب دنیا را نخورید و فریب نخورید، زیرا این دنیای حیله گر یک لحظه خالی از نیرنگ و فریب نیست.

حال باید قصد خود را تفسیر کنید.

تفسیر شعر:

به زودی دست سرنوشت چنان فرصتی به تو خواهد داد که اگر غفلت نکنی می توانی در یک شب صد سال سفر کنی اما یادت باشد وقتی به هدفت رسیدی فریب دنیا را نخوری گمراه خواهید شد و آنچه را که به شما داده شده از دست خواهید داد، پس هر چه زودتر خود را برای استفاده از این فرصت خدادادی آماده کنید.