بعدی- فال گرفتن از آثار ادبی یکی از باورهای قدیمی این کشور است. با گذشت زمان، ساکنان این سرزمین ها به نویسندگانی روی آوردند که فکر می کردند کلمات درستی دارند. اما با گذشت زمان تنها حافظ در فرهنگ عامه ما ماندگار شد.
مسلمانان من زمانی که اغذیه فروشی بودم
چیزی با او اشتباه است
داشتم توی گردباد غم فرو می رفتم
او امید ساحل بود
قلب دلسوز و کمک مناسب
این مظهر هر دلی بود
تو خیابون معشوقه گم شدم
چه طرفدار چه میزبان
اما هنر کامل یک نفرین نیست
چه کسی از من محروم تر بود؟
به این روح پریشان رحم کن
در آن زمان او یک شریک کامل بود
دوست داشتن را به من آموخت
حدیث موضوع هر جلسه بود
نگو حافظ حافظ جزئیات است
آنچه ما می بینیم و به شدت نادان هستیم
توضیح کلمه: گفتم: می گفتم
تعبیر عرفانی:
1- حضرت حافظ در بیت پنجم تا هشتم می فرماید:
هنر از رذیله محرومیت مستثنی نیست و هنرمند غالباً از خواسته های دنیا بی بهره است، اما محرومتر از من نیست.
* به روح افسرده رحم کن که روزی بیدار و بیدار بود، اما اکنون از عشق مست و بی قرار و بیهوش شده است.
* از آنجایی که عشق به من سخن گفتن را آموخت، گفتار من موضوع هر دیدار و نشستی برای عاشقان بوده است.
* هرگز نگویید حافظ سن و سال دارد، چون دیدیم خیلی جاهل است.
حال باید قصد خود را تفسیر کنید.
تفسیر شعر:
روزی روزگاری همه شما را به هوش، درایت و استعدادتان می‌شناختند، اما با یک انتخاب اشتباه، مسیر زندگی‌تان را تغییر دادید، خودتان و دیگران را به دردسر انداختید، اما هنوز دیر نشده و فرصت دارید دوباره به زندگی‌تان برگردید. در این مسیر، این وسوسه ها را نادیده بگیرید و این بار با انتخاب چشمان باز مسیر خود را طی کنید.