عصر ایران؛ سروش بامد در پایان سه ماهه دوم اولین جلسه مجلس دوازدهم (دوره قانونگذاری فعلی) اسامی 20 نماینده که بیشترین حضور در جلسات علنی را داشتند اعلام شد. مهر تا آذر اعلام شد.
اگرچه نظم در همه چیز خوب است و عنوان این بخش “عکس با مکث” است و ممکن است پوستر 20 نماینده عکس تلقی نشود، اما می توان آن را مکث کرد و نکاتی را به خاطر داشت:
1. بیان نام 20 نفر به عنوان افراد عادی هم ممکن است به این معنی باشد که 270 نفر بیشتر نامنظم بوده اند! به اولی باید افتخار کرد یا از دومی شرمنده؟!
2. بین فردی که به طور مرتب در همه جلسات شرکت می کند اما در اظهار نظر و رای شرکت نمی کند یا از رای دادن ممتنع می کند یا حضور دارد اما چرت می زند و نماینده ای که مانند این 20 نفر منظم نیست و در برخی جلسات غایب است اما اثرگذار است و حضور و نظرات مفید گوشا میگه کدومشون مفیدتره؟ البته این بدان معنا نیست که آنها جزو دسته اول این برگزیدگان هستند، هدف تاکید بر محتوا و نتیجه است و نه شکل و ظاهر.
3. حضور منظم در بحث قوانین اولویت دار برای رفاه مردم ستودنی است، اما قوانینی مانند مصوبه آنها یا گذشتگان در مورد مجازات حجاب نه با شرع و نه با شئونات جامعه منافات دارد. مصلحت حکومت، غیبت است. و بی نظمی می تواند عواقبی بهتر از حضور و نظم برای مردم داشته باشد! با این حال، ما نمی‌خواهیم این افراد معمولی را مقصر بدانیم یا آنها را شرکت‌کننده خطاب کنیم، و همچنین آنها هم سوگیری مشابهی ندارند.
4. هیچ کس نمی داند دکتر چند ملاقات دارد. مصدق، مدرس، ملک الشعرای بهار، تقی زاده و دیگر رهبران مجلس شورای ملی در دوره 1300 تا 1930 حضور داشتند و غایب بودند. اما سخنان و آراء و مواضع آنان ده ها سال در حافظه و تاریخ ثبت شده است. ای کاش این 20 نفر فضیلت های اصلی را به این فضیلت (انضباط) اضافه می کردند.
5. کیست که این را با نظارت اختیاری و حذف نیمی از نامزدهای هر دوره از جمله برخی از نمایندگان دوره قبل که خود مشمول نظارت اختیاری بوده و از مصوبات مهم شورای نگهبان امتناع کرده و یا در مجلس گیر کرده اند، نمی داند. به رسمیت شناختن مجلس و شورای عالی و شوراهای عالی آن که عملاً موازی با مجلس قانونگذاری هستند. می گویند مجلس در دهه 60، حتی 70 و شاید 80 جایگاه خود را از دست داد و اکنون دیگر قدرت اضافه کردن شنبه به جمعه را ندارد.
بنابراین، نگاه مکتبی به مجلس و ارزش انضباطی 20 تا 20 نماینده مشکلی را حل نمی کند، در حالی که تصویر مجلس به خارج از آن درست نیست. فریاد زدن و قطع حرف همدیگر، چرخیدن در اطراف مسئولان اجرایی و گاهی طرح مطالبات جزئی، بازتاب ملت نیست.
علاوه بر همه اینها نمره انضباطی 20-20 را تبریک می گوییم و امیدواریم که هم آنها و هم دیگران در سایر دروس نمرات معقولی کسب کنند. درس هایی مانند دغدغه توسعه، قطع بودجه نهادهای شبه فرهنگی، رفع فیلترینگ، رفع انحصار، رهایی خودرو از انحصار و امثال آن.
6. ای کاش به جای ارزشیابی مدرسه ای، مانند ادوار مهم مجلس (اول، سوم، پنجم، ششم و تا حدودی دهم) شخصیت های برجسته پذیرش می شد تا نیازی به شمارش نباشد که چه کسانی حضور داشتند. و چه کسی نبود؟
