ارائه فیلم تی تی سایت بازتاب آنلاین

نام فیلم: TT

ژانر: درام، عاشقانه

کارگردان: آیدا پهننده

نویسنده: ارسلان امیری، آیدا پهننده

تاریخ های انتشار: بهمن 2019 (فجر)
پانزده تیر 1401 (ایران)
16 اسفند 1401 (نسخه آنلاین)

امتیاز (imdb): 5.9 از 10

بازیگران:
الناز شاکردوست
پارسا پیروزفر
هوتن صبور است

خلاصه

ابراهیم یک دانشمند (فیزیکدان) است و اخیراً توانست فرمولی را بیابد که ثابت کند یک سیاهچاله بزرگ جهان را ویران می کند و این زودتر از حد انتظار اتفاق می افتد. ابراهیم مریض می شود و به کما می رود. در همین حال، اوراق او گم می شود. TT که یکی او یکی از پرسنل بیمارستان است، این اوراق را می گیرد و می برد خانه. رابطه عجیب و افلاطونی بین ابراهیم و تی تی شکل می گیرد و این زن جوان که کولی است به دریا می رود و تا صبح زمزمه می کند که ابراهیم از بستر بیمارش بیدار شود. زندگی ابراهیم و تی تی به هم گره می خورد و با آمدن نامزد تی تی، امیر ساسان، ماجرا پیچیده تر می شود.

در مورد فیلم

آیدا پهننده چند سالی است که توانسته با ساختن فیلم هایی مانند ناهید و اسرافیل نشان دهد که سینمای زنان را خوب می شناسد و اجازه نمی دهد اسیر شعارهای فمینیستی گل درشت شود و ثانیا نشان داده است. که او ویژگی و توانایی قدرتمندی در روایت داستان شخصیت های اصلی فیلم هایش و متحول کردن آنها دارد. شخصیت دارد». او در تی تی این اثر را به بالاترین سطح رساند و شخصیتی بسیار دوست داشتنی و جذاب خلق کرد که با بازی فوق العاده الناز شاکردوست خاطره انگیزتر شده است.

(خطر افشای داستان)

فیلم تی تی به دور از نمایش سیاه معمول آثار سینمایی اخیر ایران، فضایی سرزنده و سرشار از رئالیسم جادویی خلق می کند. تی تی یک زن کولی است که هم نامزدش و هم بقیه اهالی او را زن می بینند. او در کودکی یتیم بود و همیشه به دنبال کمک به بشریت است. TT این کمک را با اجاره دادن رحم خود به زوج های نابارور دنبال می کند. نامزدش در واقع مدیر اوست و مشتری هایش را جذب می کند. تی تی همه اینها را می داند و هنوز عاشق نامزدش است.

تی تی شخصیت پردازی بسیار دقیقی دارد و سه شخصیت اصلی که معرفی می کند و بازیگران ماهری که آنها را زنده می کنند، فیلمنامه را جذاب تر از همیشه جلوه می دهند. آیدا پهننده با کمک گروه خود توانسته است تایم تریل را از نظر فنی بسیار جذاب تر کند. نماهای بلندی که او برای فیلمش بازتاب آنلاین کرده و بازیگران را در گوشه کادر قرار می دهد و به لوکیشن سبز و شمالی آنها اهمیت بیشتری می دهد، نماهایی که می خواهند دنیای این شخصیت ها را بیشتر از خودشان به ما نشان دهند. او با دیالوگ های شوخ طبعی که می نویسد، شخصیت هایش را به مخاطب معرفی می کند و ماهرانه از خواندن پرهیز می کند. تا یکی از میان شخصیت هایی که سعی می کند به منبر برود و دیالوگ هایش کلیشه ای می شود، آن عبارات را کنار می گذارد و به داستان اصلی می پردازد. او دوربین را طوری قرار داد که دنیای جادویی فیلمش را نشان دهد و شخصیت ها را با آن تغذیه کند.