به گزارش پی ام آپ به نقل از مشرق، یکی از مشکلات ساختاری و نهادی اقتصاد ایران، ضعف قوانین در حوزه بانک مرکزی در اجرای صحیح سیاست‌های پولی، اعتباری و نظارتی آن بود.

لایحه قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران با همکاری مجلس و دولت سیزدهم تدوین و نهایی شد و در نهایت با اصرار مجلس موارد مورد اختلاف به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع شد.

بررسی پرونده های مورد اختلاف در نهایت در 19 مهر ماه 1401 تمام شد و طرح بانک مرکزی قانون شد.

با تصویب این قانون، اظهارات کذب اما مکرر برخی از سیاستمداران مبنی بر اینکه «ساختار سیاسی کشور مانع تصمیم گیری می شود و در آن ساختار تصمیمات به بن بست می رسد» نقض شد.

تصویب این قانون نشان داد که در صورت تهیه لایحه یا طرح توسط کارشناس و توافق نسبی بین کارشناسی و دستگاه های اجرایی، از فیلتر سیستم تصمیم گیری عبور می کند.

با تصویب قانون بانک مرکزی، اصلاحات گسترده ای در زمینه قوانین پولی و بانکی انجام شد، به طوری که بانک مرکزی در حوزه سیاست پولی استقلال بیشتری پیدا کرد و در حوزه نظارت نیز اختیارات بسیار بیشتری پیدا کرد.

قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران دارای 67 ماده است و این مواد جایگزین مواد 1 تا 17، قسمتی از مواد 1 تا 17، مواد ب و ج ماده 18، مواد 19 تا 26، 42 تا 44 قانون پولی می شود. قانون و قانون بانکداری

ساختار قانون منطبق بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران طراحی شده است، اما در روند تدوین قانون، قوانین بانک های مرکزی 15 کشور مورد بررسی قرار گرفته و سعی شده است از تجربیات بین المللی، کشورها استفاده شود. مانند چین، ایالات متحده، استرالیا، ارمنستان، آذربایجان، عراق، ترکیه، ژاپن، نیوزیلند، شیلی، نروژ.

به لحاظ رسمی، تدوین قانون جدید برخلاف قانون پولی و بانکی که در بسیاری از موارد کلی بود، گسترده و مفصل بوده است به گونه ای که اختیارات و وظایف اصلی بانک مرکزی در متن آمده است. قانون به تفصیل

در قانون پولی و بانکی 10 تکلیف برای بانک مرکزی تعریف شده بود اما در قانون جدید 24 تکلیف برای بانک مرکزی تعریف شده بود.

قانون جدید جدا از بازطراحی ساختار تصمیم گیری بانک مرکزی، اختیارات و وظایف گسترده ای را برای بانک مرکزی تعریف کرده است. دولت و مجلس در تدوین این طرح اهداف متعددی را دنبال کردند.

* رابطه دولت و بانک مرکزی را تغییر دهید

کنترل پایدار تورم، ارتقای سلامت نظام بانکی، اجرای بانکداری بدون ربا و افزایش رشد اقتصادی از اهداف اصلی قانون جدید بانک مرکزی است. برای این کار اصلاح رابطه بانک مرکزی و دولت و اصلاح رابطه بانک مرکزی و بانک ها و اصلاح رابطه بانک ها و دولت در نظر گرفته شده است.

* اصلاح ساختار مهمترین نهاد تصمیم گیری بانک مرکزی

از این حیث یکی از اصلاحات تغییر در ساختار مهم ترین مرجع تصمیم گیری بانک مرکزی بود که شورای پول و اعتبار به شورای عالی تغییر نام داد، اما این تغییر تنها در نام نیست، بلکه ترکیب آن است. ، وظایف و اختیارات این ارگان نیز دستخوش تغییرات گسترده ای خواهد شد.

از نظر ترکیب، برخلاف قانون پولی و بانکی و قوانین برنامه های توسعه، وزرای دولت به استثنای وزیر اقتصاد در ترکیب این نهاد شرکت ندارند و روسای دولت نیز حذف شده اند. از ترکیب اتاق های بازرگانی و تعاونی ها.

همچنین چهار نفر از اعضای غیرموظف که خبره هستند با پیشنهاد رئیس کل بانک مرکزی و حکم رئیس جمهور منصوب و عزل می شوند. این چهار عضو غیرموظف به صورت تمام وقت در بانک مرکزی کار می کنند و نمی توانند شغل دیگری جز تدریس در دانشگاه داشته باشند. با تصمیم مجمع تشخیص مصلحت نظام، دادستان کل کشور به ترکیب شورای عالی اضافه شد.

* توجه به مدیریت تضاد منافع

این قانون برای اولین بار در قوانین کشور، تعارض منافع را در نظر گرفته است، بنابراین کلیه اعضای شورای عالی باید فرم تعارض منافع را تکمیل و کلیه اموال و سپرده های بانکی خود را به بانک مرکزی اعلام کنند. . همچنین قوانین خوبی برای مدیریت تضاد منابع در این قانون دیده می شود.

* ممنوعیت پرداخت تسهیلات به دولت و شرکت های دولتی توسط بانک مرکزی

بر اساس این قانون، بانک مرکزی از اعطای وام به دولت و شرکت‌های دولتی منع شده است. در مورد قانون پولی و بانکی در مواد 11 و 12 این قانون، بانک مرکزی می‌تواند به دولت و شرکت‌های دولتی تسهیلات بدهد.

کاهش تخصیص بودجه از 3 درصد به 1 درصد

همچنین پرداخت حقوق بودجه به دولت در سال اول اجرای قانون حقوق و دستمزد 3 درصد بوده و به تدریج سالانه 0.5 درصد از حقوق کاهش می یابد تا سقف حقوق بودجه به یک درصد از کل کاهش یابد. بودجه سالانه.

* اصلاح رابطه پولی دولت و بانک مرکزی

در حوزه روابط مبادله ای بانک مرکزی و دولت، تاکنون دولت می توانست درآمد ارز بلوکه شده خود را به بانک مرکزی بفروشد و معادل ریالی آن را دریافت کند، اما طبق قانون مرکزی بانک. بانک جمهوری اسلامی ایران، بانک مرکزی می تواند معادل ریالی آن را پرداخت کند. ارز خریداری شده و به حساب بانک مرکزی واریز می شود. بانک مرکزی نمی تواند معادل ریالی خود را قبل از واریز ارز به حساب خود به دولت تحویل دهد.

* گزینه های بی نظیر برای کنترل اضافه برداشت و برخورد با بانک های معوق

در حوزه ارتباط بانک مرکزی و بانک‌ها، این قانون چتر نظارتی بانک مرکزی بر بانک‌ها و موسسات اعتباری و همچنین قدرت برخورد با بانک‌های متخلف را به‌طور چشمگیری افزایش داده است.

ماده 45 به گونه ای تنظیم شده است که امکان اضافه برداشت برای بانک ها و مؤسسات اعتباری محدود است. بنابراین در صورتی که میزان اضافه برداشت بانکی از منابع بانک مرکزی تنها برای 4 روز متوالی از سقف هفتگی بیشتر شود، معاون نظارت بانک مرکزی موظف است گزارشی را به رئیس و شورای عالی بانک مرکزی ارائه کند. بانک

پس از استماع گزارش معاونت نظارت، شورای عالی باید با پرداخت اعتبار فوری (ظرف 30 روز) به موسسه اعتباری موافقت کند یا رئیس جمهور را موظف به تعیین هیات نظارت موقت برای موسسه اعتباری کند.

یعنی اگر بانکی بیش از 4 روز اضافه برداشت داشته باشد، هیات عالی می تواند مدیرعامل بانک را عزل کند.

پرداخت خط اضطراری 30 روزه منوط به ارائه طرح اصلاحی توسط بانک/موسسه اعتباری و تایید هیات عالی می باشد. موافقت با پرداخت این تسهیلات 30 روزه منوط به موافقت دو سوم اعضای شورای عالی است که تمدید این تسهیلات تنها دو بار و سه چهارم آرای مثبت اعضای شورای عالی امکان پذیر است. . ملزم به تایید آن هستند.

همچنین معاونت نظارت بانک مرکزی، رئیس جمهور و هیئت مدیره بانک مرکزی اختیارات گسترده ای برای عزل هیات مدیره بانک، تعیین هیات نظارت و تصمیم گیری در مورد اجرای عملیات بانک خواهند داشت.

* صورت حساب موسسه اعتباری در صورت ادامه اضافه برداشت

به عنوان مثال، بر اساس ماده 33 این طرح، در دوره ای که موسسه اعتباری توسط ناظر اداره می شود یا قبل از آن، در صورتی که مدیر به این نتیجه برسد که شاخص های وضعیت سرمایه و نقدینگی اعتبار موسسه اعتباری قابل اصلاح نیست. موظف است پیشنهاد واگذاری موسسه اعتباری را به شورای عالی ارائه کند. اگر پیشنهاد رئیس جمهور در شورای عالی تصویب شود، این نهاد وارد مرحله گذار می شود.

معنای ساده تغییر، مجموعه اقدامات بانک مرکزی از عزل هیات مدیره و تعیین ناظر موسسه اعتباری تا انحلال است.

این اختیارات در قانون پولی و بانکی به هیچ وجه به بانک مرکزی داده نشده بود و بانک مرکزی در قانون پولی و بانکی شیر بی یال و دم بود.

* افزایش قدرت شورای انتظامی بانک ها

همچنین در این قانون جدید ساختار شورای انضباطی بانک ها به گونه ای اصلاح شده است که قاضی تنها تصمیم گیرنده خواهد بود و سایر اعضا بدون حق رای در جلسات شرکت خواهند کرد. رای نهایی – قاضی با تصمیم رئیس قوه قضائیه منصوب می شود و این قاضی باید حداقل 15 سال سابقه رسیدگی به جرایم اقتصادی داشته باشد، همچنین هیات انتظامی تجدیدنظر در بانک مرکزی تشکیل می شود. پیش از این نماینده بانک ها عضو شورای انضباطی بود و حق رای داشت اما تضاد منافع می توانست مانع از تصمیم گیری صحیح شود.

همچنین شورای بدوی انضباطی مکلف است با درخواست معاون نظارت بانک مرکزی به تخلفات افراد تحت نظارت در شرایط فوریت رسیدگی کند.

* عدم امکان صدور قرار بازداشت از سوی دیوان عدالت اداری

یکی از مشکلات موجود در این زمینه، امکان تعلیق اجرای تصمیمات بانک مرکزی بانک مرکزی توسط دیوان عدالت اداری بود. خوشبختانه در قانون جدید امکان توقف موقت تصمیمات بانک مرکزی ممنوع شد و دادگاه ویژه دیوان عدالت اداری به اعتراض سهامداران بانک ها رسیدگی خواهد کرد.

قوانین نظارت بر بانک ها، نظارت بر وام گیرندگان کلان و سایر ذی نفعان نظام بانکی به تفصیل مطرح شده است و به دانشجویان و معلمان اقتصاد پیشنهاد می کنم این قانون را مطالعه کنند.

طرف دیگر اصلاح نظام بانکی، اصلاح در حوزه قوانین بانکی است که در این راستا با همکاری دولت و مجلس، طرح نهایی بانکی به رئیس مجلس ارائه شد.


اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *