نادیا زکالوندفردی که از اختلال شخصیت مرزی رنج می برد، در روابط، خلق و خو، تفکر، رفتار و حتی هویت خود احساس بی ثباتی می کند. این اختلال معمولا در نوجوانی شروع می شود و بیشتر در افراد بالای 18 سال تشخیص داده می شود.
علائم اختلال شخصیت مرزی
علائم این اختلال از خفیف تا شدید متفاوت است و شدت آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. این علائم شامل موارد زیر است:
* ترس از رها شدن
* بی ثباتی در روابط عاطفی، خانوادگی یا دوستانه
* بی ثباتی در خودانگاره و خودانگاره
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی معمولاً تصویری تحریف شده از خود دارند و معمولاً خود را بد تصور می کنند و خجالت می کشند. آنها در هر زمان می توانند اهداف، نظرات، شغل، دوستان خود را تغییر دهند و حتی عمداً پیشرفت خود را متوقف کنند.
* دارای نوسانات خلقی است
* تمایل به انجام رفتارهای مخاطره آمیز
* داشتن افکار خودکشی یا خودآزاری
* احساس پوچی دائمی
* ناتوانی در مقابله با خشم
* مشکوک باشید (گاهی)
البته همه افراد مبتلا به این اختلال همه علائم ذکر شده در بالا را تجربه نمی کنند و شدت و تکرار این رفتارها برای هر فردی متفاوت است.
علاوه بر این، اکثر افراد مبتلا به این اختلال اختلالات خلقی، اضطراب، سوء مصرف مواد، اختلالات تغذیه ای، بی توجهی و بیش فعالی و همچنین علائم دوقطبی و فیزیکی را تجربه می کنند. در اختلال علائم فیزیکی، بیمار با علائم جسمانی به پزشک مراجعه می کند، اما آزمایشات هیچ مشکلی را نشان نمی دهد.
علل اختلال شخصیت مرزی
برخی یا ترکیبی از عوامل زیر باعث ایجاد اختلال شخصیت مرزی در فرد می شود:
* آزار و ضربه روانی در دوران کودکی
70 درصد افراد مبتلا به این اختلال در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفتند.
* تغییرات در مغز
بخش‌هایی از مغز که با کنترل احساسات و رفتار مرتبط است در افراد با شخصیت مرزی به درستی عمل نمی‌کند.
* ژنتیک
مطالعات نشان داده است که اگر یکی از اعضای خانواده به این اختلال مبتلا باشد، احتمال بروز این اختلال در سایر اعضای خانواده نیز وجود دارد.
درمان و کنترل اختلال شخصیت مرزی
درمان این اختلال بسیار دشوار و چالش برانگیز است.
دانستن این نکته بسیار مهم است که اختلال شخصیت مرزی نوعی بیماری روانی است که معمولاً در طول زندگی فرد را درگیر می کند و تنها با روش های درمانی قابل کنترل است.
منبع: