آینده ذخیره انرژی های تجدیدپذیر در باتری های مایع نهفته است

به گزارش ایسنا، تولید انرژی خورشیدی در شب و زمستان کاهش می یابد و نیروی باد در نوسان است. نوسانات انرژی های تجدیدپذیر باید متعادل شود.

به گزارش TechExplorer، گروهی از محققان دانشگاه استنفورد در تلاش هستند تا از فناوری امیدوارکننده ای رونمایی کنند که قابلیت ذخیره سازی انرژی های تجدیدپذیر را با ذخیره هیدروژن مایع گسترش می دهد.

“رابرت ویموث” (رابرت ویموث) رهبر این تحقیق گفت: شبکه برق به همان میزانی که تولید می شود انرژی مصرف می کند و اگر در آن زمان استفاده نشود و قابل ذخیره نباشد هدر خواهد رفت. “

Weymouth این گروه تحقیقاتی را برای کشف یک فناوری جدید امیدوارکننده برای ذخیره انرژی تجدیدپذیر هدایت می کند. این فناوری “حامل هیدروژن آلی مایع” (LOHCs) نامیده می شود. هیدروژن در حال حاضر به عنوان منبع سوخت مورد استفاده قرار می گیرد و چالش های مهمی برای تولید، مهار و حمل و نقل انرژی ایجاد می کند.

Weymouth ادامه داد: ما در حال توسعه یک استراتژی جدید برای تبدیل انتخابی و ذخیره طولانی مدت انرژی الکتریکی در سوخت های مایع هستیم. ما همچنین یک سیستم کاتالیزوری جدید و انتخابی برای ذخیره انرژی الکتریکی در یک سوخت مایع بدون تولید گاز هیدروژن کشف کردیم.

فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی جدید در حال حاضر برای تکمیل باتری‌های لیتیوم یون مورد استفاده برای ذخیره‌سازی شبکه، گوشی‌های هوشمند و وسایل نقلیه الکتریکی در حال بررسی هستند.

یکی گزینه‌های امیدوارکننده شامل حامل‌های هیدروژن آلی مایع است که پتانسیل ذخیره و آزادسازی هیدروژن را دارند و مانند باتری‌های مایع عمل می‌کنند. باتری های مایع می توانند انرژی را ذخیره کرده و در صورت نیاز به سوخت یا برق قابل استفاده تبدیل کنند.

گروه Weymouth در حال بررسی پتانسیل ایزوپروپانول و استون به عنوان عناصر کلیدی در سیستم های ذخیره و رهاسازی انرژی هیدروژن است. ایزوپروپانول یک شکل مایع با چگالی بالا از هیدروژن است که می تواند به طور موثر از طریق زیرساخت های موجود ذخیره یا حمل شود. هنگامی که زمان مناسب باشد، می توان از آن به عنوان یک سوخت پاک در پیل سوختی استفاده کرد یا هیدروژن را با آلایندگی صفر آزاد کرد. دی او از دی اکسید کربن استفاده کرد.

با این حال، در حال حاضر نیاز به روش های کارآمدتر برای تولید ایزوپروپانول با استفاده از برق وجود دارد. در این فرآیند دو پروتون و دو الکترون به دست آمده از آب به گاز هیدروژن تبدیل می شوند که می تواند توسط یک کاتالیزور برای تولید ایزوپروپانول استفاده شود.

Weymouth گفت: گاز هیدروژن در این فرآیند مورد نیاز نیست. چگالی انرژی آن کم است. ما به روش جدیدی برای تولید ایزوپروپانول به طور مستقیم از پروتون ها و الکترون ها بدون تولید گاز هیدروژن نیاز داریم.

توسعه بیشتر فناوری حامل برای هیدروژن آلی مایع، وعده افزایش ذخیره انرژی برای سیستم های خورشیدی یا بادی صنعتی را می دهد. ویموث افزود: “اگر انرژی اضافی دارید و نیازی به آن در شبکه نیست، انرژی را به صورت ایزوپروپانول ذخیره می کنید و زمانی که به انرژی نیاز دارید می توانید آن را به عنوان برق برگردانید.”

این تحقیق در مجله American Chemical Society منتشر شده است.