به گزارش سرویس ترجمه پی ام آپ، کوررنگی یک بیماری ژنتیکی است که در آن فرد مبتلا در تشخیص رنگ ها مشکل دارد و اغلب رنگ ها را با یکدیگر اشتباه می گیرد. با مواد کمیاب، فرد مبتلا معمولا نمی تواند رنگ ها را ببیند. در این بیماری ارثی، فرد مبتلا نمی تواند رنگ ها را به درستی تشخیص دهد، زیرا سلول های مخروطی مسئول درک رنگ در شبکیه چشم از بین رفته اند. شایع ترین نوع کوررنگی مربوط به رنگ های قرمز، سبز، آبی و زرد است.
کوررنگی نه تنها ارثی است، بلکه می تواند ناشی از عصب بینایی، بیماری های شبکیه یا بیماری های چشمی نیز باشد. در این موارد فقط چشم آسیب دیده دچار کوررنگی می شود. گاهی ممکن است بیماری به مرور زمان تشدید شود و به کوررنگی کامل تبدیل شود و فرد فقط دید خاکستری داشته باشد. کوررنگی می تواند بر کیفیت زندگی افراد تأثیر بگذارد و یادگیری و خواندن را کاهش دهد.
علت کوررنگی می تواند شامل ژنتیک و همچنین عوامل دیگری مانند افزایش سن، آب مروارید، آسیب فیزیکی یا شیمیایی به چشم، آسیب عصب بینایی و آسیب به بخشی از مغز باشد که اطلاعات رنگی را دریافت می کند. گاهی اوقات ممکن است فرد متوجه مشکل کوررنگی نشود و تنها زمانی متوجه نقص تشخیص رنگ شود که پشت چراغ راهنمایی باشد یا در مورد موضوعی یاد بگیرد. افراد مبتلا به کوررنگی اغلب در تشخیص طیف های مختلف سبز و قرمز، آبی و زرد یا حتی رنگ های کامل مشکل دارند.
درمان قطعی و موثر برای همه انواع کوررنگی هنوز کشف نشده است. اما اگر کوررنگی ناشی از مصرف دارو یا ماده خاصی باشد، قطع دارو ممکن است وضعیت بیمار را بهبود بخشد و کوررنگی را از بین ببرد. امروزه عینک ها و لنزهای طبی وجود دارند که به افراد مبتلا به کوررنگی کمک می کنند تا رنگ ها را بهتر تشخیص دهند. این عینک از فیلترهای رنگی استفاده می کند که تضاد بین رنگ ها را تشدید می کند، اما نمی تواند کوررنگی را به طور کامل درمان کند.