آیا کبد چرب قابل درمان است؟

کبد چرب یا استئاتوز کبدی یکی یکی از شایع ترین بیماری ها در جهان امروز ناشی از تجمع بیش از حد چربی در کبد است. اگر این تجمع چربی ادامه یابد، می تواند باعث التهاب کبد و آسیب کبدی و در نهایت نارسایی شود.

به گزارش همشهری آنلاین، بیماری کبد چرب بسته به عامل اصلی ایجاد کننده آن به دو دسته بیماری کبد چرب الکلی (AFLD) و بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) تقسیم می شود.

بیماری کبد چرب غیر الکلی بسیار شایع است و تخمین زده می شود که 25 درصد از جمعیت جهان به درجات مختلف از آن رنج می برند.

اصطلاح “بیماری کبد چرب غیر الکلی” (NAFLD) یک اصطلاح کلی است که برای اشکال مختلف بیماری کبد استفاده می شود.

الف – اکثر افراد مبتلا به NAFLD نوعی بیماری به نام “کبد چرب ساده” دارند. این به تجمع چربی اضافی در کبد اشاره دارد که به دلیل مصرف زیاد الکل، عوارض جانبی داروها یا بیماری های ژنتیکی ایجاد نمی شود.

2-20 درصد از افراد مبتلا به NAFLD التهاب کبد و همچنین تجمع چربی را تجربه می کنند و به این شکل از بیماری «استئاتوهپاتیت غیر الکلی غیر سیروتیک» (NASH) می گویند.

3- اگر این بیماری شدیدتر کبد چرب که با فشار خون بالا و دیابت نوع 2 همراه است کنترل نشود، می تواند منجر به فیبروز (تشکیل بافت اسکار در کبد) و در نهایت سیروز (تشکیل گسترده) شود. بافت اسکار و آسیب دائمی به کبد).

چه عواملی باعث ایجاد کبد چرب می شود؟

علت دقیق بیماری کبد چرب غیر الکلی به طور کامل شناخته نشده است، اما محققان معتقدند چندین عامل ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند:

مقاومت به انسولین یا دیابت نوع 2: وقتی بدن شما نتواند به طور موثر از انسولین استفاده کند، چربی اضافی در کبد ذخیره می شود.

اضافه وزن یا چاقی: داشتن شاخص توده بدنی 25 یا بالاتر که معیار چاقی و لاغری است، خطر ابتلا به کبد چرب را افزایش می دهد. هر چه شاخص توده بدنی شما بیشتر باشد، احتمال خطر بیشتر می شود.

چربی خون بالا: این شامل سطوح بالای تری گلیسیرید و سطوح پایین کلسترول خوب یا HDL است که با کبد چرب مرتبط است.

سندرم متابولیک: سندرم متابولیک به وجود تعدادی از علائم و عوارض در یک فرد از جمله فشار خون بالا، قند خون بالا، سطح غیرطبیعی کلسترول و چربی اضافی شکم اشاره دارد.

علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است از نظر ژنتیکی بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به بیماری کبد چرب باشند و رژیم غذایی سرشار از قند و چربی های ناسالم و فیبر کم ممکن است این خطر را افزایش دهد.

برخی از عوارض و بیماری ها مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک، آپنه خواب و بیماری های تیروئید نیز ممکن است ناشی از کبد چرب باشد.

همچنین، اگرچه ممکن است با حداکثر سرعت نیم تا یک کیلوگرم در هفته (حداقل 7 تا 10 درصد وزن) وزن کم کنید. یکی یکی از راه‌های درمان بیماری کبد چرب در مراحل اولیه است، اما در برخی موارد کاهش سریع وزن می‌تواند باعث تشدید بیماری و التهاب کبد و ورود بیماری به مرحله پیشرفته‌تر یعنی استئاتوهپاتیت (NASH) شود. ).

تشخیص کبد چرب

در بیشتر موارد، کبد چرب با مشاهده سطوح بالای آنزیم های کبدی (AST و ALT) در طول آزمایش خون معمول تشخیص داده می شود.

علاوه بر تصویربرداری کبد با سونوگرافی یا سی تی اسکن، ممکن است از روش های تصویربرداری خاص تری برای تشخیص استفاده شود.

در نهایت، بیوپسی یا نمونه برداری از کبد ممکن است بهترین راه برای تعیین شدت آسیب کبد در بیماری کبد چرب باشد.

درمان کبد چرب

تغییرات سبک زندگی مانند کاهش وزن، ترک الکل، تغییر رژیم غذایی و پرهیز از داروها و مکمل هایی که بر کبد فشار وارد می کنند می تواند از پیشرفت و بهبود بیماری در مراحل اولیه (کبد چرب ساده) جلوگیری کند.

علاوه بر این، اگر دیابت دارید، قند خون خود را کنترل می کنید و چربی خون شما از نوع تری گلیسیرید بالا است، کاهش آن به شما کمک می کند تا از شر کبد چرب خلاص شوید.

اگر در مرحله پیشرفته‌تر بیماری، استئاتوهپاتیت غیر سیروتیک (NASH) (که شامل التهاب کبد و ایجاد بافت اسکار یا فیبروز می‌شود)، تا این اواخر هیچ درمانی غیر از اقداماتی مشابه موارد ذکر شده در بالا وجود نداشت. . داروی تایید شده از تشکیل بافت جوش و آسیب به کبد جلوگیری نکرد.

البته اخیراً سازمان غذا و داروی آمریکا داروی خوراکی Reziffr با نام ژنریک Restirom را برای درمان این مرحله از بیماری تایید کرده است.

در نهایت، زمانی که بیماری کبد چرب منجر به سیروز کبدی شود، هیچ درمانی جز پیوند کبد وجود ندارد.