عصر ایران – طی چند روز گذشته که رقابت برای ریاست مجلس دوازدهم از پشت صحنه آغاز شده بود، با حدود هشت نفر از نامزدهای احتمالی این کرسی مصاحبه ای انجام دادیم. این افراد عبارت بودند از: محمدباقر قالیباف، منوچهر متکی، مرتضی آقا تهرانی، حمیدرضا حاجی بابایی، سیدمحمود نبویان، علی نیکزاد، مجتبی ذوالنور و حمید رسایی.
پیش بینی غالب این بود که قالیباف و متکی در بین این هشت چهره بیشترین شانس را برای ریاست مجلس آینده دارند. به همین دلیل در نظرسنجی دوم پرسیدیم: اگر نماینده مجلس بودید به چه کسی رای می دادید؟
این نظرسنجی کمتر از 24 ساعت در سایت فعال بود و 8355 نفر در آن شرکت کردند. نتیجه بسیار جالب و قابل تامل بود: تقریباً 82 درصد شرکت کنندگان گفتند که اگر نماینده بودند فقط به منوچهر متکی رای می دادند 18 درصد قالی بافی را ترجیح می دادند.
این نشان می دهد که حداقل بخش مهمی از افکار عمومی دیگر علاقه ای به رهبری قالیباف بر قوه مقننه ندارند و ترجیح می دهند در مجلس آتی که احتمالاً بسیار متلاطم خواهد بود، فردی معقول تری رهبری مجلس را بر عهده بگیرد.
از جمله به افکار عمومی وابسته است اصولگرایان معتدل این امر به خوبی شناخته شده است و شاید سابقه دیپلماتیک او به تقویت تمایل به او در شرایط کنونی بین المللی کشور کمک کرده است. وی پیش از این سفیر ایران در ایران بود ژاپن و ترکیه و بعد وزیر امور خارجه این کشور ما بود که با سیاست های نسجیده مخالفت کرد محمود احمدی نژاد وی در مدت حضور در ماموریت دیپلماتیک سنگال از روابط خارجی برکنار شد. اما او وارد فاز تقابل و هیجان نشد و خودکنترلی باعث شد تا اصولگرایان او را بیش از پیش تحسین کنند و به همین دلیل در محافل سیاسی اصولگرایان از او به عنوان کاندیدای جدی و همفکر برای ریاست مجلس نام برده می شود.
از سوی دیگر، اخبار حاکی از آن است که قالیباف که در انتخابات اخیر از ورود بسیاری از دوستانش به مجلس ممانعت به عمل آمد، جایگاه خود را به عنوان رئیس مجلس در خطر می بیند و رایزنی های خود را برای جلب نظر نمایندگان جدید آغاز کرده است. حمایت آنها را برای انتخاب مجدد او جلب کنید.
البته این بدان معنا نیست که مسابقه فینال الزاما بین قالیباف و متکی خواهد بود. حد مقاومت آن را ترجیح می دهند یکی از اعضای آن مانند سید محمود نبویان به ریاست مجلس. با این حال، اگر آنها نتوانند کارها را ادامه دهند یکی به جای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری، ترجیح می دهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به متکی رای دهند.
از سوی دیگر، جریان قالیباف فردی مانند متکی را بر ثبات امور ترجیح می دهد، حتی اگر نتواند نظر اکثریت را نسبت به خود منحرف کند.
جدای از توافقات پشت پرده – که دور از عقل نیست – معدود معتدلان مجلس نیز یک رئیس معتدل مانند متکی را به تندروهای باثبات و شخصیت حاشیه ای مانند قالیباف ارحج ترجیح می دهند.
با این حال، تجربه نشان می دهد که بدون توجه به تحلیل های قبلی، لابی ها و توافقات در پشت صحنه صورت می گیرد یکی دو ماه مانده به شروع مجلس و برخی روابط برون مجلس از مهمترین عوامل تعیین رئیس دوره قانونگذاری است.
پس باید صبر کرد و دید خرداد 1403 که مجلس دوازدهم شروع شد لابی قالی بافی طول می کشد یا مصالحه های پایدار یا اعتماد به دیپلماسی؟