تحقیقات نشان داده است که ترتیب تولد در خانواده نیز ممکن است برخی از جنبه های سلامت شما از جمله سیستم ایمنی بدن ، چاقی ، اضطراب و موارد دیگر را تحت تأثیر قرار دهد.
اگرچه نتایج سلامتی چشمگیر است ، ویژگی های شخصیتی ، مکانیسم های مبارزه و کنترل استرس ، که تأثیر زیادی بر سلامت عمومی دارند ، تحت تأثیر نقش پیچیده تنظیم تولد قرار دارند.
فرزند اول یا فرزند بزرگتر
فرزندان اول معمولاً مسئول هستند و از قوانین پیروی می کنند. آنها اغلب از برادران خود مراقبت می کنند. آنها ممکن است نسبت به نگرانی ها حساس باشند و اغلب از سن خود بالغ تر به نظر می رسند. آنها به راحتی می توانند مسئولیت را به عهده بگیرند.
یک مطالعه نشان داده است که مدیر عاملان احتمالاً فرزند اول هستند. یک مطالعه دیگر نشان داده است که کودکان به احتمال زیاد تحصیلات عالی را کسب می کنند و نسبت به خواهر و برادرهای جوان خود درآمد بیشتری کسب می کنند.
با این حال ، فرزند اول لزوماً به معنای آسان بودن زندگی نیست. یک مطالعه نشان داد که احتمال تولد زودرس و به شدت از خواهر و برادرهای بعدی فرزندان اول بیشتر است. با این حال ، این مشکل با یک عامل دیگر متعادل شد. از آنجا که والدین در ویزیت های پزشکی و مراقبت های پیشگیرانه به فرزندان اول خود توجه بیشتری می کنند.
محققان دریافتند که “فرزندان اول به احتمال زیاد آزمایشات اسکن پزشکی پیشگیرانه را انجام می دهند ، که رسیدهای واکسن آنها بیشتر است و بیشتر توسط یک پزشک عمومی یا متخصص کودکان بازدید می شود”. به گفته محققان ، والدین ممکن است به دلیل کاهش منابع از جمله زمان و پول تغییر کنند.
از نظر روانشناسی ، برادران بزرگتر غالباً “والدین” هستند یا به نقش والدین و والدین هدایت می شوند. حتی یک اصطلاح خاص در مورد دختران وجود دارد – “سندرم دختر پیر” بار مسئولیت نامناسب را توصیف می کند که اغلب بر روی شانه های دختر بزرگتر خانواده قرار می گیرد.
در اصل ، فرزند اول سریعتر از بقیه کودکان “به روز” می شود. کودکان ارشد اولیه یاد گرفتند که از دیگران مراقبت کنند که ارزش فرد را تعیین می کنند. بنابراین ، برادران یا خواهران و برادران بزرگتر ممکن است سرانجام نسبت به سایر کودکان با وجدان تر یا محتاط تر شوند ، احتمالاً به دلیل انتظارات بالاتر و در عین حال توجه بیشتری به سلامتی آنها می کنند.
در عین حال ، چنین آموزش و پرورش ممکن است عواقب منفی برای سلامت روان کودکان ارشد یا اول داشته باشد. مطالعه ای که در سال دوم منتشر شده است نشان داده است که کودکان سالخورده نگران و 5 ٪ افسرده تر از کودکان در الگوی تولد بعدی هستند.
کودک میانی
اگر شما یک فرزند میانه هستید ، احتمالاً با مشکل نادیده گرفتن و فراموش شدن آشنا است. حتی یک اصطلاح برای این وضعیت وجود دارد: سنتز کودک میانی.
کودکان میانه ، که در میان فرزندان ارشد مسئول و یک کودک کوچک آزاد و سرزنده هستند ، معمولاً واسطه صلح خانوادگی هستند. اگرچه آنها می توانند مردم را راضی کنند ، اما به عنوان شورشی نیز شناخته می شوند که سعی در یافتن راه خود در زندگی دارند. تحقیقات نشان می دهد که کودکان میانه نسبت به برادران بزرگتر خود رفتارهای خطرناک تری دارند.
قرار گرفتن در وسط تولد ممکن است مکانی دشوار باشد ، اما در میان فرزند اول و فرزند آخر فواید خاص خود را دارد. یافته های یک مطالعه جدید نشان داده است که کودکان میانه بالاترین رتبه را در صداقت ، حسن نیت و همکاری دارند.
با این حال ، در کودکان میانه ، الگوهای عدم ابراز احساسات و خواسته ها و نادیده گرفتن وجود دارد. آنها تمایل دارند نیازهای خود را نادیده بگیرند. زیرا این نیازها مورد توجه قرار نمی گیرد. چنین شرایطی ممکن است بر سلامت روان تأثیر بگذارد و گاهی اوقات به عنوان اضطراب یا افسردگی رخ دهد ، به خصوص اگر نقش کودک میانی در خانواده به وضوح تعریف یا تأیید شود.
در مورد سلامت جسمی ، کودکان میانه به دلیل قرار گرفتن در معرض زود هنگام در برابر میکروب ها سیستم ایمنی قوی تری نسبت به کودکان بزرگتر دارند.
کوچکترین فرزند
کوچکترین کودکان اغلب به عنوان موجودات جذاب و رایگان دیده می شوند. به عنوان کوچکترین اعضای خانواده ، آنها اغلب نسبت به برادران بزرگتر خود ملایم تر رفتار می شوند. آنها به عنوان افراد سرگرم کننده ، راهزن و خطرناک شناخته می شوند.
خبر خوب برای کوچکترین فرزندان این است که آنها به لطف میکروب هایی که در معرض و مکرر مانند کودکان میانی قرار دارند ، سیستم ایمنی قوی تری نسبت به برادران بزرگتر خود دارند. این به عنوان یک فرضیه سلامت شناخته می شود. یک مطالعه جدید نشان می دهد که آسم و آلرژی در برادران کوچک یا خواهر و برادر کمتر از خواهر یا برادران خود هستند ، در حالی که تحقیقات دیگر در معرض خطر کمبود مواد غذایی برادر یا برادرش است.
با این حال ، حتی اگر کودک بزرگتر اغلب در بدو تولد نتایج سلامتی بدتری داشته باشد ، این نقش با بزرگتر شدن کودکان تغییر می کند ، و تحقیقات نشان می دهد که کودکان خردسال به دلیل صدمات تصادفی و رفتارهای پرخاشگرانه ، از جمله مصرف مواد مخدر ، بیشتر در بیمارستان بستری می شوند.
در مورد سلامت روان ، کودکان خردسال می توانند نسبت به عزت نفس و عزت نفس حساس باشند. در اصل ، تأثیر گسترده این “آخرین” از برادران بزرگ منجر به کاهش احساس استعداد بودن می شود. کودکان کوچک ممکن است در بزرگسالی کمتر صحبت کنند ، زیرا در هنگام بزرگ شدن ، دیدگاه های آنها مورد توجه قرار نمی گیرد.
والدین چه کار کنند؟
در حالی که ترتیب تولد می تواند بر زندگی فرد تأثیر بگذارد ، اما هیچ چیز مطلق وجود ندارد. والدین این فرصت را دارند که با فرزندان خود تعامل داشته باشند و به آنها کمک کنند تا در کلیشه های مشترک به دام بیفتند.
این مهم است که والدین سعی کنند از برچسب زدن و مقایسه فرزندان خود خودداری کنند ، زیرا ممکن است این کودکان حتی تا بزرگسالی در نقش های خاصی احساس گرفتار شود. در عوض ، والدین باید بر جنبه های قوی فرزندان خود تأکید کنند.