گروه اندیشه: فرهنگ دموکراتیک چیست؟ آیا این است که «برخی فکر می‌کنند صرف رأی دادن و وجود صندوق رأی به معنای وجود دموکراسی است؟» اخبار آنلایندکتر. حسین دباغ، پژوهشگر ایرانی در فلسفه اخلاق و زبان شناسی شناختی، مدرس فلسفه در مؤسسه آموزش مداوم دانشگاه کمبریج، در سخنرانی خود درباره دموکراسی و فرهنگ تاکید کرد که «اگر صندوقی وجود داشته باشد و مردم به طور مستقیم به نامزدهای خود رأی دهند. شما اغلب فکر می کنید: “دموکراسی برقرار است، اگرچه این موضوع ایده اصلی دموکراسی است.” متن این سخنرانی توجه شما را به خود جلب می کند:
***
ما روشی را برای انتخابات عادلانه در نظر می گیریم که در آن شرکت کنندگان باید وزن مساوی داشته باشند. بنابراین تصور این است که منصفانه است به این معنا که رای من برابر با رای شخص مورد علاقه من است که یک فرد با نفوذ در دولت یا شخصی است که بسیار ثروتمند است.
ما هزینه پرداختی برای روشن شدن این موضوع را درک می کنیم. زیرا می دانیم در کشورهایی با سیستم اشرافی مانند انگلستان، ثروتمندان از جمله زمین داران حق رای داشتند. و کسانی که از ثروت کشور و غیره محروم بودند حق رای نداشتند. بنابراین رای مساوی من به رای یک شخصیت قدرتمند اقتصادی یا سیاسی منصفانه و عادلانه است.
اما این نوعی ایده دموکراسی است. اما اگر به دموکراسی به عنوان یک فرهنگ نگاه کنیم، دیگر تنها روش تصمیم گیری نیست. بلکه در مورد این سوال است که یک فرهنگ دموکراتیک باید چه ویژگی هایی داشته باشد تا انعکاسی و منصفانه تلقی شود. نکته این است که در فرهنگ دموکراتیک ما انواع ارزش هایی داریم که معتقدیم دموکراسی را بهبود می بخشد و برای آن مقوله فرهنگ بسیار مهم است. یکی این ارزش ها شامل ارزش حقوق بشر و پذیرش آنها می شود. به خصوص اگر در تعریف دموکراسی آن را در نظر بگیریم.
همچنین می‌توان در این زمینه بحث انصاف، به‌ویژه حقوق اقلیت‌ها یا کسانی که توسط جامعه طرد، طرد یا تحت ستم قرار می‌گیرند و صدایشان کمتر در جامعه شنیده می‌شود، مهم است. . به ویژه تاکید می کند که در دموکراسی که می خواهیم به عنوان یک فرهنگ داشته باشیم، اگر می خواهیم دموکراسی عادلانه باشد، باید اساساً به آرای مردود توجه کنیم، حتی اگر اکثریت را در آرا پیدا نکنند. اما این وظیفه قانونگذار است که به آنها فرصت دهد تا صدای اعتراض خود را بلند کنند.
دکتر. حسین دباغ، محقق ایرانی و مدرس فلسفه در موسسه آموزش مداوم دانشگاه کمبریج
در اینجا باید به یک نکته مهم اشاره کنم: وقتی به دموکراسی فکر می کنیم، بد نیست که تفسیر جدیدتری ارائه دهیم، همان چیزی که من از آن دفاع می کنم. ممکن است نوع متفاوتی باشد یا نباشد، با درجاتی از دموکراسی محبوب تر یا عادلانه تر. اما این نیز چیزی است که ارتباط نزدیکی با بحث دوقطبی ما دارد.
یکی یکی از انتقادات به دموکراسی این است که ما شاهد شکاف در جوامع هستیم. در هر قانون و هر رأیی بین چند حزب و نامزدها تفاوت وجود دارد. این اختلاف در یک دموکراسی طبیعی است. و باز هم ممکن است عده ای در اقلیت باشند و صدایشان در نیاید.
نوعی از دموکراسی که قابل دفاع‌تر، بهتر، منصفانه‌تر یا عادلانه‌تر است این است که مشارکت صرفاً مبتنی بر تبعیت از اکثریت و رای نیست و دیدگاه رأی‌دهندگان نسبت به دموکراسی یک دیدگاه منعکس شده است. زیرا رأی و رأی یا بحث شما در شکل گیری فرهنگ دموکراتیک بسیار مهم است. بنابراین دولت باید زمینه را برای گفتگو و گفتگوی شهروندان با یکدیگر فراهم کند. در این بحث فکری مطرح می شود. و با در نظر گرفتن این موضوع می توان به نتیجه معقولتر یا منصفانه تری دست یافت.
در این شرایط دولت باید به کسانی که صدایشان در جامعه کمتر شنیده می شود امتیاز بیشتری بدهد. به احتمال زیاد، این نوع دموکراسی دموکراسی عادلانه تری است. اولاً عاقلانه تر و معقول تر است زیرا مردم از طریق بحث و گفتگو به نتیجه می رسند و ثانیاً منصفانه تر است زیرا کسانی که معمولاً صدایشان کمتر شنیده می شود اکنون از طریق برنامه، بستر و ظرفیت های ایجاد شده صدای شما در گفتگو قرار می گیرند. بیشتر شنیده خواهد شد.
در میانه گفتگوی اقلیت و اکثریت، نوعی دوستی شکل می گیرد، حتی اگر مخالف یکدیگر باشند. اما نفس آونگ و نفس این گفتگو برای این نوع دموکراسی بسیار فضیلت محور است.
بیشتر بخوانید:
توسعه سیاسی و فرهنگ نهادی حزب
بیماری مهلک ایرانیان از زمان امیرکبیر تا امروز / ریشه دیکتاتوری و دموکراسی در ایران / چرا توسعه دهندگان یکدیگر را تحمل نمی کنند
سید جواد طباطبایی: ما کاملاً گم شده ایم / ایران موضوع دانشگاه های ما نیست / ما هیچ فکر تمام شده و روشنی نداریم
چرا دولت در ایران قادر به حل مشکلات نیست؟
216216