روزنامه Etemad در گزارشی نوشت ؛
بحران آب در تهران مخصوصاً در زمستان ؛ کاهش بارش و ذخایر آب، یکی این یکی از چالش های جدی زیست محیطی و اجتماعی کشور است. این بحران به دلیل ترکیبی از عوامل طبیعی (کاهش بارش ، تغییر آب و هوا) و افراد (مدیریت ناکارآمد ، مصرف غیر ضروری و غلظت جمعیت در مناطق خشک کشور) است. برف و باران در زمستان در منطقه مرکزی آلبز (منبع اصلی تأمین آب در تهران) بسیار کمتر از میانگین بلند مدت بود. بازتاب از ابتدا مهر 1 تا 2 اسفند در استان تهران 2 میلی متر و 2 میلی متر در استان آلبز بود که در سال گذشته 5 ٪ کاهش یافت. کاهش ذخیره سازی برف در ارتفاعات Alborz (مهمترین منبع آب شیرین برای فصل گرم) نگرانی ها را محکم کرده است.
جریان اصلی آبرسانی در تهران مانند Jajrood ، Lar و Latian در معرض کاهش قرار می گیرند. حجم بارهای تهران (لار ، لاتی ، ماملو و طالگان) به کمتر از 40 ٪ از ظرفیت رسیده است. کاهش شدید سطح آبهای زیرزمینی (کاهش سالانه سطح در حدود تهران) و کاهش زمین (از 2 تا 5 سانتی متر در سال در برخی مناطق جنوب غربی تهران) عواقب بحران آب در اطراف تهران است. تهران هر روز حدود 2 میلیون متر مکعب آب مصرف می کند که بیشتر آنها از منابع زیرزمینی تهیه می شود. 30 ٪ از آب شهرداری به دلیل نشت شبکه های فرسوده هدر می رود. کشاورزی ناکارآمد در اطراف تهران فشار بیشتری بر منابع آب نشان می دهد. کاهش بارش بارش برف و افزایش درجه حرارت در آبرز ، ذوب شدن زود هنگام برف و کاهش هادی های آب زیرزمینی ، با مدیریت ناپایدار ، مته های چشمه غیر مجاز (بیش از 6000 چشمه غیر مجاز) در استان ترهین مانند هندوانه و سافلر در اطراف مناطق کم آب در مناطق آب کم آب و آب موجود در آب و آب موجود در آب و آب است.
توسعه سیستم های بازیافت فاضلاب شهرداری برای استفاده در صنعت و کشاورزی (در حال حاضر تنها 10 ٪ از فاضلاب در تهران بازیافت می شود) ، با تغییر آب و هوا درختان مقاوم در دامنه های Alborz برای بهبود چرخه آب و کاهش فرسایش به برنامه های بین المللی برای کاهش انتشار گازهای رشد. آب تهران است. خشکسالی بحرانی در کوههای آلبز موضوعی پیچیده است که مبتنی بر روندهای طولانی مدت آب و هوایی و چالش های مدیریت آب است. بارش در بهمن وت اسفند ۲۰۱۴ می تواند تسکین کوتاه مدت را ارائه دهد. بارش برف در Alborz در بهمن وت اسفند یک مخزن طبیعی ارائه می دهد که به تدریج ذوب می شود.
البته این بار محدود بود. دورر به دلیل عدم بارندگی است. یک فصل مرطوب نمی تواند آب های زیرزمینی زیرزمینی یا مخازن عمیقاً تخلیه شده را فعال کند. در هوای نامنظم ، به دلیل تغییرات آب و هوا ، بارندگی به طور منظم و منظم تکرار نمی شود. تنظیم استراتژی هایی مانند محصولات مقاوم در برابر خشکسالی و قبل از سیستم های آلپ از اهمیت اساسی برای شرایط طوفان برخوردار است. خشکسالی در منطقه آلبرت به تدریج در 5 سال گذشته به سطح پیشرفته تری (هیدرولوژیکی و اجتماعی) رسیده است. این فرایند به دلیل ترکیبی از کاهش بارش ، افزایش دما ، تصفیه ناپایدار منابع آب و فشار انسان است. خشکسالی هواشناسی در سالهای 1 تا 2 با کاهش برف و باران بیش از میانگین طولانی مدت بارش برف در کوههای آلبورز (منبع اصلی آبزی پروری و رودخانه ها).
میانگین بارندگی سالانه در مرکز آلبز از حدود 2 میلی متر به کمتر از 2 میلی متر در دهه 1980 در دهه 1980 افزایش یافت. تغییرات آب و هوا (گرم شدن کره زمین) و تغییر در الگوهای جوی مانند ضعف سیستم بارش میانی دلایل این کاهش بود. نمادهای خشکسالی کشاورزی به تدریج ظاهر شد. کاهش رطوبت خاک و استرس آب برای کشاورزی و پوشش گیاهی علائم این بیماری ها است و کاهش برف و باران باعث کمبود آب برای کشاورزی بر روی عاشقانه های Alborz (مانند Varamin و Shahriar) می شود. عواقب کاهش بازده کشاورزی و افزایش استفاده از آبهای زیرزمینی (چاه عمیق) برای جبران کم آبی بدن ، عواقب این شرایط بود. نتایج بیشتر در سطوح اطراف Alborz (2 تا 5 سانتی متر در سال) و مقدار نمک پایه به دلیل برداشت غیر ضروری مدیران آب زیرزمینی پریشان شد.
در برخی مناطق ، خشکسالی هیدرولوژیکی با کاهش کاهش پایدار در منابع آب و منابع آب زیرزمینی و کاهش آب در رودخانه های اصلی Alborz در 40 تا 50 درصد کاهش یافته است. از طرف دیگر ، نشانه های خشکسالی اقتصادی -اقتصادی (افرادی که توسط انسان تولید می شود) با کمبود آب برای نیازهای اساسی جامعه (نوشیدن ، صنعت ، کشاورزی) ، کاهش مکرر آب شهری در شهرهای بزرگ مانند تهران و کرج ، مهاجرت روستائیان از مناطق آلپ خشک تا جستجوی بیرونی Tehran ، در اطراف Tehr.
آیا تغییرات آب و هوا در سفت شدن خشکسالی است؟
گرمایش هوا: دمای 1.5 تا 2 درجه Alborz در 5 سال گذشته منجر به کاهش ذخیره برف و تبخیر بیشتر آب و تغییر در الگوی باران و تبادل برف از طریق باران شده است. از 1 تا 2 ، 5 سال با بارندگی عادی در آلبرت. منطقه Alborz و Tehran در حال حاضر باید در بخش هایی با نمادهایی با نمادها و خشکسالی اقتصادی و اجتماعی با تجزیه و تحلیل سطح و منابع آب زیرزمینی و بحران آب به یک چالش اقتصادی و اجتماعی تبدیل شوند.
بدون اقدامات فوری (به عنوان مثال تغذیه آب زیرزمینی مصنوعی ، اصلاح الگوی کشت و کاهش مصرف) ، این منطقه به سمت خشکسالی زیست محیطی (تخریب اکوسیستم) منتقل می شود. در طی روند فعلی ، سد آلبز و منطقه اطراف تهران می توانند در دهه آینده به “منطقه هالبرید” تبدیل شوند که نیاز به چندین دهه تلاش و سرمایه گذاری دارد.
2727