میزان مرگ و میر ناشی از تب دنگی کم است، حدود 1٪، اما دردهای استخوانی شدیدی وجود دارد که کشنده است و باعث می شود بیمار روی زمین بیفتد.
تشخیص تب دنگی می تواند دشوار باشد زیرا علائم و نشانه های تب دنگی را می توان به راحتی با علائم و نشانه های بیماری های دیگر مانند چیکونگونیا، ویروس زیکا، مالاریا و تب حصبه اشتباه گرفت. علائم این بیماری سردرد، کمردرد و کمردرد، اغلب تب شدید و در برخی موارد خارش و بثورات در نقاط مختلف بدن است.
تب دنگی ممکن است در تعداد کمی از بیماران رخ دهد یکی خطرناک و کشنده می شود. نوع اول تب خونریزی دهنده دنگی است که باعث خونریزی، ترشح مایع از رگ های خونی و کاهش پلاکت خون می شود. نوع دوم سندرم شوک دنگی که باعث افت شدید فشار خون می شود.
هنگامی که این تب رخ می دهد و به پزشک مراجعه می کنید، احتمالاً در مورد سابقه پزشکی و سابقه سفر شما سوال خواهد کرد. حتماً سفرهای بین‌المللی خود را با جزئیات توصیف کنید، از جمله کشورها و تاریخ‌هایی که بازدید کرده‌اید، و همچنین هرگونه تماسی که ممکن است با پشه‌ها داشته باشید. پزشک همچنین ممکن است نمونه خون بگیرد تا در آزمایشگاه آزمایش شود تا ببیند آیا شواهدی از عفونت وجود دارد یا خیر. یکی از نظر ویروس دنگی آزمایش شوید. هیچ درمان خاصی برای تب دانگ وجود ندارد.
هنگام بهبودی از تب دنگی، مایعات زیادی بنوشید. اگر هر یک از علائم و نشانه های کم آبی را داشتید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. این علائم کم آبی بدن عبارتند از:
کاهش ادرار
اشک کم یا بدون اشک
خشکی دهان یا لب
خواب آلودگی یا گیجی
اندام سرد یا بسیار گرم
استامینوفن بدون نسخه (تیلنول) می تواند به کاهش درد عضلانی و تب کمک کند. با این حال، اگر تب دنگی دارید، باید از داروهای مسکن دیگر مانند آسپرین، ایبوپروفن، موترین IB و ناپروکسن سدیم خودداری کنید. این مسکن ها ممکن است خطر عوارض خونریزی ناشی از تب دنگی را افزایش دهند.
اگر دنگی شدید دارید، به مراقبت های زیر نیاز دارید:
مراقبت های بیمارستانی
جایگزینی مایع و الکترولیت داخل وریدی.
پایش فشار خون
انتقال خون برای جایگزینی خون از دست رفته
اهمیت تعیین اولویت ها هنگام مراجعه به پزشک
برای مقابله با تب دنگی باید با پزشک متخصص بیماری های عفونی مشورت کنید. قرارهای ملاقات با پزشک ممکن است کوتاه باشد، بنابراین بهتر است برای قرار ملاقات خود آماده باشید. در این بخش از مقاله ما اطلاعاتی را پوشش می دهیم که به شما کمک می کند برای یک جلسه کوتاه با پزشک خود آماده شوید و سوالات خود را به طور کامل بپرسید. علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که به نظر نامرتبط به نظر می رسند، یادداشت کنید.
اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید. تاریخچه سفرهای بین المللی خود را فهرست کنید، از جمله تاریخ ها و کشورهایی که به آنها سفر کرده اید و داروهایی که در طول سفر مصرف کرده اید. سوابق واکسیناسیون خود را همراه داشته باشید، از جمله واکسیناسیون قبل از سفر.
لیستی از تمام داروهای خود تهیه کنید. هر ویتامین یا مکملی را که به طور مرتب مصرف می کنید، اضافه کنید. سوالاتی را که می خواهید از پزشک بپرسید و به ذهنتان می رسد یادداشت کنید. تهیه فهرستی از سوالات می تواند به شما کمک کند از زمانی که با پزشک خود می گذرانید بهترین استفاده را ببرید. وقتی زمان تمام شد، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید.
برای تب دنگی، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:
محتمل ترین علت علائم من چیست؟
به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
چه درمان هایی در دسترس هستند؟
چقدر طول می کشد تا حالم بهتر شود؟
آیا این بیماری عوارض طولانی مدتی دارد؟