در ادامه با شما در مورد بیش فعالی صحبت می کنیم.
اختلال کمبود توجه و بیش فعالی یا «ADHD» یکی از اختلالات شایعی است که باعث عدم تمرکز در بیماران خود می شود و با فعالیت زیاد خود را نشان می دهد. البته، ADHD برچسبی نیست که بتوانید برای هر کودک زنده ای اعمال کنید و مهمتر از آن، اختلالی نیست که فقط کودکان را تحت تاثیر قرار دهد.
به گزارش همشهری، بررسی ها نشان می دهد که حدود پنج درصد از بزرگسالان نیز با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند، اما عدم آشنایی آنها با این اختلال، آنها را وادار به انجام هیچ کاری برای درمان آن می کند. ناآشنایی ما با اختلال شایع بیش فعالی و کمبود تمرکز بهانه نگارش این مقاله شد. شاید پس از مطالعه این مقاله بتوانید به وضعیت خود و اطرافیانتان توجه بیشتری داشته باشید و در صورت نیاز به کمک متخصصان بتوانید قبل از اینکه دیر نشده است این مشکل را برطرف کنید،
از دوران کودکی خود چه می دانید؟
هر بزرگسالی که از ADHD رنج می برد از دوران کودکی با این مشکل دست به گریبان بوده است. اما این عارضه در دوران کودکی تشخیص داده نشد و تلاشی برای درمان آن صورت نگرفت.
گفته می شود 60 درصد کودکان مبتلا به این بیماری به موقع درمان نمی شوند و تا بزرگسالی دچار بیش فعالی و کمبود توجه خواهند شد.
طبق بررسی های انجام شده، از نظر آماری این مشکل تفاوتی بین زن و مرد وجود ندارد و هر دو گروه به یک اندازه در معرض خطر هستند.
آیا شما هم بیش فعال هستید؟
تصور غلطی که افراد در مورد بیش فعالی دارند و درک آن به عنوان بیش فعالی باعث شده است که بسیاری از افراد به مرور زمان این مشکل را تشخیص ندهند.
اگر این علائم را به طور مکرر تجربه می کنید، باید شک کنید که بیش فعال هستید.
آیا پیمایش برای شما دشوار است و اغلب هنگام جستجوی آدرس گم می شوید؟
آیا در به خاطر سپردن اطلاعات مشکل دارید و بسیار فراموشکار هستید؟
آیا در تمرکز مشکل دارید و نمی توانید کاری را با تمرکز کامل در مدت زمان کوتاه انجام دهید؟
آیا نمی توانید کار خود را سازماندهی کنید و بسیاری از مردم فکر می کنند شما فردی شلخته هستید؟
آیا کار را به موقع تمام نمی کنید؟
آیا شما بی توجه هستید و به جزئیات توجه نمی کنید؟ به عبارت دیگر، به ریزهکاری ها توجه نمی کنید؟
آیا از شغل خود لذت نمی برید یا در محیط کاری خود با مشکلات زیادی مواجه هستید؟ آیا بسیاری از مردم فکر می کنند که شما ناسازگار هستید و کار کردن با شما دشوار است؟
اگر چنین مشکلاتی باعث ایجاد مشکلات جدی در خانه، محل کار یا دانشگاه شده است، تنها با مراجعه به روانپزشک و درمان بیش فعالی و کمبود توجه می توانید به عوارض ناشی از ADHD پایان دهید.
تحقیقات نشان می دهد که بزرگسالانی که از این اختلال رنج می برند بیشتر در معرض مشکلات زناشویی هستند و ممکن است ازدواج ها و طلاق های متعدد را در سوابق عاطفی خود ثبت کنند.
چطور هستید؟
افراد مبتلا به ADHD فقط از عدم تمرکز و بیش فعالی رنج نمی برند.
آنها همچنین با مشکلات مختلف دیگری نیز رو به رو می شوند که در ادامه بیان می کینم. البته به یاد داشته باشید که برای ابتلا به این بیماری لازم نیست تمام مشکلات ذکر شده در زیر را تجربه کنید.
هیچ دو بیمار مبتلا به بیش فعالی شبیه هم نیستند، بنابراین اگر بسیاری از این مشکلات را در خود می بینید، در مورد احتمال ابتلا به اختلال بیش فعالی با یک متخصص مشورت کنید.
به یاد داشته باشید که اگرچه این اختلال در برخی موارد به مرور زمان بهبود می یابد، اما در اغلب موارد بدون درمان جدی و تحت نظر پزشک متخصص قابل درمان نیست.
بنابراین، اگر با این مشکلات مواجه هستید، اجازه ندهید زمان وضعیت شما را بدتر کند و تصمیم جدی بگیرید تا در اسرع وقت مشکل خود را حل کنید.
اضطراب
خستگی مزمن
همیشه دیر و فراموشکار
افسردگی
مشکل در تمرکز حین مطالعه
ناتوانی در کنترل خشم
مشکلات تجاری
تحریک پذیری و زود عصبی شدن
عزت نفس پایین
نوسانات خلقی
توانایی کم در سازماندهی وظایف مختلف
به تاخیر انداختن کارها
اعتیاد یا سوء مصرف مواد
چه کار باید بکنیم
خلاص شدن از شر اختلالی که سال هاست تجربه می کنید کار آسانی نیست. اما بد نیست بدانید که متخصصان می توانند با این روش ها به شما کمک کنند و توانایی شما را برای حل مشکل افزایش دهند.
درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری(Cognitive Behavioral Therapy)، که در آن روانشناس بر روی افکار و ناکارآمدی های شما کار می کند، به افزایش اعتماد به نفس شما کمک می کند و توانایی شما را برای غلبه بر بحران افزایش می دهد.
تمرینات تمدد اعصاب و مدیریت استرس و تمرینات تمدد اعصاب می تواند اضطراب شما را کاهش دهد.
مشاوره شغلی برای کاهش مشکلات شما
در محیط کار کمک می کند و راه حل های موثری را برای افزایش سازگاری شما در محیط کار به شما معرفی می کند.
خانواده درمانی و شرکت در جلسات با اعضای خانواده به درمانگر این امکان را می دهد که از علائمی که در دوران کودکی شما وجود دارد و نشان می دهد که شما این مشکل را دارید آگاه شده و تصمیمات بهتری برای درمان مشکل شما اتخاذ کند. مطمئن شوید که این جلسات را دست خالی ترک نکنید.
داروهای درمانی علائمی را که شما را آزار می دهند و شما را از تمرکز باز می دارند یا مضطرب و تحریک پذیر می کنند، تسکین می دهند.