آلیس مونرو، نویسنده کانادایی برنده جایزه نوبل ادبیات درگذشت

آلیس مونرو، نویسنده کانادایی برنده جایزه نوبل ادبیات و لقب «چخوف کانادا» برای داستان‌های کوتاهش در سن ۹۲ سالگی درگذشت.

خبر درگذشت این برنده جایزه نوبل ادبیات توسط سردبیر وی روز سه شنبه بیست و پنجم میلادی اعلام شد. اردیبهشت ماه اعلام کرد.

آلیس مونرو که در روستایی انتاریو به دنیا آمد و بزرگ شد، از این محیط الهام گرفت و در آثارش به شدت بر شکنندگی و آسیب پذیری شرایط انسانی تمرکز کرد.

او در سال 2013 جایزه نوبل ادبیات و در سال 2009 جایزه بوکر را دریافت کرد.

این نویسنده مشهور در سال های اخیر از بیماری زوال عقل رنج می برد.

دوست قدیمی اش دیوید استینز و آلیس مونرو، دبرا تریزمن، سردبیرش به خبرگزاری فرانسه گفتند که او دوشنبه شب درگذشت. روزنامه های کانادایی نیز به نقل از خانواده خانم مونرو نوشتند که او در خانه سالمندان در انتاریو درگذشت.

آلیس مونرو در 10 ژوئیه 1931 به دنیا آمد. پدرش دام و طیور پرورش می داد و مادرش معلم مدرسه ای در شهر کوچکی در انتاریو بود.

در یکی او در مصاحبه هایش گفته بود که در 11 سالگی تصمیم گرفت که نویسنده شود و هرگز در بازتاب آنلاین این حرفه تردید نکرد.

پمونرو در این مصاحبه افزود: «شاید چون استعداد دیگری نداشتم، موفق به نوشتن شدم، من واقعاً روشنفکر نیستم، در کارهای خانه عادی بودم، کار دیگری داشتم. نبود کاری که من واقعاً دوست دارم انجام دهم. بنابراین برخلاف بسیاری از مردم، هیچ چیز دیگری در زندگی من تداخل نداشت. هر بار که به آن فکر می کنم، مانند جادو است.

اولین داستان آلیس مونرو، “ابعاد یک سایه” در سال 1950 زمانی که او در دانشگاه وسترن تورنتو دانشجو بود منتشر شد.

مونرو سه بار جایزه ادبی فرماندار کل را دریافت کرد. در سال 1967 برای داستان «رقص سایه شاد»، در سال 1978 برای داستان «فکر می کنی کی هستی» و در سال 1986 برای داستان «پیشرفت عشق».

علاوه بر این، او برنده عالی ترین جایزه ادبی کانادا است.

داستان های کوتاه او به طور مرتب در نشریات معتبر و مهمی مانند نیویورکر و آتلانتیک منتشر می شد و آخرین مجموعه داستان کوتاه او با عنوان «زندگی عزیز» در سال 2012 منتشر شد.

منتقدان این ویژگی آثار آلیس مونرو را ستوده‌اند که بدون «شرم‌انگیختن» مردان درباره زنان و زنان می‌نوشت.

او را به خاطر مضامین داستان‌ها و سبک نوشتاری‌اش، از جمله تکیه بر روایت برای توضیح وقایع داستان، با آنتون چخوف مقایسه کردند.

برای اولین بار سینتیا اوزیک، داستان نویس روسی-آمریکایی، از روی محبت و به یاد آنتون چخوف، نویسنده مشهور روس قرن نوزدهم میلادی، آلیس مونرو را «چخوف ما» لقب داد و این لقب رایج شد.

در کانادا به او می گفتند «چخوف خودمان».