بهترین: شاید یکی یکی از معدود تفریحات عصر کنونی که تا حدودی حفظ شده، عادت «دورهمی» است. برخی از دوستان، آشنایان یا اعضای خانواده به بهانه تعطیلات یکی دو روز از تعطیلات آخر هفته تصمیم می گیرند در یکی از باغ ها یا ویلاهای شخصی خود (در صورت داشتن آنها) ملاقات کنند.
خوب، همه ما شرایط اقتصادی این روزها را می دانیم. اینکه غذا به قدری باد شده است که احتمالا حتی با یک شب پذیرایی هم مبلغ قابل توجهی متحمل می شود. در همین حال کاربری به نام الیزابت سوال جالبی را مطرح کرد:
“یکی یکی از آشنایان شما ویلا دارد و از شما دعوت کرده تا آخر هفته را با هم بگذرانید. قبل از رفتن با شما تماس می گیرد که سهم گوشت و مرغ و میوه خود را بیاورید. در آن لحظه چه احساسی دارید؟ آیا فکر می کنید او چیزی معقول و منصفانه گفته است یا نه؟»
این سوال توسط برخی از کاربران مورد بحث قرار گرفته است. آیا این رفتار میزبان منطقی است یا خیر؟ ببینید کاربران چه گفته اند.
مسعود نوشت: در این شرایط اقتصادی بسیار منطقی است، اما بستگی به نحوه بیان آن دارد. ما به مهمانی یکی از دوستان در پشت بام گاردن دعوت شده بودیم و همه چیز با غذاهای نسبتاً گران قیمت بسیار خوب و جذاب بود. روز بعد از مهمانی گروهی تشکیل داد و شماره کارت به آنها داد تا بدانند هر نفر چقدر خرج کرده است.
سارا اما نظر دیگری دارد: اسمش روشه داویتی است! یعنی دعوتی برای مهمان شدن در آنجا. اصولاً افراد مختلفی برای این نوع سفرها تصمیم می گیرند. اینکه هرکس قمقمه خودش را می آورد، در کمپ تازگی ندارد، مخصوصاً در سن ما. یکی می گوید فلان را می آورم، فلان می کنم و…
گفتن: هر وقت دعوت شدم اول میپرسم چی بیارم. چه کسی را دعوت می کنم برای من مهم است. من می گویم این و آن را می گیرم، تو هر چه می خواهی ببر. یا فقط، شما چیزهای خاصی را با من می خواهید یا چیزهای خاصی را با شما یا برعکس، هر کدام از آنها به شما می آید. من همیشه گزینه می دهم! به نظر من دنگ زیبا نیست.
آناهیتا: حالا این طرف ماجرا را ببینید: بچه ها ما یک ویلا داریم و هر آخر هفته یک گروه از دوستان یا فامیل در آنجا داریم و همه آنها مهمان محسوب می شوند و باید هر هفته میزبان آنها باشیم. به نظر شما زشت است که من آنها را دنگ صدا کنم؟
فرزین: آخر هفته یعنی 2 تا 3 روز، حتی اگر حفظ شود، فرد باید در نظر داشته باشد که فردی که او را دعوت کرده در پایان به او یک وعده غذایی می دهد. اینکه یک نفر بخواهد چندین وعده حزبی بدهد، وضعیت اقتصادی جدی نیست. احتمالا به تجربه خودم گفتم اگر خواستند از خانه بیاورند.
بنیامین: راستش را بخواهید، هر بار که می خواهم به جایی بروم، به این فکر می کنم که آیا به چیزی نیاز دارم یا شما چیزی دارید که باید تهیه کنم؟ زیرا هر چقدر هم که آدم سخاوتمند و گشاده روی باشد، باز هم احساس می کند که باید بار و بار دیگران را کم کند.
فریناز: برای من عجیب تر این است که صاحب ویلا گوشت مهمان ندارد. چه زمانی یکی دعوتش می کنند و می گویند برای ناهار بیا، وقتی می گویند بیا با هم باشیم یعنی هر کدام سهم خود را دارند و با توجه به اینکه ویلا هزینه نگهداری دارد. مثلاً برای شما چای و شکر را در بشقاب و … سرو می کنند. به نظر من باید سهم صاحب ویلا را پرداخت کنیم.
و مهدیس: همیشه می پرسیم چه چیزی باید بیاوریم؟ طرف یا همه چیز را می گوید یا چیزی می گوید.
منبع:برترینها