آشنایی با رئیس مقتول واگنر/پریگوژین، سرآشپز معروف پوتین چگونه به قدرت رسید؟

به گزارش پی ام آپ، یوگنی پریگوژین در لنینگراد به دنیا آمد. جایی که در جوانی دستگیر و به سرقت مسلحانه و قاچاق متهم شد. از آنجایی که وی در زمان دادگاه خردسال بود، تنها به 9 سال زندان محکوم شد.

این نوجوان زندانی در سال 1990، زمانی که اتحاد جماهیر شوروی تحت رهبری میخائیل گورباچف، آشفتگی اصلاحات “گلاسنوست” و “پرسترویکا” را تجربه کرد، آزادی خود را بازیافت. پس از آزادی از زندان، با شوهر دوم مادرش رستوران های هات داگ افتتاح کرد و برای خودش وارد تجارت شد. خودش همیشه این بار را یک تجربه موفق توصیف می کرد.

به نظر می رسد اولین تماس و آشنایی نزدیک وی با ولادیمیر پوتین به عنوان یک کارآفرین در دهه 90 میلادی صورت گرفت، زمانی که پوتین پس از سال ها کار در سرویس اطلاعاتی مخفی شوروی، فعالیت سیاسی خود را در تالار شهر سن پترزبورگ آغاز کرد.

رستوران های زنجیره ای مجللی که یوگنی پریگوژین در سن پترزبورگ افتتاح کرد، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به محل ملاقات قدرتمندان و نخبگان این شهر بزرگ و با نفوذ روسیه تبدیل شد. او کار تجاری در بخش مواد غذایی را گسترش داد تا قراردادهای غذا و پذیرایی را برای مدارس، بیمارستان ها، زندان ها و رویدادهای مهم شامل شود و سرانجام کرملین درگیر قراردادهای پذیرایی برای اقامتگاه رهبری روسیه و رئیس جمهور شد. نام مستعار «آشپز پوتین» یادگار آن قراردادهای آن دوره است، در حالی که خودش اخیراً گفته است که هرگز آشپزی نکرده است و درست تر است که او را «قصاب پوتین» خطاب کنیم.

هنگامی که رهبران جهان به کرملین دعوت شدند، ضیافت ها در کاخ سرخ بر اساس قراردادی با شرکت پریگوژین برگزار شد. قرارداد او در سال 2012 با وزارت دفاع روسیه برای تهیه غذا و پذیرایی برای ارتش کشورش درآمد زیادی برای او به همراه داشت. اما زمانی که سرگئی شویگو، دوست وفادار پوتین، به وزارت دفاع منصوب شد، قرارداد پر سود پریگوژین ناگهان به پایان رسید. گفته می شود یکی از دلایل کینه توزی پریگوژین از شویگو که همچنان وزیر دفاع است، تصمیم وزارت دفاع برای بستن پرونده قرارداد با شرکت پریگوژین بوده است.

اگرچه کاملاً مشخص نیست که پریگوژین دقیقاً چه زمانی وارد عرصه تجارت امنیتی و نظامی شد، برخی ناظران معتقدند که جنگ داخلی سوریه آغاز این تغییر جهت برای پریگوژین بود. اما زمانی که در سال 2014 قیام عوامل مورد حمایت روسیه در شرق اوکراین آغاز شد، نام گروه “واگنر” برای اولین بار به عنوان یک شرکت مزدور با اهداف امنیتی و نظامی مطرح شد. تنها هشت سال بعد، در سال 2022، پریگوژین اعتراف کرد که نه تنها یکی از سرمایه گذاران شرکت “واگنر” بلکه مالک آن است.

دو سال پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که منجر به ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید شد، وزارت دادگستری آمریکا حکم بازداشت یوگنی پریگوژین و 13 روس دیگر را به دلیل تلاش برای مداخله در انتخابات آن کشور صادر کرد. اگرچه بحث های داخلی در آمریکا بر این نکته تأکید داشت که انتشار هدفمند شرکت های پریگوژین تأثیر بسیار کمی بر انتخابات آمریکا داشته است، اما این برای تقویت جایگاه پریگوژین کافی بود. او به عنوان یکی از الیگارش های روسیه قبلاً در حلقه قدرت مسکو قرار داشت.

زمانی که ولادیمیر پوتین دستور “عملیات ویژه” علیه اوکراین را صادر کرد، کرملین به همراه فرماندهی عالی روسیه بر این باور بودند که تهاجم به زودی به تسلیم اوکراین منجر خواهد شد. شاید هشت سال پیش روسیه می توانست به راحتی شبه جزیره کریمه را از دست اوکراین بگیرد.

اما این بار اهداف روسیه محقق نشد و عمق مشکلات ارتش روسیه در صحنه منعکس شد. در اینجا نیروهای «واگنر» ابتدا در محاصره ماریوپل، سپس در جنگ‌های شهری سیویرونتسک، لیسیچانسک و در نهایت برای ماه‌های طولانی در شهر استراتژیک باخموت وارد کارزار شدند و به نیروی پیشتاز و موفق‌تر از ارتش ترکیبی روسیه تبدیل شدند. .

در حالی که او و ده ها هزار سربازش در خط مقدم بودند، پریگوژین شروع به استخدام مزدوران بیشتری کرد. بدین منظور، زندانیان را با این شرط که پس از آزادی به جبهه بروند، پشت میله های طرف قرارداد روسیه قرار داد.

هر چه بیشتر طول کشید تا اهداف نظامی روسیه در جبهه های اوکراین محقق شود، پریگوژین بیشتر جرات کرد انتقاد از وزیر دفاع و رئیس ستاد ارتش روسیه را به توهین تبدیل کند. او پوتین را تشویق کرد که بسیج عمومی را در جبهه اعلام کند. او که هزاران نیروی خود و ده ها هزار سرباز خود را در جبهه باخموت از دست داده بود، صدای اعتراض و انتقاد خود را از فرماندهان نظامی روسیه بلند کرد و مدعی شد که آنها «عمداً» در تامین سلاح به او کوتاهی کردند.

چرا پریگوژین معروف شد؟

صورت زخمی پریگوژین، سر تراشیده شده، دندان های ناهموار و نحوه صحبت کردن بسیار معروف است. نظرسنجی ها نشان می دهد که او پس از پوتین، نخست وزیر میخائیل میشوستین، سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه و سرگئی شویگو وزیر دفاع، پنجمین چهره محبوب روسیه است.

در بحبوحه جنگ اوکراین، پریگوژین گفت که پس از از دست دادن ده ها هزار سرباز در شرق اوکراین، گروه واگنر باید افراد بیشتری را استخدام کند و “به ارتشی با ایدئولوژی تبدیل شود.” برخی از ناظران خارجی می گویند که تغییرات در رویکرد پرگوگین می تواند بخشی از برنامه کرملین برای انتقال قدرت در صورت فروپاشی باشد.

گروه واگنر؛ نسخه روسی “بلک واتر”

تا قبل از حمله روسیه به اوکراین در سال گذشته، هیچ ارتباط رسمی بین گروه واگنر و دولت روسیه وجود نداشت و کارکرد اصلی این گروه برای مسکو عمدتاً فراهم کردن زمینه مداخلات نظامی در کشورهای مختلف بدون ارتباط مستقیم با روسیه بود. دولت روسیه برای ایجاد دولت

مسکو نیز همواره ارتباط دولت روسیه با گروه واگنر را انکار کرده است و روسیه بدون اینکه مسئولیت اقدامات این گروه را بپذیرد، اهداف خود را در کشورهایی که شبه نظامیان واگنر در آن حضور داشتند دنبال کرده و بر نفوذ وی افزوده است.

دولت روسیه در ابتدا حتی وجود گروه واگنر را تکذیب کرد زیرا فعالیت پیمانکاران نظامی در این کشور غیرقانونی است.

فعالیت‌های گروه واگنر با همتایان آمریکایی آن‌ها مانند گروه «بلک واتر» که نامشان در زمان اشغال نظامی عراق به میان آمد، مقایسه شده است.

مانند بلک واتر، گروه واگنر نیز به نقض حقوق بشر متهم شده است. سازمان ملل متحد شبه نظامیان واگنر را به همکاری با نیروهای دولتی در جمهوری آفریقای مرکزی برای تجاوز به غیرنظامیان و غارت اموال آنها متهم کرده است.

سازمان ملل متحد نیز شبه نظامیان واگنر را به ارتکاب جنایات جنگی در لیبی متهم می کند.

واشنگتن از گروه واگنر به عنوان «معاونان وزارت دفاع روسیه» یاد کرد. پیش از این، شبه نظامیان گروه واگنر به صورت مشترک با نیروهای ویژه روسیه در اردوگاه مولیکینو در جنوب این کشور آموزش دیده بودند.

نام گروه واگنر از کجا آمده است؟

تاکنون وضعیت نامشخص گروه واگنر به عنوان چالشی برای قربانیان شبه نظامیان این گروه و همچنین برای دولت ها و نهادهای بین المللی تلقی می شده است که هیچ ابزاری برای پیگیری اتهامات علیه آنها نداشته اند.

تحقیقات نشان می دهد که حتی یک مجموعه به نام واگنر ثبت نشده است. گروه واگنر در واقع به شبکه ای از شرکت ها و گروه هایی اطلاق می شود که مزدوران را استخدام می کنند.

گفته می شود نام این شبکه از نام رمز یکی از فرماندهان آن در شرق اوکراین گرفته شده است. دیمیتری اوتکین که قبلاً به عنوان سرهنگ دوم در سرویس اطلاعاتی ارتش روسیه خدمت می کرد، در طول جنگ داخلی در شرق اوکراین از نام مستعار واگنر استفاده می کرد.

به گزارش رسانه های روسی، دیمیتری اوتکین به همراه یوگنی پریگوژین و معاون اولش، گالریا چیکالوف، جزو ده مسافری بودند که در سانحه سقوط هواپیمای مسافربری شخصی واگنر جان باختند.

دیمیتری اوتکین آخرین بار در سال 2016 در مراسم تجلیل از پرسنل نظامی روسیه در کاخ کرملین در انظار عمومی ظاهر شد.

تحقیقات گروه واگنر ممکن است برای روزنامه‌نگاران خطرناک باشد، زیرا گروهی از روزنامه‌نگاران روسی که در سال 2018 فعالیت‌های مزدوران روسی در آفریقای مرکزی را بررسی می‌کردند در یک حمله غافلگیرانه کشته شدند.

همچنین در همان سال روزنامه نگاری که در حال تحقیق درباره کشتار مزدوران واگنر در سوریه بود از بالکن آپارتمانش سقوط کرد و جان باخت.

سایر روزنامه نگارانی که سعی در تحقیق در مورد فعالیت های گروه واگنر داشتند یا مورد تهدید قرار گرفتند یا مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.

پایان رئیس واگنر

در 23 تا 24 ژوئن، پریگوژین، 62 ساله، قیام کوتاه مدتی را علیه فرماندهان نظامی روسیه رهبری کرد. پس از مقام هوانوردی روسیه در عصر چهارشنبه 1 شهریور یک کانال تلگرامی مرتبط با واگنر شامگاه چهارشنبه مرگ فرمانده این گروه را تایید کرد.

در تلگرام پخش کننده (منطقه خاکستری) مربوط به واگنر آمده است: «فرمانده گروه واگنر یک قهرمان روسی است. یک میهن پرست واقعی در میهن خود؛ یوگنی ویکتورویچ پریگوژین در نتیجه اقدامات خائنان به روسیه کشته شد.

پخش کننده افزود: “اما او حتی در جهنم بهترین خواهد بود، زنده باد روسیه.”

311311