دانشمندان بر این باورند که توده اولتیما تولی کمربند کویپر یک دنیای شکر است که رنگ مایل به قرمز آن را نیز توضیح می دهد.
به گزارش ایسنا، فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا در روز سال نو میلادی 2019 تصاویری از دورترین جسم فضایی کشف شده، جسمی به شکل آدم برفی به نام Ultima Thule ارسال کرد. یکی کمربند کویپر، که فراتر از مدار نپتون قرار دارد، بسیار یخ زده در نظر گرفته شد.
این تصاویر نشان داد که سطح این ساختار دو قسمتی به عرض 21 مایل (34 کیلومتر) قرمز زنگ زده است، رنگی مرموز که از آن زمان تاکنون دانشمندان را متحیر کرده است.
به گزارش اسپیس، در ابتدا، دانشمندان گفتند که تابش باد خورشیدی و پرتوهای کیهانی کهکشانی که به طور معمول سطح آن را بمباران می‌کنند، به نوعی یخ اولیه مانند متانول را به مولکول‌های آلی تبدیل کرده‌اند که رنگ قرمز از خود ساطع می‌کنند. با این حال، جزئیات در مورد نحوه عملکرد این فرآیند هنوز نامشخص است.
اما اکنون ممکن است پاسخی برای این سوال داشته باشیم. در آزمایشی که قرار گرفتن در معرض تشعشعات فضایی را شبیه سازی کرد، جرم فضایی نشان داد که سطح غنی از قند آن می تواند رنگ قرمز متمایز آن را توضیح دهد.
برای رسیدن به این نتیجه، دانشمندان به سرپرستی چائوجیانگ ژانگ از دانشگاه هاوایی، نمونه یخ زده متانول و مونوکسید کربن را در معرض الکترون های پرانرژی قرار دادند که نماینده پرتوهای کیهانی کهکشانی است که بر Ultima Thuli می بارد.
تشعشعات شبیه سازی شده باعث ایجاد یک سری واکنش های شیمیایی در یخ شد که منجر به تشکیل گروهی از مولکول های غنی از کربن به نام هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) شد که در جهان رایج هستند.
اما جالب اینجاست که روش‌های طیف‌سنجی نشان داد که یخ تزریق شده با تشعشع، گلوکز، اصلی‌ترین منبع قند خون و انرژی بدن را نیز تولید می‌کند. دانشمندان همچنین آلوز، قند موجود در میوه ها و آجیل و گلیسیرین را که اغلب به عنوان یک مرطوب کننده در صابون ها برای حفظ رطوبت در پوست استفاده می شود، شناسایی کردند.
به عبارت دیگر، Ultima Thuli احتمالا طعم شیرین و صابونی دارد.
دانشمندان گزارش دادند علاوه بر این، گلوکز و سایر قندها وقتی از فضا مشاهده می‌شوند قرمز به نظر می‌رسند. جهان های قند در کمربند کویپر ممکن است در اوایل تاریخ زمین بر سیاره ما تأثیر داشته باشد، مولکول های پری بیوتیک و آب را به سیاره ما منتقل می کند و در نتیجه مواد غذایی لازم برای بیومولکول های لازم برای ظهور حیات در حال ظهور را فراهم می کند.