هزاران نفر در جنوب کالیفرنیا بدون برق هستند و بسیاری دیگر در معرض خطر خاموشی احتیاطی برای جلوگیری از آتش سوزی های بیشتر هستند. اولین گام در ارزیابی مدیریت بلایا در طول آتش‌سوزی‌های ژانویه 2025 لس‌آنجلس، ارزیابی کامل خسارات ناشی از آتش‌سوزی، از جمله تعیین کمیت تعداد سازه‌های تخریب‌شده، تخمین خسارات اقتصادی و ارزیابی تأثیر بر محیط‌زیست آسیب‌دیده است.
بر اساس گزارش ها، بیش از ده هزار ساختمان در پنج روز از 7 تا 12 ژانویه 2025 تخریب شد که سطح قابل توجهی از تخریب را نشان می دهد. مدیریت موثر بلایا به شدت به هماهنگی بین مقامات مختلف بستگی دارد. آژانس‌های فدرال مانند FEMA و خدمات اضطراری محلی با یکدیگر همکاری می‌کنند تا به افراد و جوامع آسیب‌دیده کمک فوری ارائه دهند. برای درک اثربخشی واکنش، ارزیابی سطح ارتباط و هماهنگی این سازمان ها با تلاش های بحران ضروری است. یکی جنبه مهم دیگری که باید مورد ارزیابی قرار گیرد، تخصیص منابع در هنگام اطفای حریق است.
مشارکت جامعه نقش مهمی در ارزیابی مدیریت بلایا دارد. مشارکت جوامع محلی در تلاش‌های امدادی و برنامه‌ریزی بازیابی، اثربخشی استراتژی‌های مدیریت بلایا را نشان می‌دهد. آیا شهروندان به منابع حیاتی مانند سرپناه، غذا و کمک های پزشکی دسترسی داشتند؟ وضعیت بازار بیمه تاثیر بسزایی در نتایج بازیابی حوادث دارد. با توجه به افزایش پوشش بیمه ای مربوط به آتش سوزی های جنگلی، بسیاری از کالیفرنیایی ها با گزینه های پوشش بیمه محدودی مواجه شده اند.
ارزیابی مدیریت بلایا باید شامل تجزیه و تحلیل ابتکارات برنامه ریزی بلند مدت بازیابی آتش سوزی باشد. پایداری بازسازی به برنامه‌ریزی مؤثری بستگی دارد که نه تنها نیازهای فوری بلکه انعطاف‌پذیری آینده در برابر بلایای مشابه را نیز مورد توجه قرار می‌دهد.
مقامات فدرال و ایالتی یک چارچوب هماهنگی قوی برای مدیریت موثر بلایا دارند. این چارچوب معمولاً شامل همکاری بین آژانس هایی مانند FEMA در سطح فدرال و CAL FIRE کالیفرنیا و خدمات اضطراری محلی در سطح ایالت است. چارچوب ملی واکنش (NRF) چگونگی کار این آژانس ها را در هنگام بلایا و تضمین توزیع کارآمد منابع و کانال های ارتباطی باز توضیح می دهد.
سیستم فرماندهی حادثه (ICS) یک رویکرد استاندارد است که سازمان‌های فدرال، ایالتی و محلی برای مدیریت عملیات واکنش اضطراری از آن استفاده می‌کنند. در مورد آتش سوزی های لس آنجلس در ژانویه 2025، یک ICS برای بهینه سازی استقرار خدمات مختلف اضطراری فعال شد. این سیستم نقش ها و مسئولیت های روشنی را برای تصمیم گیری موثر و مدیریت منابع در مواقع بحران تعریف و امکان پذیر می کند.
هم اکنون مقامات فدرال و ایالتی در حال بسیج منابع بر اساس مقیاس فاجعه هستند. برای مثال، در هنگام آتش‌سوزی‌های جنگلی، CAL FIRE از FEMA منابع یا پرسنل اضافی برای مبارزه با آتش درخواست کرد. دولت فدرال تیم های تخصصی مانند تیم های جستجو و نجات شهری (USAR) یا تیم های مواد خطرناک (HAZMAT) را مستقر می کند. این بسیج تیم ها برای مدیریت تهدیدات آتش فوری حیاتی است.
ارتباط موثر در عملیات مدیریت بلایا بسیار مهم است. آژانس های فدرال و ایالتی در کمپین های اطلاع رسانی عمومی برای آموزش ساکنان در مورد روش های تخلیه، اقدامات ایمنی و منابع موجود همکاری می کنند. این کمپین‌ها از پلتفرم‌های مختلف، از جمله رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، بیانیه‌های مطبوعاتی و جلسات اجتماعی برای دسترسی به همه جمعیت‌های آسیب‌دیده استفاده می‌کنند.
از این چه درس هایی می توان گرفت؟
یکی یکی از کمبودهای کلیدی که در آتش سوزی های ژانویه 2025 مشاهده شد، عدم آمادگی و برنامه ریزی کافی در سطوح محلی و ایالتی بود. علیرغم تاریخچه آتش سوزی کالیفرنیا، بسیاری از مناطق به طور کامل با برنامه های تخلیه جامع یا پروتکل های اضطراری مجهز نبودند.
ارزیابی نشان داد که سیستم‌های ارتباطی به اندازه کافی قوی نیستند تا بتوانند به طور کامل با هجوم نیازهای اطلاعاتی در طول بحران مقابله کنند. به دلیل چالش های تخصیص منابع، برخی از مناطق حداقل در روزهای ابتدایی حادثه با کمبود پرسنل و تجهیزات آتش نشانی به دلیل عدم تخصیص یا چالش های لجستیکی مواجه شدند.
شکاف در مشارکت جامعه در چندین جنبه از مدیریت بلایای آتش سوزی برجسته شد. بسیاری از ساکنان احساس می کردند که از خدمات پشتیبانی موجود یا برنامه های بازیابی بلایا بی اطلاع هستند.
محدودیت‌های بازار بیمه در پاسخ به تهدیدات آتش‌سوزی، چالش‌های مهمی را برای ساکنان آسیب‌دیده به دنبال کمک‌های بازیابی پس از خسارت ایجاد کرده است. بسیاری از صاحبان خانه به دلیل محدودیت خسارت آتش سوزی در دریافت پوشش کامل بیمه مشکل دارند. از این وضعیت می توان درس مهمی در مورد نیاز به اصلاح بیمه نامه هایی گرفت که به اندازه کافی خطرات آتش سوزی را پوشش دهد و به آسیب دیدگان غرامت عادلانه ارائه دهد.
این فاجعه اهمیت آموزش و فرصت های آموزشی برای امدادگران محلی را برجسته کرد. بسیاری از پاسخ دهندگان گزارش دادند که به دلیل آموزش ناکافی در تکنیک های پیشرفته اطفاء حریق یا هماهنگی ضعیف با سایر آژانس ها در هنگام حوادث اضطراری بزرگ، برای بزرگی حادثه آماده نبودند.
* استاد دانشگاه