گریگوری پرلمن؛ از دانشمند مرموز روسی تا فرضیه پوانکاره

گریگوری پرلمن ریاضیدان روسی نه تنها “حدس پوانکاره” را اثبات کرد. یکی او یکی از بزرگترین معماهای ریاضی قرن بیستم را حل کرد، اما به نوعی از محدودیت های دانش بشری فراتر رفت. فراتر از یک دستاورد ریاضی، این رویداد عمیقاً بر درک ما از جهان و حتی فلسفه علم تأثیر گذاشت.

حدس پوانکاره و جهان

به گزارش عصر ایران، فرضیه پوانکاره در واقع به دنبال پاسخ به این سوال بود: آیا هر سطح سه بعدی بسته، ساده و بدون قاب لزوماً شکلی کروی مانند دارد؟ این سوال ارتباط مستقیمی با شکل هندسی جهان دارد.

اثبات این قضیه ارتباط عمیقی بین توپولوژی (مطالعه خواص اشکال هندسی حفظ شده توسط تغییر شکل های پیوسته) و هندسه برقرار کرد.

این قضیه در نظریه های گرانش کوانتومی و کیهان شناسی نیز کاربرد دارد و می تواند به ما در درک بهتر ساختار جهان در مقیاس های بسیار کوچک و بسیار بزرگ کمک کند.

چرا شواهد مجلس اینقدر مهم بود؟

یکی هفت مشکل هزاره: حدس پوانکاره یکی این یکی از هفت مشکلی بود که مؤسسه ریاضیات عمومی برای حل آنها یک میلیون دلار جایزه تعیین کرد.

صد سال مبارزه: این مسئله یک قرن است که ذهن ریاضیدانان جهان را به خود مشغول کرده و حل آن پیشرفت چشمگیری در ریاضیات داشته است.

ابزاری قدرتمند برای بررسی فضاهای پیچیده: روش‌هایی که پارلمن برای اثبات این قضیه ایجاد کرد، ابزار قدرتمندی برای مطالعه فضاهای پیچیده‌تر و با ابعاد بالاتر ارائه کرد.

چرا مجلس جایزه نوبل ریاضیات را نپذیرفت؟

با وجود این دستاورد بزرگ، پرلمن از پذیرش جایزه فیلدز (معادل جایزه نوبل ریاضیات) و جایزه یک میلیون دلاری موسسه کلی در سال 2006 خودداری کرد. دلایل او برای انجام این کار همچنان نامشخص است، اما برخی معتقدند که او علاقه ای به شهرت و توجه رسانه ها نداشت و می خواست به زندگی ساده و آرام ادامه دهد.

زندگی شخصی گریگوری پرلمن: فراتر از اعداد و معادلات

گرگوری پرلمن با وجود دستاوردهای بزرگش در ریاضیات، زندگی بسیار ساده و منزوی را انتخاب کرد. این انتخاب کنجکاوی زیادی را برانگیخت و باعث شد که زندگی شخصی او به اندازه مطالعات علمی مورد توجه قرار گیرد.

دوران کودکی و نوجوانی: پرلمن در سال 1966 در لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) به دنیا آمد. او از کودکی استعداد استثنایی در ریاضیات از خود نشان داد و در مسابقات مختلف ریاضی به برتری رسید.

آموزش و شروع کار: او در دانشگاه لنینگراد تحصیل کرد و سپس در موسسه ریاضی استکلوف مشغول به کار شد.

انزوا و رد پاداش: پرلمن به تدریج از جامعه علمی فاصله گرفت و ترجیح داد تحقیقات خود را مستقل و منزوی ادامه دهد. او از پذیرش جوایز متعدد از جمله مدال فیلدز (نوبل ریاضیات) و جایزه یک میلیون دلاری موسسه کلی امتناع کرد.

چرا مجلس اینقدر متفاوت است؟

مجلس شخصیت بسیار پیچیده و چند وجهی دارد. او باهوش، خلاق، حساس و در عین حال درونگرا است.

پرلمن برای یافتن پاسخ های دقیق و قطعی برای سوالات ریاضی تلاش می کند و از هرگونه اغراق و اغراق متنفر است.

او معتقد است که جامعه علمی بیش از حد به دنبال شهرت و ثروت است و از ارزش های واقعی علم دور می شود.

پارلمان سندرم آسپرگر و عوارض آن

ماشا گسن، نویسنده و روزنامه‌نگار روسی، تحقیقات و مصاحبه‌های گسترده‌ای با افراد نزدیک به گریگوری پرلمن انجام داد و در نهایت با یک روانشناس مشورت کرد تا بتواند شخصیت پیچیده و متفاوت این نابغه ریاضی را آشکار کند. کتاب «حقیقت نهایی؛ نبوغ و پیشرفت چشمگیر ریاضیات قرن حاضر که حاصل این بررسی هاست» اطلاعات ارزشمندی را در اختیار ما قرار می دهد که به درک بهتر انگیزه ها و تصمیمات مجلس کمک می کند.

احتمال ابتلا به اختلال رشد

به گفته گسن و روانشناسانی که برای این کتاب مشورت کرده اند، احتمالاً پرلمن دارای سندرم آسپرگر است. سندرم آسپرگر یک اختلال رشدی است و زیرمجموعه ای از طیف اوتیسم محسوب می شود.

افراد مبتلا به سندرم آسپرگر اغلب تماس اجتماعی محدودی دارند و کمتر احتمال دارد ازدواج کنند. این گروه از افراد در تعامل اجتماعی متقابل ضعیف هستند. بنابراین، در مقایسه با افراد عادی، افراد مبتلا به سندرم آسپرگر کمتر احتمال دارد که وقتی لطفی به آنها می شود، لطف خود را جبران کنند.

بر اساس برخی گزارش‌ها، همه افراد مبتلا به این سندرم توانایی‌های ریاضی خارق‌العاده‌ای ندارند، اما برخی از افراد این گروه توانایی‌های فوق‌العاده‌ای در ریاضیات دارند. با توجه به این گفته ها به نظر می رسد تشخیص سندرم آسپرگر دور از ذهن این ریاضیدان نباشد. البته هنوز در تریبون های ویژه درباره صحت تشخیص سندرم آسپرگر برای مجلس بحث هایی وجود دارد.