در مسیر تهران به مازندران از پل ورسک روی پل سوادکوه عبور کرده و پس از دیدن منظره باشکوه این پل وارد منطقه ای به نام سرخ آباد می شوید. سرخ آباد از توابع شهرستان سوادکوه است.
به گزارش ایرنا، در همین حد فاصل پل ورسک تا منطقه سرخ آباد، مغازه های زیادی در حاشیه جاده وجود دارد که مسافران برای تامین نیازهای اولیه سفر مدتی در آنها توقف می کنند تا خریدهای لازم را انجام دهند، اما از این موضوع بی اطلاع هستند. . یکی چه اثر تاریخی جذاب و خودنمایی از این واحدهای تجاری پنهان است.
برای رسیدن به این واحد تجاری چند پله و برای خرید یا استفاده از سرویس بهداشتی چند پله دیگر لازم است. شاید خیلی ها در حین شمردن این پله ها یا راه رفتن متوجه ساختمانی حصیری با صلیب روی در شدند و لحظه ای ایستادند و پرسیدند این ساختمان حصیری که شبیه کلیسا است چیست؟
البته در این دوره که موتور جستجوی گوگل ساده ترین و سریع ترین راه دسترسی به اطلاعات است، می توانید با وارد کردن عنوان کلیسای سرخ آباد به پاسخ مورد نظر خود برسید و اطلاعات تاریخ و تاریخچه آن را مشاهده کنید. مردم استان مازندران کلیسای سرخ آباد را اینگونه می نامند: کوچکترین کلیسای جهان می دانند که سورک آباد در زمان پهلوی اول در روستای سوادکوه ساخته شده و امروز هم هست یکی به عنوان یکی از آثار ملی ایران شناخته می شود. این کلیسا روبروی ایستگاه راه آهن سرخ آباد، جنب جاده اصلی، 2 کیلومتری پل تاریخی ورسک قرار دارد. این اثر در تاریخ هفتم است مرداد 2002 با شماره ثبت 9271 یکی به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این بنا توسط مهندسان مسیحی ایتالیایی که در اوایل دوره پهلوی برای انجام مراسم مذهبی برای کارگران راه آهن به سوادکوه آمدند ساخته شد. از آنجایی که بر سر در این کلیسا کتیبه ای ایتالیایی وجود دارد، احتمالاً مهندسان ایتالیایی کلیسای سرخ آباد را در سوادکوه ساخته اند.
طول و عرض این کلیسا که یک در ورودی و دو پنجره دارد سه در سه است. یکی یکی در ضلع شرقی و دیگری در ضلع شمالی است. کلیسای سرخاباد سوادکوه مستطیل شکل در ضلع شرقی جاده سوادکوه در محل سرخ آباد در 90 کیلومتری جنوب قائم شهر قرار دارد.
کلیسای سرخ آباد از آجر و گچ ساخته شده، قسمت زیرین بنا با کاهگل پوشیده شده و دارای سقف گالوانیزه است، کف این بنا با سیمان و دیوارها با سیمان سفید پوشیده شده است. کلیسای سوادکوه قزل آباد زمانی تخریب شد اما با تلاش مردم محلی از خطر ریزش نجات یافت و در حال حاضر در آستانه تخریب قرار دارد.