احمد کراهانی; شاید همیشه این سوال برای مردم وجود داشته باشد که معیارهای سلامت روان چیست که در این زمینه به نکات زیر اشاره می شود:
شوخ طبعی: شوخ طبعی توانایی خارق العاده و کمیابی است که به ما اجازه می دهد در مواجهه با تنش به خودمان بگوییم: ببین، این همان چیزی است که به اصطلاح دنیای خطرناک است، خیلی خنده دار است، مثل بازی بچه ها.
صداقت: دروغ اساس آسیب های روانی و تنها راه فرار از نیستی است و برای اینکه اضطراب وجودی وارد زندگی ما نشود، دروغ منشأ آسیب های روانی است و راه حل آن رفع نشانه های صداقت است. بیماری.
انکار نکردن حقیقت: انسان سالم حقیقت را انکار نمی کند و با انکار آن درد و رنج موقعیت ها را نادیده نمی گیرد، بلکه با رویارویی واقع بینانه با موقعیت ها مسئولیت زندگی و اعمال خود را می پذیرد و مسئولانه عمل می کند، پذیرش مسئولیت کامل ترین شاخص است. سلامت این روانی است.
هدفمند بودن: انسان سالم در زندگی خود دارای هدف است و رفتار او بر اساس پیگیری این اهداف است. یک فرد سالم به طور مرتب ماهیت اهداف و تصورات خود را بررسی می کند و اشتباهات خود را اصلاح می کند.
مسئولیت: باید طوری زندگی کرد که انگار برای بار دوم زندگی می کند. چنین آگاهی و احساس مسئولیت عمیقی در مواجهه با هر لحظه از زندگی می تواند به سلامت روان نیز کمک کند و فرد مسئولیت زندگی و اعمال خود را می پذیرد و مسئولانه عمل می کند. پذیرش مسئولیت کامل ترین نشانه سلامت روان است.
تغییر خود: یک فرد سالم از نظر روانی بیش از هر کس دیگری بر تغییر خود تأکید می کند و می داند که تنها فردی که می توانید کنترل کنید خودتان هستید.