منیزیم یکی این یکی از فراوان ترین مواد معدنی در بدن است و در صدها واکنش شیمیایی در بدن نقش دارد. بدن برای انقباض عضلات، تولید انرژی، کنترل قند خون، سلامت قلب، رشد استخوان و غیره به منیزیم نیاز دارد. این ماده معدنی به اشکال مختلف وجود دارد و می توان آن را از طریق غذاها یا مکمل های مختلف به دست آورد.
انواع مکمل های منیزیم
به گزارش ایندیپندنت، برخی افراد به دلیل کمبود منیزیم، شرایط سلامتی یا رژیم غذایی خود به این مکمل نیاز دارند. تخمین زده می شود که بسیاری از مردم در ایالات متحده منیزیم کافی را از رژیم غذایی خود دریافت نمی کنند. بنابراین مصرف مکمل منیزیم این کمبود را جبران می کند.
هنگام انتخاب مکمل منیزیم، ممکن است چندین گزینه در دسترس داشته باشید. بنابراین، مهم است که مکمل های مختلف منیزیم را بشناسید، زیرا هر کدام فواید متفاوتی دارند و می توانند متفاوت عمل کنند. Veriwell Health در گزارشی انواع مختلف مکمل های منیزیم را مورد بحث قرار داد.
سیترات منیزیم
مکمل های سیترات منیزیم از منیزیم و سیترات (اسید سیتریک) تشکیل شده اند. سیترات اسید ضعیفی است که در مرکبات یافت می شود و فواید مختلفی دارد. سیترات منیزیم معمولا برای درمان یبوست استفاده می شود. سیترات منیزیم نوعی ملین نمکی است که میزان آب باقیمانده در مدفوع را افزایش می دهد و حرکات روده را آسان می کند.
سیترات منیزیم نیز می تواند تاثیر مثبتی بر سلامت استخوان داشته باشد. مطالعات محدودی افزایش تراکم استخوان پس از یائسگی را نشان داده است. اعتقاد بر این است که سیترات منیزیم راحت تر از سایر اشکال منیزیم جذب می شود.
منیزیم گلیسینات
منیزیم گلیسینات ساخته شده از منیزیم و گلیسین (نوعی اسید آمینه) برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می شود. بسیاری از مردم با این سوال روبرو هستند که آیا باید سیترات منیزیم را با گلیسینات منیزیم جایگزین کنند یا خیر. اینکه کدام یک برای شما بهتر است به شما و دلیل استفاده از آن بستگی دارد. در حالی که سیترات منیزیم ممکن است بهترین انتخاب برای یبوست باشد، گلیسینات منیزیم بهترین انتخاب برای اختلالات خلقی در نظر گرفته می شود.
اکسید منیزیم
اکسید منیزیم بدون نسخه در دسترس است و اغلب برای درمان سوزش سر دل و سوء هاضمه استفاده می شود. همچنین از اکسید منیزیم برای جبران کمبود منیزیم استفاده می شود. از این مکمل می توان برای درمان یبوست نیز استفاده کرد، اما در مقایسه با سایر اشکال منیزیم، اکسید منیزیم به راحتی جذب نمی شود.
مالات منیزیم
مالات منیزیم نوعی مکمل غذایی است که از منیزیم و اسید مالیک (مالات) ساخته شده است. مالات منیزیم یک درمان احتمالی برای فیبرومیالژیا (یک سندرم درد مزمن اسکلتی عضلانی است که با درد، خستگی، بی خوابی و افسردگی مشخص می شود). با این حال، بررسی نشان می دهد که مالات منیزیم تأثیر کمی در بهبود علائم فیبرومیالژیا دارد و می توان از این مکمل برای جبران کمبود منیزیم استفاده کرد. مالات منیزیم به راحتی جذب می شود و ثابت شده است که پس از مصرف به سرعت و به راحتی جذب می شود.
سولفات منیزیم
سولفات منیزیم را می توان برای درمان پره اکلامپسی (فشار خون بالا و آسیب اندام در دوران بارداری) و اکلامپسی (حملات تشنجی در زنان مبتلا به پره اکلامپسی) در دوران بارداری استفاده کرد. یک داروی ضد تشنج نیز ممکن است مفید باشد. با این حال، سازمان غذا و داروی ایالات متحده نسبت به استفاده طولانی مدت از انواع خاصی از سولفات منیزیم برای درمان پره اکلامپسی، اکلامپسی و تشنج در زنان باردار هشدار داده و گفته است که این امر مستلزم مشاوره با یک متخصص مراقبت ویژه است.
سولفات منیزیم که به آن نمک اپسوم نیز می گویند، برای درمان یبوست نیز استفاده می شود. برخی مطالعات از فراهمی زیستی کمتر سولفات منیزیم در مقایسه با سایر انواع منیزیم از جمله سیترات منیزیم خبر می دهند، اما مطالعات دیگر نشان دهنده جذب کافی و کافی این مکمل است.
تورات منیزیم
فرآورده های تورات منیزیم (منیزیم با اسید آمینه تورین) می توانند تأثیر مثبتی بر فشار خون بالا داشته باشند. یک مطالعه حیوانی نشان داد که مکمل منیزیم تورات فشار خون را در موش‌های مبتلا به فشار خون بالا کاهش می‌دهد. سایر مطالعات حیوانی اثرات منیزیم تورات را در پیشگیری از آب مروارید گزارش می کنند.
چرا منیزیم مهم است؟
منیزیم یک ماده معدنی ضروری در شاخص سلامت است و در بیش از 300 واکنش بدن که عملکردهای مختلف را تنظیم می کند، دخیل است. این موارد عبارتند از: انقباضات عضلانی، تولید انرژی، سنتز پروتئین، عملکرد عصبی، تنظیم فشار خون، کنترل قند خون و ضربان قلب طبیعی.
بدن همچنین استخوان ها و مواد ژنتیکی مانند DNA (دئوکسی ریبونوکلئیک اسید) و RNA (اسید ریبونوکلئیک) و همچنین گلوتاتیون، نوعی آنتی اکسیدان را تولید می کند که به منیزیم نیاز دارد. کمبود منیزیم زمانی اتفاق می افتد که بدن نتواند به اندازه کافی این ماده معدنی را از غذا جذب کند.
علائم کمبود منیزیم (هیپومنیزیمی) بسته به شدت کمبود متفاوت است. در ابتدا ممکن است با کاهش اشتها، حالت تهوع و خستگی همراه باشد و با افزایش این کمبود ممکن است باعث بی حسی، گزگز، گرفتگی عضلات، ضربان قلب نامنظم و تشنج شود. کمبود شدید منیزیم همچنین باعث کاهش سطح کلسیم و پتاسیم می شود.
البته برای استفاده از مکمل های غذایی باید با پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی مصرف منیزیم مانند اسهال، گرفتگی عضلات شکم و حالت تهوع را تجربه کنند. مصرف بیش از حد منیزیم همچنین عوارضی مانند فشار خون پایین، حالت تهوع و استفراغ، احتباس ادرار، دیر هضم، ضعف عضلانی، بی حالی و ضربان قلب نامنظم را به دنبال دارد.
مکمل های منیزیم می تواند برای برخی خطرناک باشد. افراد مبتلا به بیماری کلیوی باید از مصرف مکمل های منیزیم خودداری کنند زیرا کلیه های آنها ممکن است نتواند به درستی منیزیم اضافی را از بدن خارج کند. مصرف مکمل های منیزیم در دوران بارداری و شیردهی بی خطر است. با این حال، قبل از استفاده حتما با یک متخصص مشورت کنید. اگر از داروهای دیگری نیز استفاده می کنید، قبل از شروع مصرف مکمل ها از یک متخصص کمک بگیرید.