به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، سوانح هوایی در طول تاریخ منجر به مرگ برخی روسای جمهور و نخست وزیران کشورهای مختلف، نقص فنی، مه غلیظ و… شده است. نبود دید کافی خلبانان، حملات و ترورها، بلایای طبیعی و شرایط بد آب و هوایی از عمده ترین مشکلاتی است که منجر به سقوط هواپیماها و بالگردهای حامل روسای جمهور، نخست وزیران و مقامات عالی رتبه کشورها و کشته شدن مسافران آنها شده است.
این گزارش که توسط ایرنا منتشر شده، به بررسی و ارزیابی سوانح هوایی بین سال های 1936 تا 2024 با حضور 24 مقام عالی رتبه (16 رئیس جمهور و 8 نخست وزیر) در کشورهای مختلف پرداخته است که به دلایل مختلف رخ داده است. آخرین مورد سقوط بالگرد با آیت الله ابراهیم رئیسی رئیس جمهور کشورمان است که منجر به شهادت ایشان و یارانش در شمال غرب کشور شد و آمار این تصادفات در سطح مقامات عالی کشور قرن گذشته در کشور 25 حادثه پدید آمد.
شهید آیت الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری ایران (آذر اردیبهشت ماه 1402)
آیت الله سید ابراهیم رئیسی، هشتمین رئیس جمهور جمهوری اسلامی ایران (از 1400 تا اردیبهشت ماه 1403) روز یکشنبه 30 اردیبهشت ماه در سال 1403 پس از افتتاح سد «قیز قلعه سی» در مسیر افتتاح پروژه «ارتقای کیفی پالایشگاه تبریز» در منطقه ورزقان دچار سانحه هلیکوپتر شد و در شب ولادت هشتم به عنوان اختر تابناک امامت و ولایت به شهادت رسید.
اولین حادثه در دسامبر 1936 به دلیل مه غلیظ رخ داد
سالومون آروید آچاتس لیندمن دریاسالار، صنعتگر و سیاستمدار محافظه‌کار سوئدی بود که از سال 1906 تا 1911 و بار دیگر از سال 1928 تا 1930 نخست‌وزیر سوئد بود. دو دوره نخست وزیری او، از 1906 تا 1911 و از 1928 تا 1930، شامل معرفی پارلمانتاریسم و حق رای همگانی بود. لیندمن در 9 دسامبر 1936 در یک سانحه هوایی به دلیل مه غلیظ درگذشت.
ولادیسلاو سیکورسکی سیاستمدار لهستانی بود. او نخست وزیر جمهوری دوم لهستان از دسامبر 1922 تا مه 1923 و نخست وزیر دولت لهستان در تبعید از سپتامبر 1939 تا ژوئیه 1943 بود. او در 4 جولای 1943 در یک سانحه هوایی درگذشت.
پس از بحران سیاسی که منجر به خودکشی رئیس جمهور گتولیو وارگاس و استیضاح معاون رئیس جمهور کارلوس لوز و رئیس کافه فیلهو شد، نرو راموس برای مدت کوتاهی به عنوان رئیس جمهور موقت برزیل خدمت کرد. راموس آخرین رئیس جمهور متولد امپراتوری برزیل بود. نرو راموس در 16 ژوئن 1958 در یک سانحه هوایی در نزدیکی فرودگاه بین المللی کوریتیبا در برزیل درگذشت.
بارتلمی بوگاندا اولین نخست وزیر جمهوری آفریقای مرکزی به عنوان یک منطقه خودمختار بود. در 29 مارس 1959، او برای پرواز به بانگی، محل مبارزات انتخاباتی خود، سوار هواپیما شد، ناگهان در وسط هواپیما ناپدید شد و جسد او روز بعد در منطقه بودا کشف شد. هر چهار خدمه و پنج مسافر از جمله رئیس اطلاعات دولت و یکی نمایندگان مجلس کشته شدند.
کدام رؤسای جمهور یک قرن پیش در سوانح هوایی جان باختند؟
مرگ رئیس جمهور فیلیپین با 24 همراه
رامون ماگزایسای هفتمین رئیس جمهور فیلیپین (1957-1953) بود که بیشتر به خاطر پیروزی موفقیت آمیزش بر جنبش کمونیستی و جذابیت پوپولیستی اش در سال 1957، زمانی که هواپیمای ریاست جمهوری او سقوط کرد و 24 مسافر دیگر کشته شدند، شهرت داشت.
عبدالسلام عارف، رئیس جمهور سابق عراق
عبدالسلام عارف رئیس جمهور سابق عراق بین سالهای 1963 و 1966 بود. در 8 فوریه 1963، سرهنگ عبدالسلام عارف با کودتا علیه عبدالکریم قاسم قدرت را به دست گرفت و اعضای حزب بعث عراق را وارد کابینه کرد. عارف در سال 1966 در یک سانحه هوایی مشکوک درگذشت و برادرش عبدالرحمن عارف به قدرت رسید.
مارشال هامبرتو یک رهبر نظامی برزیلی بود. او اولین رئیس‌جمهور دیکتاتوری نظامی برزیل پس از کودتای نظامی 1964 بود. چهار ماه پس از ترک ریاست جمهوری، کاستلو برانکو در 18 ژوئیه 1967 در برخورد با یک هواپیمای کوچک در نزدیکی فورتالزا درگذشت.
رنه بارینتوس اورتونیو یک افسر نظامی و سیاستمدار بولیوی بود که دو بار از سال 1964 تا 1966 و از سال 1966 تا 1969 به عنوان چهل و هفتمین رئیس جمهور بولیوی خدمت کرد. او از سال 1965 تا 1966 رئیس جمهور آلفردو اواندو بود و قبلاً سی امین معاون رئیس جمهور بولیوی در سال 1964 بود. او در 27 آوریل 1969 در یک سقوط هلیکوپتر درگذشت. احتمال می رفت که این تصادف یک سوء قصد باشد، اما هرگز ثابت نشد.
جمال بژدیچ سیاستمدار بوسنیایی یوگسلاوی بود که از ژوئیه 1971 تا زمان مرگش در سانحه هوایی نخست وزیر یوگسلاوی بود. از تیر تا آذر 1350 وزیر کشور نیز بود. بژدیچ همچنین از سال 1967 تا 1971 رئیس مجلس خلق بوسنی و هرزگوین بود.
جوئل راکوتومالالا یک افسر نظامی و سیاستمدار مالاگاسی بود. سرهنگ ارتش خلق ماداگاسکار، نخست وزیر جمهوری دموکراتیک ماداگاسکار از 13 ژانویه 1976 تا زمان مرگش در 30 ژوئیه 1976، آخرین ماه حضور نیروهای مسلح فرانسه در ارتش ماداگاسکار، آلفونس راکوتونیرینی از دست داد. زندگی
احمد اولد بوسیف یک افسر نظامی موریتانی و رهبر سیاسی بود. در 6 آوریل 1979، او با کودتا به همراه سرهنگ محمد خونا ولد حیدالله و سایر افسران قدرت را به دست گرفت و سرهنگ مصطفی ولد سالک را از قدرت واقعی بیرون کرد، اما تا 3 ژوئن که دومین نخست وزیر موریتانی شد، بدون قدرت واقعی در موقعیت نمادین خود باقی ماند. وزیر دولت جدید بود و ماه بعد در یک سانحه هوایی در سواحل داکار، سنگال درگذشت.
فرانسیسکو کارنیرو سیاستمدار پرتغالی و اولین رهبر دموکرات بود یکی او یکی از بنیانگذاران حزب سوسیال بود. او در سال 1980 به مدت یازده ماه نخست وزیر پرتغال بود تا اینکه در 4 دسامبر 1980 در یک سانحه هوایی در Camarete درگذشت.
جیمی رولدوس آگیلرا، رئیس جمهور اکوادور و وزیر دفاع آن در سال 1981 در یک سانحه هوایی در جنوب این کشور درگذشت.
سامورا ماشل، اولین رئیس جمهور موزامبیک، در سال 1986 بر اثر سقوط هواپیمای وی در شمال شرق آفریقای جنوبی و کشته شدن او و 24 نفر دیگر جان باخت.
رشید کرمی، نخست وزیر سابق لبنان
رشید کرمی شخصیتی است که بخشی از تاریخ لبنان در نیمه دوم قرن بیستم است و با حیات سیاسی آن پیوند خورده است. کرمی در طول زندگی خود ده بار به عنوان نخست وزیر وظیفه تشکیل کابینه را بر عهده داشت و اکثر کابینه های لبنان را در بحرانی ترین شرایط تاریخ سیاسی لبنان رهبری می کرد. شید کرمی تا پایان عمر 66 ساله خود مسئولیت اداره لبنان را بر عهده داشت تا اینکه در اول ژوئن 1987 در مسیر طرابلس به بیروت با هلیکوپتر خود مورد حمله نیروهای فالانژ قرار گرفت و کشته شد.
عبدالرحیم غفورزی، سیاستمدار، دیپلمات و نخست وزیر افغانستان، در سال 1327 در ولایت کابل به دنیا آمد و در سال 1998 در سانحه هوایی در میدان هوایی بامیان به همراه تعدادی از همکارانش جان باخت.
ضیاءالحق، رئیس جمهور سابق پاکستان
ضیاءالحق، رئیس جمهور پاکستان و بسیاری از مقامات ارشد نظامی و همچنین سفیر ایالات متحده در آن کشور در انفجار هواپیمای ریاست جمهوری در نزدیکی بهاولپور در شرق پاکستان در سال 1988 کشته شدند.
رئیس جمهور رواندا، جوونال هابیاریمانا و چندین مقام ارشد هر دو کشور در سال 1994 هنگام فرود در کیگالی مورد اصابت موشک های زمین به هوا قرار گرفتند.
سایپرین اونتاریامیرا، رئیس جمهور بوروندی و جوونال هابیاریمانا، رئیس جمهور رواندا در سال 1994 مورد اصابت موشک های زمین به هوا قرار گرفتند و هواپیمای حامل وی منفجر شد.
بوریس ترایکوفسکی یک سیاستمدار اهل جمهوری مقدونیه بود. وی از نوامبر 1999 تا فوریه 2004 رئیس جمهور این کشور بود. او و چند تن از همکارانش در یک سانحه هوایی در جنوب بوسنی جان باختند.
محمدو ماکسیدو ابوبکر نوزدهمین رئیس جمهور این کشور در نیجریه بود. او 50 سال سلطان سوکوتو بود. پس از جشن عید فطر در سال 2006، ماسدو به ابوجا سفر کرد تا با رئیس جمهور اولوسگون اوباسانجو ملاقات کند. پس از این دیدار، روز یکشنبه 29 اکتبر، مکدو سوار هواپیمایی شد که در مدت کوتاهی پس از برخاستن از زمین سقوط کرد و بسیاری از مسافران از جمله مکدو، پسرش و نوه‌اش جان باختند.
لخ الکساندر کاچینسکی یک سیاستمدار لهستانی بود که از سال 2002 تا 2005 به عنوان شهردار ورشو و از سال 2005 تا زمان مرگش در سال 2010 رئیس جمهور لهستان بود. او و همسرش در سانحه هواپیمای توپولف-154 در غرب روسیه در 10 آوریل شرکت داشتند. 2010. کشته شد.
ریشارد کاچوروفسکی یک دولتمرد لهستانی بود. از سال 1989 تا 1990 او آخرین رئیس جمهور لهستان در تبعید بود. او جانشین کازیمیرز سابات شد و به دنبال استقلال مجدد لهستان از حوزه نفوذ شوروی و انتخاب لخ والسا به عنوان اولین رئیس جمهور منتخب دموکراتیک لهستان از قبل از جنگ جهانی دوم استعفا داد. او در 10 آوریل 2010 به همراه لخ کاچینسکی رئیس جمهور لهستان و دیگر مقامات ارشد دولتی در یک سانحه هوایی در نزدیکی اسمولنسک روسیه جان باخت.
سباستین پینیرا، رئیس جمهور شیلی
سباستین پینیرا، رئیس جمهور شیلی برای دو دوره (از سال 2010 تا 2014 و از سال 2018 تا 2022)، در یک سانحه هوایی در جنوب شیلی جان باخت. او در کشورش به‌عنوان یک تاجر موفق شناخته می‌شد که اولین دوره ریاست‌جمهوری او با رشد اقتصادی سریع همراه بود، اگرچه اعتقاد بر این بود که او با جامعه در حال تغییر کشور ارتباطی ندارد.
27211