سما بابایی | حالا هر دو از دنیا رفته اند. هم سعید راد و هم نوری کسرایی یکی بعد از سالها سکوت، تنها در خانه اش و دیگری در آسایشگاه. مرگ باشکوهی هم نیست برای دو بازیگری که روزگاری ستاره های بی چون و چرای سینمای ایران بودند، ستاره های متفاوت البته آن سینمای مردمی و امپراتوری سینمای پارسی که تنها پایشان همیشه مرد قهرمان لوطی ماسالی بود. آن طرف زنی فریب خورده بود که همیشه همین مرد بود که دستش را به سوی زن دراز می کرد و او را از شرم زندگی اش رها می کرد..
به گزارش بازتاب آنلاین، قصد نداریم فیلم های فارسی را که اگر به فیلم های حال حاضر سینمای ایران نگاه کنیم بسیار محرک و حتی افتخارآمیز هستند را تحقیر و یا حتی قضاوت کنیم. اما این دو ستاره (راد و کسرایی) سعی کردند تا جایی که ممکن است از این سینما دور بمانند و به همین دلیل یکی از بازیگران سینمای موج نو ایران شدند، نه اینکه تا به حال فیلم بدی نساخته باشند. اما تلاش او برای حضور در فیلم های مختلف و گاه بی توجهی به دستمزدهای گزاف قابل تقدیر است. این دو در سه فیلم ( تنگنا، تیغ آفتاب و مصلخ) با هم بازی کردند که به اختصار به آنها می پردازیم.
تنگنا | کارگردان: امیر نادری ۱۳۵۲
«تانگانا» فیلم تلخی است. به گفته خود کارگردان، دیوار گلوگاه تصادفی ساخته شده است و حادثه چیزی بیش از اراده انسان نیست. مردی که سلولی از دیوارهای باریک زندان خودش است. فیلم نادری با حضور موثر راد و کسرایی و با ریتم و ریتمی قوی توانست داستانی جذاب و تصویری تلخ اما واقعی خلق کند. تنگنا داستان سردرگمی مردی (علی خوش دست) است که همه می خواهند او را له کنند و فقط نامزدش (پروانه با بازی نوری) است که سعی می کند به او کمک کند. راد در این فیلم نقش انسانی ضعیف و دردناک را بازی می کند که انگار تسلیم سرنوشت محتوم خود می شود و نوری را با خود به گودالی عمیق می برد که راه گریزی از آن نیست. علی خوش دست یک ضدقهرمان است که نمونه های زیادی در آن زمان و حالا دارد. موسیقی اسفندیار منفردزاده و صدای روشن و غمگین فریدون فروغی هم مثل نوحه ای برای علی و پروانه است. دو نفر در شهری گرفتار شده اند که در آن عاشق شدن و انتظار آمدن دیگران به سراغ او سرابی بیش نیست. شاید به همین دلیل است که علی هنگام مرگ ژست می گیرد تا نشانی از همه پلیدی های یک شهر زشت باشد.
تیغه خورشیدی کارگردان: امیر شروان ۱۳۵۲
طاق آفتاب فیلم دیگری با بازی راد و کسرایی است. سعید راد سه فیلم دیگر (دو آقا با شخصیت، همراهان و آقای لر) با شروان داشت و البته «تیغ آفتاب» فیلم متفاوتی است. نوری کسرایی در این فیلم بار دیگر در نقش زنی معروف به نام محبوبه ظاهر شد اما این بار در شخصیت زنی که به قاچاقچی برای خروج از کشور امید می دهد و به او کمک می کند تا از کلاهی که برایش دوخته شده بود فرار کند. اگر در سینمای آن زمان زنان فقط عاشقانی بودند که بدون مردان هیچ بودند یا از پایین ترین سطوح جامعه بدکار به حساب می آمدند که نیاز به مردی داشتند که بیاید و آنها را نجات دهد، در تیغ آفتاب این معشوق است که باعث نجات منصور می شود. محبوبه در این فیلم زنی است که اگرچه گذشته قابل دفاعی ندارد. اما او خود و مرد داستان را از باتلاقی که در آن گرفتار شده اند رها می کند.
مدیر کشتارگاه: هادی صابر 1353
سعید راد و نوری کسرایی در «سلاخ خانه» با پرویز صیاد همبازی شدند. نوری در این فیلم نقش زنی را در کافه ای بازی می کرد که سعی می کند از دو مرد فیلم (صیاد و راد) اخاذی کند. باعث شد رابطه بین دو دست به هم بخورد و زندگی از هم بپاشد. یکی از این دو، باعث درگیری های مرگبار می شود. نوری کسرایی در این فیلم اگرچه زنانگی راد را تکان دهنده می کند، اما خود زن مظلوم جامعه است. زنی که البته حضورش بسیار فعال است و ضلع سوم مثلثی را ایجاد می کند که از طریق موقعیتی مستقیم و رهبری بر بقیه شخصیت ها تأثیر می گذارد. در اثر سابر، او گاهی به دنبال آسیب رساندن به مردان داستان، گاهی به شیوه های شیطانی و فریبکارانه و گاهی به شیوه های اغواگرانه است و چرا نباید این کار را انجام دهد؟ آیا کسی در زندگی شما به شما رحم کرده است که اکنون نگران شخص دیگری هستید؟ مصلخ البته فیلمی نیست که بتوان آن را یکی از آثار موج نوی سینما دانست. اما بازیگری مثل سعید راد داشت که کمتر در فیلم های تجاری بازی می کرد و قبل از این فیلم با «تنگه» امیر نادری خوش درخشیده بود.