نانوتکنولوژی چگونه به حفاظت از محیط زیست کمک می کند؟

به گزارش ایسنا، از دهه 1950 که پلاستیک توسط انسان ها استفاده شد، حدود 8.3 میلیارد تن پلاستیک تولید شده است که تقریبا 91 درصد آن قابل بازیافت نیست و صدها یا حتی هزاران سال در طبیعت باقی می ماند. علاوه بر این، حدود یک میلیون بطری پلاستیکی در هر دقیقه در سراسر جهان خریداری می شود که کمتر از نیمی از آن بازیافت می شود.

ذرات میکروسکوپی در اقیانوس‌ها بیشتر از ستاره‌های کهکشان راه شیری است و آلودگی سالانه یک میلیون پرنده دریایی و حدود 100 میلیون پستاندار دریایی را می‌کشد. میزان استفاده از مواد شیمیایی در خانوارها چندین برابر بیشتر از مواد شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی است.

ایران همچنین با ده چالش بزرگ مواجه است: «تغییر آب و هوا»، «کمبود منابع آب شیرین»، «بیابان‌زایی»، «فقر»، «تغییر آب و هوای مصنوعی»، «امنیت غذایی»، «انقراض گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری». ریزگرده، «فرسایش آب و خاک» و «آلودگی محیط زیست» با آن مواجه هستند.

آب، خاک و هوا سه عنصر اصلی زندگی انسان هستند و حفاظت از آنها برای ادامه زندگی سالم ضروری است. علیرغم این اهمیت، نیازهای روزافزون بشر به مداخله و تغییر در طبیعت منجر شده است، به طوری که امروزه تخریب و آلودگی آب، خاک و هوا تهدیدی جدی برای حال و آینده بشریت در سطح محلی، منطقه ای و منطقه ای است. به استانداردهای جهانی تبدیل شده است.

در راستای این چالش ها، فناوری به بشریت کمک کرده تا محیط زیست خود را تعمیر و بازسازی کند. این فناوری ها همچنین شامل فناوری نانو نیز می شود که با تولید محصولات زیست تخریب پذیر و سازگار با محیط زیست تلاش می کند تا محیط را پایدار نگه دارد.

فیلتر هوا

فیلترهای هوا عملکرد سیستم ها را بهبود می بخشد و البته تاثیر مثبتی بر محیط زیست می گذارد. به عنوان مثال، فیلترهای هوای خودرو باعث احتراق کامل تر و در نتیجه کاهش قابل توجه مصرف سوخت، افزایش راندمان خودرو، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، افزایش شتاب خودرو و کاهش آلودگی می شود. هوا می شود

فیلترهای هوای خودروهای سواری و سنگین و همچنین ماشین آلات راهسازی و کشاورزی تولید شده توسط شرکت های دانش بنیان گواهینامه نانومقیاس را کسب کرده اند.

مبدل های کاتالیزوری خودرو

یکی از عوامل اصلی آلودگی هوا، احتراق ناقص و ناخالصی های موجود در سوخت خودرو است. با توجه به میزان بالای آلودگی هوا توسط خودروها، انتشار گازهای سمی و خطرناک کاهش می یابد. یکی این یکی از راه های کاهش آلودگی هوا و محیط زیست است.

به منظور کاهش انتشار گازهای سمی از اگزوز خودروها، برخی از شرکت های فناوری شروع به تولید مبدل های کاتالیزوری کردند که از فناوری نانو برای کاهش گازهای سمی از خودروها استفاده می کنند.

کاتالیزورهای تولید شده توسط این شرکت ها با تبدیل گازهای سمی به مواد مضر یا تا حد زیادی بی ضرر برای محیط زیست و موجودات زنده، نقش مهمی در کاهش انتشار گازهای سمی مانند مونوکسید کربن (CO)، هیدروکربن (HC) و گاز NOx دارند. و آلودگی هوا را کاهش دهد.

این محصولات نه تنها ارزان هستند، بلکه بسیار کارآمد هستند و استانداردهای زیست محیطی را در خودروها به دست می آورند.

زیرلایه آلومینیومی با قابلیت حذف زایلن از هوا

زایلن یا زایلن یکی یکی از مهمترین محصولات پتروشیمی به صورت مایع بی رنگ و قابل اشتعال با ارزش صنعتی بسیار بالا است که به عنوان حلال رقیق کننده در رنگ، لاک، چسب، جوهر، آفت کش ها و همچنین در چرم، لاستیک و چاپ استفاده می شود. صنایع به عنوان جایگزینی برای تولوئن

ک کوکت ب رع یمنی ب ب م م گ گ گ گوش، ن عض سرگیجه خت خت خت دم دم و به محرکه محرکه بصری بصری ارض ریوی ق و مومومو ایجاد سرطان that works.

از جمله محصولات تولیدی مرتبط با یکی این یکی از شرکت‌هایی است که در پالایش و تولید زیرلایه‌های آلومینیومی با پوشش نانوذرات با قابلیت حذف زایلن از هوا فعالیت می‌کند.

کیسه زباله زیست تخریب پذیر و مقاوم

کیسه های پلاستیکی بسیار سبک هستند و مخصوصاً برای زباله های مرطوب مانند زباله های مواد غذایی مناسب هستند، اما برای بسته بندی زباله ها نیز ایده آل هستند تا بو را به حداقل برسانند.

کیسه های زباله مقاوم در برابر نانوذرات کیسه هایی هستند که با استفاده از فناوری نانو ساخته می شوند، با ضخامت کمتر و استحکام بالاتر. این کیسه ها قادر به حمل بارهای بیشتری هستند و نه تنها مصرف مواد پلیمری و قیمت هر تکه پلاستیک را کاهش می دهند، بلکه میزان انتشار آلاینده ها را در محیط زیست کاهش می دهند. بر این اساس، یکی یکی از شرکت های فناوری نیز پیش بند های تجزیه پذیر و تقویت شده با نانومواد را روانه بازار کرده است.

ترکیب زیست تخریب پذیر

با توجه به محدودیت منابع نفتی، استفاده روزافزون از پلیمرهای تجزیه ناپذیر مشکلات زیست محیطی جدی ایجاد کرده است. بنابراین امروزه مواد پلیمری تجزیه پذیر یا زیست تخریب پذیر توجه زیادی را به خود جلب کرده اند.

با توجه به هزینه بالای تولید پلیمرهای مصنوعی، تمرکز بر روی پلیمرهای طبیعی است که به طور طبیعی زیست تخریب پذیر هستند و می توانند گزینه مناسبی برای انواع پلیمرهای مورد نیاز باشند.

برخی از این پلیمرهای طبیعی به دلیل زیست تخریب پذیری کامل، هزینه کم و تجدید پذیری گزینه ای عالی برای توسعه مواد پایدار هستند. افزودن چنین موادی به پلیمرهای مصنوعی می تواند خواص زیست تخریب پذیری را در محصول نهایی ایجاد کند. با استفاده از این نوع ترکیب می توان طیف وسیعی از محصولات زیست تخریب پذیر را تولید کرد.