در جدیدترین اخبار علمی جهان، ناسا از ماموریت فضایی جدیدی به نام Landolt خبر داده است. هدف این ماموریت پرتاب یک ماهواره کوچک به اندازه یک جعبه نان به فضا است.
به گزارش گجت نیوز، این ماهواره که به عنوان یک «ستاره مصنوعی» عمل می کند، با تابش مستقیم لیزر به تلسکوپ های زمینی، رفتار ستارگان واقعی را شبیه سازی می کند. این فرآیند به اخترشناسان کمک می کند تا ابزارهای خود را به دقت تنظیم کنند و همچنین می تواند به طرز چشمگیری نحوه کاوش در جهان را تغییر دهد.
دانشمندان اعلام کرده اند که ناسا برای اولین بار در حال برنامه ریزی ماموریتی با هدف قرار دادن یک ستاره جدید در آسمان تا پایان این دهه است. این ماموریت می تواند به حل بسیاری از بزرگترین اسرار جهان کمک کند.
پیتر پلاوچان، ستاره شناس دانشگاه جورج میسون در ویرجینیا و محقق اصلی ماموریت لندولت، می گوید که با پرتاب این ماموریت فضایی، ناسا قصد دارد تا اوایل سال 2029 یک ماهواره به عنوان یک ستاره مصنوعی به مدار زمین بفرستد.
ستاره ناسا به اندازه یک جعبه نان است!
پلاوچان همچنین می گوید که این ماهواره به اندازه یک جعبه نان و مجهز به هشت لیزر خواهد بود. به همین دلیل، می تواند تقریباً هر نوع ستاره ای را که از سراسر جهان قابل مشاهده است با استفاده از تلسکوپ های زمینی شبیه سازی کند. این به ستاره شناسان کمک می کند تا روش های خود را برای مطالعه نسخه های واقعی این اجرام بهبود بخشند.
دانشمندان از قرار دادن این ستاره مصنوعی در ارتفاع 35000 کیلومتری زمین خبر می دهند. این ماهواره در مداری ژئوسنکرون خواهد بود، به این معنی که با سرعت زمین می چرخد و برای ناظری روی زمین ثابت به نظر می رسد. مکان اولیه این ستاره مصنوعی بر فراز ایالات متحده خواهد بود.
اما این ستاره با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست. نور آن 100 برابر ضعیف تر از آن چیزی است که با چشم عادی دیده می شود. با این حال، تلسکوپ های میان برد با دوربین های دیجیتال به راحتی می توانند این ستاره مصنوعی را رصد کنند.
ماموریت جدید ناسا به نام آرلو لندولت نامگذاری شده است. او کسی بود که به ایجاد مقادیر عظیمی از درخشش ستاره ای کمک کرد. ناسا رسماً در ماه فوریه مأموریت را سبز کرد، اما اعلام عمومی تا 10 ژوئن اعلام نشد. پلاوچان گفت که این پروژه احتمالا تیمی متشکل از 30 نفر خواهد داشت و هزینه آن حدود 19.5 میلیون دلار برآورد شده است.
هدف اصلی ماموریت Landolt کمک به ستاره شناسان برای محاسبه شار مطلق ستارگان دور است. شار در واقع سرعتی است که ذرات نور (فوتون ها) از یک ستاره ساطع می شوند و در حال حاضر اندازه گیری دقیق آن دشوار است.
بخشی از این دشواری به دلیل تداخل جو زمین با نور دریافتی توسط تلسکوپ های زمینی است و بخشی به این دلیل است که هیچ نقطه مرجع واقعی دیگری به جز خورشید برای اندازه گیری دقیق شار مطلق وجود ندارد.
از آنجایی که دانشمندان می توانند خروجی فوتون ماهواره مصنوعی را کنترل کنند، ستاره مصنوعی به عنوان یک نقطه مرجع قابل اعتماد برای تلسکوپ ها برای مقایسه با ستارگان واقعی عمل می کند. این کار برای کمک به ستاره شناسان در تعیین شار مطلق ستاره با دقتی در حدود 0.25 درصد از مقدار واقعی در نظر گرفته شده است که حدود ده برابر دقیق تر از تخمین های فعلی است.
چهار تلسکوپ زمینی برای تمرکز روی این ستاره مصنوعی برنامه ریزی شده است: تلسکوپ 0.8 متری در دانشگاه جورج میسون، تلسکوپ UH88 در رصدخانه موناکا در هاوایی، تلسکوپ هیل در رصدخانه پالومار در کالیفرنیا و تلسکوپ در حال ساخت. رصدخانه ورا روبین در شیلی قرار است سال آینده کاوش در آسمان را آغاز کند.
این ماموریت اسرار بسیاری از جهان را فاش می کند
پلاچان گفت که به ندرت پیش می آید که چنین ماموریت فضایی از فناوری های سطحی و مداری استفاده کند. این اولین نمونه مدرن از یک ماموریت به اصطلاح هیبریدی است که در آن باید از امکانات زمینی و فضایی به طور همزمان برای انجام اندازه‌گیری‌ها استفاده شود.
محققان بر این باورند که اندازه گیری دقیق تر درخشندگی و فاصله ستارگان مزایای زیادی برای حوزه های مختلف نجوم به همراه خواهد داشت. برای مثال، این می تواند به کشف سیارات فراخورشیدی بیشتری در اطراف ستاره های بیگانه و تعیین سن ستارگان و تکامل ستارگان مشابه در طول زمان کمک کند.
یکی دیگر از اهداف مهم ماموریت Landolt کمک به محققان در مطالعه انرژی تاریک و تعیین نرخ دقیق انبساط فعلی جهان است. یکی این یکی از بزرگترین رازهای کیهان شناسی است.